Alle inzendingen over geboortehuis

Hier staat mijn geboortehuis... mijn thuis de eerste jaren van mijn leven Het lijkt maar even En toch... die herinnering gaat nooit verloren Mijn moeders stem, die blijf ik horen…

Het geboortehuis van Tante Fumetta staat in Oud-Zevenaar, ze werd nationaal kampioene pijproken, acht keer na elkaar, ze hoestte zich dood in 1907, maar voor velen blijft ze voortleven, er is een tabakssoort en een longziekte vernoemd naar haar ...…

In de Werbeekbar uitzicht op het ouderhuis, mijn zolderkamer. Een vloedgolf van nostalgie, mijn heerlijke kindertijd.…

Geboortehuis, lentehuis. Herinnering maakt ons weer kind.…

ik was weer op m'n eiland mijn mooie hoekse waard op het zware kleiland ze hadden het bewaard ik mocht er even binnen zijn in m’n oud geboortehuis ik voelde vreugdevolle pijn het was niet meer m’n thuis we speelden hier hadden plezier met fiets en step en zand en schep ’t was geen bedrog het was er nog het houten hek, granieten…

nacht schaf raad nu de woorden van dit vers zo tastbaar worden besloten ligt in deze zin waarin ik nog kind was in de vergane tijd van mijn geboortehuis wakend in de tijd zag ik stil op gebonden aan het heden sta ik en hoor verre gezangen ten prooi aan het honende gehuil eeuwen zijn spoorloos heen gegaan verloren in het kosmisch…

Het geboortehuis met de zeventakkige beuk kwam in zicht, gleed voorbij terwijl we ons voortspoedden over de Desselsedijk richting Aberg. 'Wat is poëzie eigenlijk?' vroeg een ander. De vraag bleef hangen in de schemering die het ouderhuis opslorpte, de vallei toedekte, aan de rivier van mijn jeugd haar glans ontnam.…

Aan de overkant van het geboortehuis van Jan-Jacob Slauerhoff gaat een winkel sluiten, die in zijn tijd was geopend. In die winkel vind je de meest bijzonder oudheden, maar ze verhuizen naar een meer bereikbaar industrieterrein. Het zal Slau allang een worst zijn, maar mij gaat het aan het hart.…

Dit lichaam je geboortehuis ergens onder dit zwijgen de eerste zin geschreven uit jouw leven, de opgang uit niet-bestaan, hier scheurde je afwezigheid open in alle flanken als een mysterie uit het vlees waarna haar warmte armen om jou heensloeg dat begin, kleiner nog dan je smalste herinnering, blijft jouw thuis want je ontstaan…

Gesloopt zijn ze, de ankers van mijn dromen, weg is m’n geboortehuis- de schulp van mijn wezen. De rode schuur, het kippenhok, de tuin met de oude bomen. De schaduwplek waar ik s’zomers zat te lezen. Weg ook alle geuren, kornoelje, jasmijn en maggikruid.…

En daar: geboortehuis. Zo levensecht. Zo helemaal gebouwd voor een geborene. Er hangt geen bord. Er staat geen borstbeeld voor. Toch: er werd met ongekende kracht geworpen. Bovendien werd er ook achttien jaar geleefd. Getogen, heet dat dan. Eerder flink verbogen, maar dat is nu van geen belang.…

Het geboortehuis is afgebroken, de straat onherkenbaar, de volgende woonstee in volle glorie met bedijking langs de tuin die vroeger noorderlingen had en kersen. Vanaf mei komt Koningingestuurd water langzaam het meer vullen. Land valt af en toe te ontwaren als bouwkavel of pril ondernemersgebied, euro’s als in/output.…

Ik keer terug naar ‘t dorp dat ik lang geleden verliet maar voelt als gister De dorpsklok in m’n geest staat stil al die tijd voor mij verandert niets Er is niemand die ik ken ben vreemdeling in de straat waar ik geboren ben Als ik lang stil sta voor mijn geboortehuis slaat een waakhond aan Waar is m’n dorp gebleven dat opduikt…

Ach Heer, zei ze. Ze leunde op één elleboog en keek hem aan met de verleidelijkste blik die ze bezat. Ach Heer, neem me mee naar het beste restaurant van dit godvergeten gat. Ik ben het waard en ik zal het U vannacht bewijzen. Ja, vannacht, U zult er geen spijt van krijgen, dan zal ik U belonen. En vertelt U me dan nog eens…

Ik zocht nog naar iets bekends, maar vond er niks, dus liep terug naar de kerk, die pront en vitaal, de slijtage slag had gezien en niks had gedaan, ben dus voor een stapel puin, alleen naar mijn geboortehuis gegaan, waar alleen de kerk nog in het midden stond!…

ook schaken”, de deur ging open en ze speelden ze schaakten, rookten, dronken en nog een nieuw potje toch werd ik zijn lievelingszoon, omdat ik hem filmde “Vader van de acht” op super 8, een bijna heuse speelfilm voor z’n 65ste verjaardag en ging op die dag in premiere hij vond mijn, zijn film prachtig en zelf zo op de voorgrond bij z’n geboortehuis…