Netgedichten

netgedicht (nr. 68.035):

Facetten en face

Jouw foto aftastend, wie je was
is mijn fantasie, er is geen contact
met jou in dat bloemenveld bij Merano

Je keek mij vragend aan
op dat ogenblik, op deze foto
van mijn en jouw gedachten

sindsdien tijdloos
ingevroren op de rand
van een zwarte eeuwigheid

Ook mezelf aftastend
in de spiegel, zie ik wie ik lijk
te zijn en niet wie ik wil zien

Het zijn onherroepelijke facetten
mijn waarheid en mijn leugens
in sporen van mijn bestaan