Mijn vader leerde mij geen moer...(Hartenkreetbijlage van het te schrijven boek: 'Jouw ouders zijn de mijne niet' ter kennisgeving aan mijn dan nog levende broers en zussen!

Mijn vader heeft mij geen moer geleerd
niet dat ik hem dat nu nog kwalijk neem
maar 2 linke handen blijft confronterend wrang

geen moertje weet ik te onderscheiden van een spijker
neen dat gaat ook te ver, wel iets geleerd maar het
verschil maakte me afhankelijkheid van een handige Harry

kwam ook niet aan vaders werkbank op zolder
dan waren zijn handen klaar om te slaan
of om je urenlang in een kamerhoek te zetten

ik mocht wel minutenlang spijkertjes aangeven
ik mocht schuren, maar schuurde nooit lang genoeg
ik mocht opruimen maar weh niets van zijn spullen

ik heb nog wat gereedschap van hem bewaard
ik koester het, want het is van mijn, mijn vader
mijn vader die vrouwen zo veel, heel prettig vond

hij bracht me daardoor wel aan de vrouw via
mijn jongere broer die sprak: “Vader zegt, als ie het
nou nog niet ziet, dan heeft ie poep in z’n ogen

zij en ik hadden elkaar via de kerk ontmoet
zij een blakende 5 jaar ouder meisje/vrouw
wat moest ik, ik moest, ik zou, dus ik deed

dus ik in de verkering met een grootse verloving
toen ging het uit en vertelde het aan m’n vader
die sprak kort en bondig; “Er komt wel weer een ander”

seksuele voorlichting 0, wel een boekje op bed 1967
stippellijnen voor jongens van Ds. Postma uit 1945
‘Niet masturberen alles bewaren voor het huwelijk’

vader had 16 kinderen gewild maar moeder rekende tot 8
toen de jongste geboren werd was de oudste al bijna 14
ze trouwden in mei 1939, december 1942, al 3 kinderen

ging vooral niet pragmatisch in tegen vaders geloofsleven
“Wat zou de Here Jezus hier van vinden” sprak ik ‘n keer
toen de 'gesloten-poort' ruzies van mijn ouders te gortig werd

maar in zijn zondagmiddaggebed, na het Bijbellezen
bad hij wel voor de homofiele medemens, voor mij?
maar later kwam mijn man, vriend het huis niet in

ik leerde vadertje beter kennen en zeker zijn geneugden
“Hij kan ook schaken”, de deur ging open en ze speelden
ze schaakten, rookten, dronken en nog een nieuw potje

toch werd ik zijn lievelingszoon, omdat ik hem filmde
“Vader van de acht” op super 8, een bijna heuse speelfilm
voor z’n 65ste verjaardag en ging op die dag in premiere

hij vond mijn, zijn film prachtig en zelf zo op de voorgrond
bij z’n geboortehuis en overige huizen, waar gewoond was
bij de Nieuwe Maas op z’n brommer, over de brug en terug

de verjaardagsviering was groots met nog een familiespel
‘65 worden aan de hand van familieborden’ en toen
toen ging vader preken, praten, bedanken en weggeven

ieder van de kinderen kreeg een familie-erfstuk, ik niet
tot mij sprak hij: Jan Jacob, jij krijgt dit gouden horloge
als ik gestorven ben; ik was totaal, totaal verbrouwereerd

10 jaar later sterft hij op mijn geboortedag, op zondag
met schroom vraag ik om het horloge, ik krijg het
maar moet het de volgende dag teruggeven, effe checken

na de begrafenis krijg ik het alsnog, het gouden horloge
ik leg het in een vitrine naast andere gouden dingen, want
ik hou niet van goud en zeker niet iets of wat te dragen

bij een inbraak wordt het ontvreemd, ook de rest van ’t goud
de waarde wordt geschat op 10.000 gld, 5.000 wordt uitgekeerd
ik kijk naar boven, knipoog en zie mijn vader terug knipogen

goud nu geld mijn zoon, voor jou, Jan Jacob, mijn lievelingszoon
25 jaar verzorgde ik zijn graf met het Mozart-Requiem op m’n oren
voor die ouwe, waar ik geen moer van leerde maar wel van hou!

... Hij geboren in 1908, overleden 1984, toen was ik 32, na het overlijden van mijn moeder in 2009 heb ik de verzorging van hun dan gemeenschappelijke familiegraf overgedragen aan mijn zussen! ...

Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jan Jacob Krediet, 11 april 2020