Alle inzendingen over facetten

Ik voel het: bij de omarming van een kleinkind. Ik voel het: bij de armen van mijn kind. Ik voel het: bij het wakker worden, als manlief me zachtjes over mijn hoofd wrijft. Ik voel het: als ik eventjes opzij kijk. Ik voel het: als hij triomfantelijk binnen komt met een klein bosje bloemen. Ik voel het: als hij, na even weg geweest te zijn,…

diepgravend vonden we de steen ruw gebolsterd met geduld en vlijt is facet voor facet nauwgezet geslepen gepolijst om licht van zon te weerkaatsen onze liefde zichtbaar te maken het kleinood fonkelt leven weet in setting van vertrouwen ons haar twinkelende energie te geven…

nog één halve bal centraal in de boom de duizend facetten weerkaatsen gezicht zonder schroom vroeger getuigd ieder een kleur in groen met een geur nu rest nog de mijne de anderen gevallen verscherfd in de tijd ik plaats met een luchtig gebaar maar in duizend facetten spat ook mijn droom op de vloer uit elkaar…

Iedereen die in leven is, is mijn vriend, want niemand ondergaat de moeilijkheden van het leven zo uitgekiend.…

fouten gemaakt die elkaar gingen versterken wij hadden gekozen maar door de vele facetten bleek het karaat te gaan scherven…

ongesluierd op blauw satijn zo klein en puur wit vang je geslepen licht in ieder facet ik zoek je schaduw maar tref de schittering…

Heden behandelt men de hond als ‘pluchebeest’ opgepoetst in al zijn facetten, braaf zittend.…

gebarsten kleuren slaan uit gladde facetten een regenboog glanst waar zon water raakt, springt licht op golven van emoties…

Oogstrelend stromen woorden vanuit het hart geschreven vloeiend in een fontein van gedichten waarin alle facetten samenkomen van het leven als streling voor de ziel...…

Je warmt het zand ik til het hoog de zee ontstaat bulderend als de nacht haar deken slaat meeuwen in hun slaap zuiverheid smaakt naakt ik lief jou bij het opengaan…

Je warmt het zand, ik til het hoog de zee ontstaat bulderend als de nacht haar deken slaat meeuwen in hun slaap naakt smaakt zuiverheid ik lief jou bij het opengaan…

mijn fantasie, er is geen contact met jou in dat bloemenveld bij Merano Je keek mij vragend aan op dat ogenblik, op deze foto van mijn en jouw gedachten sindsdien tijdloos ingevroren op de rand van een zwarte eeuwigheid Ook mezelf aftastend in de spiegel, zie ik wie ik lijk te zijn en niet wie ik wil zien Het zijn onherroepelijke facetten…

nee niks met glas zag je pas toen je gebroken was mocht je kleuren tellen in het opgaan van de zon zag de kleine diamant een schittering in het ochtendgloren je facet nog steeds in nieuw bekoren mag ik nu eindelijk je setting zijn…

er sprong een vonkje uit de edelsteen die jouw slanke vinger droeg ik zag het alleen je handen waren bezig afscheid te bereiden tastten naar je jas en in je blik vonkte je weer jij bent mijn diamant voelde al in jou begroeten de lange vingers in mijn hand ze vonkten speels een nieuw ontmoeten…

Er speelde zich veel af in mijn leven er bewoog veel en ik spande me in om deelgenoot te worden van het leven in al haar facetten wilde ik beleven wat jij meemaakt wilde ik denken en voelen hoe het leven jou had gemaakt.…

Verdriet verdwijnt niet Verdriet slijt niet Verdriet blijft altijd aanwezig in alle facetten. Verdriet is een werkwoord, een zelfstandig naamwoord een voltooid deelwoord Want verdriet is een begrip en verdwijnt nooit.…

wanneer bij de eerste stralen van de dageraad diamanten worden rondgestrooid die met ontegenzeggelijk vele facetten me kristalhelder tegen sprankelen verdiep ik mij graag in de schoonheid en laat me doelbewust door winterse kracht omhelzen…

Het mooiste wat een mens overkomen kan, is liefde in al zijn facetten, onvoorwaardelijk geen vastomlijnd geheel, en toch, ondanks dat mooiste deel in je leven, neem je onvoorwaardelijk aan, dat het altijd wel goed zal gaan, terwijl niets, vanzelfsprekend is.…

Stel de oude dag wat uit Gewoon de geest resetten Het oog valt op mooie facetten Oude ideeën als buit Wat u kunt winnen: U stapt een mooie tijd binnen…

Zingen de woorden in taal getoverd door haar hoofd gedachten verhuizen naar de zee van bruisende golven en zij aanschouwt de beelden die hij stuurt beleeft, geeft en ervaart alle facetten van de mooie zee…

de zijde beklijft zacht glanzend in de zon dodelijk ragfijn trilt, ingewikkeld, in geziene facetten het web is haar huis ze zit er midden in en doktert prooien draagt haar kruis als een spin…

flauw kaarslicht tovert schemerdonker en silhouetten tegen de wand zwart contrasterend in alle facetten komen ze beeldend tot leven onder één vorm op het stenen doek aan de ene kant van het lege bed…

geslepen was je antwoord de setting in briljant maar ik zag haat weerkaatsen in facetten aan de rand nog fonkelt licht jouw liefde zuiver als een diamant jij kunt die niet kloven want mijn trouw houdt stand…

Met de tijd leer je dat de tijd veel gegeven heeft dat we het niet merkten hoe ze langzaam langs schoof in al haar facetten en weersomstandigheden al onze humeuren liet zijn onze gekkigheden ze liet ons en nu eer ik alle tijd in al haar eeuwigheid…

Zij is zijn lente de regendruppel langs het raam van zijn ziel Zij is zijn zomer zacht en stralend in de kille kou van de eenzame nacht Zij is zijn herfst omstuimig als de wind door zijn donkere haar Zij is zijn winter schitterend in facetten van gebroken pegels diep in zijn gevoel…

je schreef bijna speels gedachten in woorden maar wikte en woog vijlde en polijstte een briljante settingsboog heb je juwelen zien glinsteren met zonnetjes in ieder facet het licht kwam van binnen glansrijk in poëzie neergezet…

zag een glans een steentje bij mijn voeten en een nieuwe kans ik raapte haar ze straalde in het licht van raken de setting daargelaten haar facetten kon ik later met veel zorg weer helder maken ze straalt niet in mijn ring maar briljant uniek boven dat te lang gedragen ding…

Vriendschap kan waardevol zijn als een mooie diamant, met vele geslepen facetten. Toch dient men er op te letten dat zo’n kostbaar kleinood nooit in laaiend vuur belandt.…

Dwaalde af, Dieper en dieper Steeg omhoog, Hoger en hoger Verkende het Al, In al zijn facetten Hard als een steen Mooi als een diamant Zwevend door illusies Verzwaard door het leven Van de hemel naar de hel En terug Maar één ding weet ik zeker... Jij, bestaat.…

het glas was gebroken van iedere vorm die ik had gegoten gepolijst en geslepen nu bruutweg gekloofd de volmaakte facetten vergeten het teer filigraan in bewerking en setting mocht niet langer bestaan mijn glas brak in unieke kleuren het licht maar is door barbaren ten onder gegaan…