Gesloopt
Gesloopt zijn ze, de ankers van mijn dromen,
weg is m’n geboortehuis- de schulp van mijn wezen.
De rode schuur, het kippenhok, de tuin met de oude bomen.
De schaduwplek waar ik s’zomers zat te lezen.
Weg ook alle geuren, kornoelje, jasmijn en maggikruid.
Het grintpad, en het tegelstraatje naar het fietsenhok
met de stoffigvuile, scheef gebarsten ruit.
De moestuin, het grazige plekje voor de bok....
Dit alles moest verdwijnen voor iemand anders ideaal
Al wat blijft zijn mijn dierbare herinneringen
Mijn oude wortels zijn weg... alles is kaal
Tja... zo gaat dat met die dingen.....
Geplaatst in de categorie: verdriet