Alle inzendingen over gedicht/bourgondisch

er is zó dikwijls lyrisch geschreven over Maastricht maar ik zal het kort houden ' Maastricht een stad als een gedicht'…

Geen schoner gedichten die ik schrijf of glansrijker odes uit mijn ziel enkel versjes voor de vrouw waar ik voor viel slank van taille schoon en recht van lijf. Haar lieve ogen bruin en zacht geen poëtisch schrijven zou toerijkend zijn haar lippen roder dan Bourgondische wijn de wereld danst wanneer zij lacht.…

moppert hij 'simpel, zeg ik, ik hou de caloriën bij en al ben ik onvoldaan tóch tijdig stop' Hij grijnst: 'jij honger en ik overgewicht liever Bourgondisch dan voor mode gezwicht'…

Bourgondisch Brabant, prachtige provincie Groots carnaval en kermis ieder jaar Er ligt sinds kort een nieuw beleidsplan klaar Waardoor ik toch de toekomst somber inzie Want Brabant heeft nu wel een nieuw bestuur Maar geen Gedeputeerde voor Cultuur…

Welkom in het generale altruïstische decorum Een persiflage parodie op melomane poetry In een uithoek van Hinault, Bourgondisch Henegouwen De laatste der verlaten desolate knapenkoren Wederkerig en minstrelig in lendenen der raven Blikken pikhouwelen snavels die mijn hert doorboren...…

zij heeft erotiek verwoord in gevoel en laat dansende vingers ontsluiten ze jaagt melodie door het bloed in een passie die zich niet meer laat stuiten in brabants hees wordt de liefde geprezen als het bourgondische feest ze drinken en klinken haar woorden tot boek en ze glanst want die eer doet haar goed zij wist hoe het moest…

Waar Nederland ophoudt en Bourgondië begint en bronsgroen hout zachte heuvelruggen tint, waar de Geul zich schuurde door het mergelmassief en men bokkeriejers hellevuurde om hun vermeende brandbrief, waar Neanderthalers vuurstenen houwden en vroege feodalers het betere bier brouwden, daar kerfde ik haar naam in de gele mergelrots…

Zeg mij, waarom zou 'k niet genieten en 't goede leven laten schieten ? Als die diëtist zich nu eens vergist ... ? "Garçon, graag nog een portie frieten !"…

de dag is nog maagd terwijl ik toch door gisteren ben bevrucht het oorverdovend lawaai en mijn Bourgondische stijl worden langzaam in stilte gelucht nog 365 dagen te gaan met voornemens die slijten zo hoort het ook: waarom zou ik het genot verwijten je moet gedrag veranderen zeggen wijze mensen alles met mate zei een filosoof een…

voor mij het met sneeuw bedekte dal een vage droom van arrenslee en dennengroen de sfeer van toen een klare lucht met heldere ster maar achter mij bourgondisch feestgedruis uit het fel verlichte huis waar kerst in overdaad op tafel staat zij schuiven aan al licht verhit snel knoeiend op het smetteloos wit ben niet terug gegaan…

Belgie een fijn land, onze zuidelijke Nederlanden tot het jaar 1830 Gekunsteld, kunstig land een bourgondisch land een drietalen land het meest europese land met haar zevende koning KONING FILIP DER BELGEN sinds 21 juli 2013, 12.15 met centraal gelegen BRUSSEL als (europese)hoofdstad een geweldig mooie stad Stad en land verdienen…

België is een abdijenland echt Bourgondisch, woorden als allee bier is eenzaam heilig en plezant de bewoners winnen het dictee Nederlandse orde spreekt tevree eigen woorden helpen uit de brand zeiken doen ze zelden op de plee Lage landen, anders maar verwant Schaarse zonnestralen uit de krant worden breed ontvangen op het strand heel veel…

Als ik gastronomisch zou kunnen koken, en jij bourgondisch veel zou eten, Als jij zou lijden aan een heel nare en ernstige ziekte, En je werd een reus, van misschien wel 10 meter lang.. Als je zou spreken, bulderde je stem tot wel 8 dorpen ver. Maar we zouden het blijven proberen, jij en ik, ook al was je 10 keer zo groot.…

Ik plavuis mijn hart met het monter koeterwaal betegel een straat die per abuis lijkt te bewegen in de rust van geweven stijgende lucht gelegen goedlachs pittoresk en authentiek monumentaal Gemurmel in de scheuren naar kabbelende dalen schilderachtig tot in de barsten van nieuwe kleuren het bestaan dat doorleeft in Bourgondische geuren achter…

hij parle français et ne pas flamand hij schaamt zich de bourgondische veelvraatideeën van zijn soortgenoten hebben hun blauwe luchtarme hersenen bevuild fijn stof dood volgt snel vive la mort buffet à volonté valt niet te rijmen met één dood landbeest en één gevilde watervis voor de aardse aliëns djerba's schone en verfijnde eetcultuur…

spikkels krioelend wit en zwart vervaagde tekeninkt kunstzinnig uiteengespat omringd door geestdriftig geloop bloeit bedaard zakenleven in nodende winkels verspreiden knusse vertrekken smakelijke geuren van verkwikkende spijzen door dit tierige leven klinkt opgewekte toonkunst uit een vleugelpiano waar een ieder op mag spelen vrije Bourgondische…

daar kwam den bourgondiër aangetjokt vief en kwiek over de Merodelei hij sprak wat ook van het grôten zij het is het klein genot dat lokt ik wil geen gezaonnik zonder ènd mensen löstert naor m’n lied van De Piezeman gaoi ik vur ööj zinge midden op de lei daar zong die rare vent ‘zeg manne löstert naor m’ne raod wanneer ge stao te piesse…

Een gedicht voor mij, een gedicht voor hem een gedicht voor de buurvrouw die ik erg goed ken, een gedicht voor de man die mijn aandacht verdient een gedicht voor dat kleintje wat nu eventjes grient, een gedicht voor de zon, omdat ie weer schijnt een gedicht voor mijn bed, omdat het me verwent een gedicht voor hen die het moeilijk…

ik vind dit gedicht een mooi gedicht ik ga dit gedicht op school zeker nog gebruiken ik heb dit gedicht op mijn kamer opgehangen en ik lees dit gedicht elke avond voor ik slapen ga ik vind dit gedicht een vreselijk slecht gedicht, waar gaat dit over? ik vond dit gedicht heel mooi, maar ik snapte niet waar het over ging.…

vreemde kostgangers van onze lieve heer die pelgrimerend de torens van de kathedraal beklimmen waar ooit kapittels en kanunniken regeerden, nu gebrandschilderde schimmen in spitsen van het belgisch heuvelland als verre nazaten der vlaamse leeuw de voorouders, van namen tot dijon met kruisridders als godfried van bouillon werden de bourgondisch…

De bourgondische gier in zijn kakstoel op wielen houdt weldra zijn intocht, goudregen strooit hij voor het dunne gras voor de verpauperde halm die eieren versmaadt, hoe mooi groen ook; uitbundig juicht hij de gierkar toe op zijn triomfreis, beide bleek van de winter nog: Leve de gier!…

Woon je in Bourgondisch Nederland, de oostzuidoostelijke mijnstreek of wandel je in het zenit van het drielandenpunt op de Vaalserberg, neem dan wel je zwempak mee.…

Ik las ooit een mooi gedicht geheten: twee rechten, twee naadjes en vanaf die tijd zijn de schrijfster en ik de allerbeste maatjes. Mijn allerdiepste geheimen vertel ik alleen maar aan haar en heb ik pijn of verdriet staat zij altijd voor me klaar.…

Bedil mijn Dichten niet, besteed er geen verwijt aan, Zij hebben ’t niet verdiend. Ik hang er toch geen Tijd aan: ’t Is een klein buiten-werk, een bij-werk, zeg ik 't best, Van beter bezigheid; ’t is kakelen op ’t nest. Kunt gij of timmerman of wever niet vergeven Een deuntje uit de borst bij ’t schaven of bij ’t weven? --------------------…

Dicht Dichter Dichterbij Voorbij Te dicht.…

jij hebt niets te vrezen ook als mijn handen beven zal jij iedere dag een gedicht van mij kunnen lezen met altijd iets dat wij als nieuw samen kunnen delen soms zijn de woorden bekend maar de context zal jou nooit vervelen dus neem mijn hand raak de vingers die ik je reik dan gaan wij wel ieder op eigen wijze de tekst al…

Gedichten zijn als van fluweel Zo zacht, zo teder Rank en luchtig Van lange duur in de herinnering Of soms zo eventjes maar aangetipt en vluchtig Gedichten zijn als messen Gemeen en scherp Zo taai als leder Bot en kluchtig Snijden door het merg en door het been Kwellen soms jaren lang geduchtig Gedichten Zijn slechts woorden opgeschreven…

iedereen is alles duidelijk dubbelzinnigheid, bedrog en list en is de liefde onzichtbaar omschreven dwaalt zij tussen woorden door zoek dan diep, diep in jezelf er komt altijd wel een iemand in jou voor die de bloemen op de weide doet groeien iemand die jou duizend kleuren geeft heb je die persoon in jezelf gevonden dán begrijp je wat er in gedichten…

Slechts eenmaal mijn boek geopend het gedicht van mijn ziel laten lezen maar de vertaling was geestslopend had nog niets aan waarheid bewezen slechts eenmaal mijn binnenste gegeven z’n inhoud met tranen getoond liefde door pijn heen laten weven moed met een leugen beloond slechts éénmaal gaf ik het vertrouwen het meest intieme…

In een gedicht is geen woord te veel Neem er iets af en het is niet meer heel…