Alle inzendingen over ergens komen

Zo kunnen auto's sneller ergens komen. Als dat tot slot geen blijde boodschap is? Voor ons een voorbeeld om, zo mag ik hopen, ook minder achter elkaar aan te lópen.…

laten we uit vrije wil stilstaan bij dat wat we hebben en bij dat wat we verliezen door nog meer te willen zo’n auto die nog sneller kan zodat we nog eerder ergens komen – zo snel dat we de klap niet eens meer merken of horen als we de bocht uitvliegen tegen die niet meer te ontwijken bomen gedwongen stilstaan en alles alles…

Het noemen van mijn status is toch wel overbodig, want wil men ergens komen dan heeft men mij toch nodig. Al de moderne voertuigen, getooid in chroom en kleuren, verliezen van de kruiwagen, want ik maak open deuren.…

Altijd onderweg Om ergens te komen Een nader te Bepalen doel In de verte Doel dat jullie Nog hebben Maar wij niet Meer - jouw Einde komt Op een van die Twee-en-zestig Parkeerplaatsen Langs de autobaan, Dan zal jouw Lichaam er mee Stoppen, gesloopt Van binnenuit En ik die bij Jou blijf, En je trouw blijf Tot…

zeker ergens komen we elkaar wel tegen, een kringloop niet van herhaald gevaar ontbloot, het torst het kruid van marmeren zerken, deemoed vermorst de levenstekens waar een wegbewijzering voor staan.…

In het zuiden ligt een eiland een grote steenklomp maar eenmaal beklommen overzagen ogen een uitgestrekt woud bijna onttrokken aan het zicht door zijn dicht bladeren gordijn een lichtgevend wit zandstrand bedekt met rijen duinen donkerkleurige dennenbomen en honderden kleine kinderen gelukkig samen rennend op het zandstrand spelend…

Ik mis je zeg ik daarom dat ik je nu bel ik mis je meer dan in drie woorden welgeteld ergens mis ik je en erg…

het vreet aan me het gemis aan warmte het woelt in me en graaft gangen, donkere gangen met doodlopende uitstulpingen ik treur om jou want ik ben je onderweg kwijt geraakt ergens in die donkere gangen ik treur om ons om wat wij ooit waren want elk van ons is verdwaald achtergebleven, alleen daar ergens...…

ergens langs de weg kwam ik je toevallig tegen door onvoorziene pech op onverharde wegen reed je me eerst voorbij om daarna terug te keren je opende het raampje en je zei ga jij vanavond met me mee samen reden we naar zee de radio die speelde zacht gezellige muziek voor ons twee ik voelde me echt op mijn gemak we liepen samen op het…

Ik heb niet verlaten wat ik achterliet onze liefde als een aarzeling ergens tussen de eerste kus en de laatste die nooit komen zal zoals het allemaal begon en ik wist hoe het niet was…

Ergens ben ik afgeslagen, En daarna omgekeerd. Heb toen een bocht genomen, En nu de weg verleerd. Ergens ben ik afgeslagen, Weet nu niet precies meer waar. Zou het herkennen als ik het zien zou, Maar hoe kom ik daar? Ergens ben ik afgeslagen, Wist toen wel waar ik zat. Ergens, niet ver van hier, Ligt mijn oorspronkelijke pad.…

Ergens in een val getrapt van losgelegen takken en bedekt met dode bladeren. Ergens ben ik misgestapt, heb ik niet goed uitgekeken, toen in een kuil gevallen. Ergens ben ik ingestort, neergestort vanaf boven. Ik weet niet meer hoe ik eruit moet komen.…

Ergens voel ik Dat je nog dezelfde bent Wees voor je eigen woorden niet bang ‘Houd niet vast aan het oude’ Ergens voel ik Dat je bent wie ik ben Laat me los en ik vang Waaraan jij bouwde Ergens voel ik Hoe goed het gaat Je hoeft niet terug te komen Ik kom wel naar jou…

Als een regenboog ergens uit zal komen dan is dat in jouw hart van goud…

Na het schoolexamen stelt men je altijd de hamvraag over hoe je het brood ooit denkt te willen verdienen; zo kan zijn dat de slager jou eens grijpt bij de kraag, er iets van bakt door in te hakken zonder uit te kienen.…

Ergens onder ons zit een treiteraar heel laf, vieren uit te delen nooit een naam nooit het waarom het kan mij echt niet schelen, Ik wilde het alleen met andere schrijvers delen...…

Ergens op de wereld zullen wij elkaar weer zien. Ergens op de wereld of in de hemel misschien Ergens op de wereld ben ik je kwijtgeraakt Ergens op de wereld hebben we ruziegemaakt. Ergens op de wereld heb ik 5 woorden bedacht. Ergens op de wereld wil ik eventjes wat kwijt.…

zoals jij mijn woorden krom speelt mij spelt op het altaar van vertrouwen touwen rondom vlagen in lagen van huilen nooit hullen dat dit niet zo zal blijven in lijven van schaduw schuw gericht gezwicht mij vol treft op klippen wat rest op lippen in de weer schijn op je gezicht luchtdicht…

Hij staat voor me legt zijn handen open voor mij ik glimlach blij leg mijn handen in de zijne zijn we er ja, we zijn er waar ergens ergens zijn we altijd samen geloof jij in sprookjes sprookjes zijn oud ja....ergens altijd.…

Ergens zomaar...…

Ergens waar een kamer gevangen is in zijn eigen ruimte Waar het donker is En de kilte guur afsteekt tegen de verlaten muren Waar de muren vechten om de ruimte Waar zelfs het verste hoekje haast onvindbaar is Daar ergens, waar het licht al lang geleden is gedoofd Ligt een verloren briefje Zwarte letters op wit papier De woorden zeggen: ‘…

Ik zeg teveel toe als losse flodders dicht ik dingen toe die ik niet uitwerk of te lang, veels te lang laat liggen, laat wachten dat komt mijn kredietwaardigheid niet ten goede ik heb er wel een verklaring voor maar daar heeft men geen boodschap aan en dat begrijp ik goed, zelfs zeer goed ik hoop in dat begrijpen nog meer te rijpen en mijn…

Reik mij jouw hand vecht niet langer geef je over ik neem je mee Kom maar sla me raak me voel me zie me Doelloos zweven van jouw vuisten geven mij hernieuwde kracht Ooit begrijp jij de gedachte wanneer je de liefde niet meer verwacht Kom maar sla jouw hand maar in de mijne raken kun jij mij toch niet meer gevlochten…

pak mijn hand dan voor de laatste maal wanneer de nacht haar ogen sluit en jouw laatste adem heel zacht mijn donker rode haren beroert nee ik zeg geen dag meer tegen jou nooit meer een tot ziens of tot kijk want ogen hebben geen gezicht meer uitzichtloos kom pak mijn hand dan haal ik jou terug uit het licht in het licht zonder…

Kom je in de morgen mij strelen in de mist dan ben je lief en haastig of heb ik me vergist. en kom je op de middag met zon en bloemen rood 'k ga trillend voor je open 'k word ademloos,'k ga dood. Of kom je in de avond door nevels naar mij toe dan plant j' in mij je wortels 'k groei stervend naar je toe.…

handen uit leg ze maar in de mijne en kom kom met me mee…

De zon die zakt de nacht hij valt je voelt het opkomen je moet weer op pad de maan staat hoog en de muziek roept je gaat naar de plek waar je haar weer ontmoet niemand weet waar je heen gaat niemand weet wie je bent want jij behoort tot de stad jij behoort tot de nacht leven in een rivier van duister tot de zon weer lacht.…

ik ben nu wel hier maar mogelijkerwijs moet ik nog steeds komen…

Kom, Stilte fluisterde Klank wegstervend ... Adembenemende stilte ... Kom, Klank klonk Stilte verwachtingsvol…

aan ieder die een masker draagt aan ieder die nooit echt lacht aan iedereen die eenzaam is aan ieder die zich vaak vergist aan ieder die zonder zit aan ieder die probeert in licht aan ieder die anders is aan ieder die midden in het leven staat aan ieder die nooit in het systeem past aan ieder die begrijpt aan iedereen die kijkt naar…