Alle inzendingen over fresco

in de tijd van nu blijven indrukken achter vol mooie beelden niet alles is wat het lijkt ik kijk er liever doorheen…

Toen bracht mijn gids mij in een stille tuin, Met donkre lanen, kronklend over 't gras, En bloemen bloeiden tussen 't struikgewas, En gouden vruchten sierden kruin bij kruin. Ik plukte een schone bloem, doch eer zij was Gebroken van haar stengel, werd zij bruin. Ik plukte een vrucht - het zonlicht lonkte schuin…

En langs een wand van rotsen, rug aan rug, Volgde ik een pad verlicht door maan noch zon. Toen stond ik vóór een afgrond en ik kon Geen handbreed verder en geen stap terug. En de angst des doods kwam over me, ik begon Te beven en ik riep: - ‘Wie bouwt me een brug?’ En 't ver gebergte gaf mij, honend-stug, Mijn woorden weer, tot wanhoop…

(n.a.v. beroemd fresco van Giotto) De duivel danst, vliegt en trekt Op graven, voorbij en soms Vaker dan ooit vermoed lacht hij schizofreen En profil: morsdood vanuit alle posities donker Grijs zonder licht Gelaatstrek onaange- naam In wolk boven gepeu- pel Gebracht, de laatste groet Fresco vol van haat zijaanzicht niet…

Het adagio zet behoedzaam In, de trommels Zullen weldra Zwijgen Mijn fresco voltooid maar Is dat wat Ik heb Gewild? Langzaam stervende ritmes doen De helse schimmen In mij Doven…

Het gedicht krijgt een gezicht op muren van eeuwen schreeuwen onder oude lagen op te graven bericht slijpt, schuurt, tast zoekt het contouren van de wondere heupgewiegde tijd harde zetels staan op wacht bij fresco's oogstrelend zacht.…

Grieks en Latijn staan weliswaar te boek als oude talen maar wat is oud, de oudste taal als dieplood der beschaving is een die ieder kent, althans zo denkt men in het algemeen Dat is te zeggen: menigeen c.q. de massameerderheid der markerwaardse achterhoekse urker kabeljauwse twisten nederweerts in koeterwaals Alsmede al die zuiderzeese…

de wereld lijkt een flat voor iedereen een raam met uitzicht op vandaag en morgen gisteren bepaalt hoe meubels er zijn neergezet ramen zijn naar buiten openslaand lichtend dag en nacht maar ieder ziet de eigen pracht die hij in zijn gedachten had ik zag er paradijzen fresco's en inferno's naar de hemel rijzen catacomben en de hel…

ze is al halverwege de trap naar boven mijmert over de treden die haar nog resten en of ze terloops nog een stapje terug zou kunnen doen ze beweegt haar vingers langzaam over de muur tript van bloem tot bloem als een speurende bij die stuifmeel verzamelt uit een vergeelde fresco ze hoort het zoemen van zoete herinneringen de bittere…

ze is al halverwege de trap naar boven mijmert over de treden die haar nog resten en of ze heel misschien nog een stapje terug zou kunnen doen ze beweegt haar vingers langzaam over de muur tript van bloem tot bloem als een speurende bij die stuifmeel verzamelt uit een gedateerde fresco ze hoort het zoemen van zoete herinneringen de…

Van oude kerken waar schellend zijn stem voor de adem op fresco's een sleutel vroeg herhaalde hij het bezoekuur. Een vraag brandde in des klankenverliezers koudvuur en nu niet. ------------------------- uit: 'Op het oog', 2004.…

met de ene die ik om me heen voel als bezoek van een goede vriend een heldere gedachte verwondering in de ogen van mijn kind snelle omhelzing van de palmboomschaduw een zucht, het licht en herrie van de stad geruststellende woorden van mijn geliefde en zijn stem waar niemand zal mij vinden slechts vermoeden van mijn bestaan als fresco…

De rode tapijten, de fresco´s, de koperen glans van het luchtpaleis aan de rand van de grijskoude zee. Met een tas vol kaarslicht klik-klakt de betoverende dame resoluut door de klinkende galerijen. De passie der verwarrende krullen op de bleke kussens. Het blozende gelaat van de diepe omhelzing.…

Ik was hier niet als ik het antwoord wist Geleerden zullen zich ook nimmer wagen Aan zelfs voor 'n dwaas te vage levensvragen Dus ga er maar van uit dat je niks mist Je kunt wat over Plato door gaan zagen Of over Zen, Adwaita of Brahman Maar laat de Veda's en Vedanta's staan Dat is elixer in die donkere dagen Nee, 't valt niet…

Al fresco dagen, tot laat toe, Sloom, werken sommigen door. Kindjes gapen, oh zo moe! Onweer loopt de koelte voor. Schooldagen beginnen weer. Lange lijnen fietsende jeugd, niet altijd lettend op het verkeer. Nog even duurt de zomervreugd.…

Dat huis waar de tuin een fresco was van bloemen, fruit en groen waarin we heerlijk speelden elke warme “zondagnoen” en ied’reen wanneer fonkelden de pretlichtjes der nacht, rondom een konkelfoezend vuur tesamen werd gebracht Dat huis waar nu geen grootmoederkloek meer opendoet de deur en waar geen grootvader meer leeft als een patroon…

synthese denkbaar van eeuwenoude beelden uit een rijk en kleurrijk erfgoed dan die welke onze verbeelding tart en inspireert en onze zinnen raakt Imaginaire beelden existerend in onze voorstelling die onze fantasieën representeren Slaakte Pyramus niet een zucht in de nis tussen hem en Thisbe die zich materialiseerde in een sospiro op een fresco…

der vervalsing geloof me niet in woorden woont de adem zomin als goden wonen in de tempels ik kan wel liefste zeggen een mondvol waanzin die buiten jou geboren is maar laat ik je dansen met mijn schaduw ik kan wel bidden maar niet anders dan geef ons heden ons dagelijks lichaam en kleed ons met de huid van de beminden ik breng geen fresco…

, elk voor zich een uomo universale hij beeldhouwde, ontwierp gebouwen, wijdde zich aan poëzie schilderen leerde hij pas later hij bleef de beeldhouwer in hart en ziel als Dante Aleghieri en Da Vinci een grote geest, uomo universale Toch ruist zijn naam, meer dan in de Pietá en in Davíd voor eeuwig in de waterval aan zonbeschenen fresco…

Mag ik met je mee op reis in tachtig dagen om de wereld, Femina formosa fresco terra cottia Bacchante dionysia Pompeïca vesuvia?…

Het goddelijke fresco, een lust voor elke zintuig, waarin de glimlach van het ochtendgloren zijn handtekening aanbiedt om te beminnen en koesteren tegelijk bij uitstek de plek waar mijn blik zichzelf verliest in de mooi- en schoonheid van hemel; elke keer weer.…

Zeer geachte heer Caesarion De pauselijke nuntius heeft mij Verrast met een terzake doend terzij Van meester Bikkel in 't Symposion Waarom wijst hij mij op de heuristiek Te ingewikkeld voor de generatie Die, niet als wij, meer op heeft met sensatie Krijgt zij te weinig mee van historiek? Die Bikkel, ach, laat hem maar kwinkeleren…