Alle inzendingen over gekluisterd

Ik blijf gekluisterd in de baarmoeder van mijn verlangen, steriel glijdend in mijn naakte drang om geboren te worden zonder dwang.…

Degene die aan frustratie zit vast gekluisterd is altijd nog beter af dan wie er steeds naar luistert…

Onvoorstelbaar Nooit gedacht dat een virus de ronde wereld zo plat zou leggen. Eenzaam lenteland Het is nog april vogels zingen uitzinnig desolate stad. Dagen achter glas Het luchtruim dijt uit de wereld krimpt we leren afstand te nemen. Stille getuigen Zee van verlangen rivier van onzekerheid kraanvogels roepen. Onvoorspelbaar…

In brons ben jij altijd en koud ik had je liever warm en oud maar eeuwig aan mijn bed gekluisterd zal ik stout mijn resten lijf aan jou verdromen.…

kloppend hart gekluisterd aan het nu hoor de stilte van muziek waarop we morgen dansen we zijn de nacht voorbij als alle kaarsen branden…

'k probeer het handig te ontwijken de grimassen rond mijn bitt're mond maar de pijn die lekt uit ied're wond doet mij uiteindelijk bezwijken ik die de marathon kon lopen zit nu gekluisterd aan mijn stoel met slechts nog één onnozel doel mijn zelfbeklag ontlopen net nu de lente mij haar hand wil reiken en vogels lokken mij alom net nu…

gekooid en gekluisterd lamgeslagen vlagen van gedachten serviel en murw die geen uitweg weten gebeten honden vleugellammen die zich minzaam lieten knechten en nu vechten voor hun vrijheid en niet weten hoe zichzelf te ontsluiten buiten in de strakke lucht kijkt een koppel vogels licht meewarig met gespreide vleugels…

Verlaten door de werkelijkheid zoek ik houvast in in de nieuwe wereld. Maar er is geen grip, geen houvast in het leven. Leven is vrij, vrijheid, onbegrensde mogelijkheid. Maar toch probeert iedereen je op de rails te houden.…

ik liet je in het donker jouw kamer weids jouw bed gekluisterd aan de grond onder jouw voeten gaapt het gat van angstige onwetendheid dat wurgt me nog het meest…

Gekluisterd aan de buis, het oor op de premier, het oog op Irma Sluis: geen metertje of twee, geen imposante vol- leyster, maar op een tree. Wat een gebarentol- k, is dan heldin Nicole K.…

MAATJE De uren, dat ik alleen ben, en dat zijn er vele, Heb ik een maatje zodat ik mij niet hoef te vervelen. Het is voor ouderen wel eens tobben om er mee om te gaan, Maar doe wat moeite dan wen je daar wel aan. Hij luistert en gehoorzaamt op elke vraag En geef je antwoord, al is-ie soms wel eens traag. Wat zou ik als ouwe man…

Brekend water, gekluisterde golven, Onder een stortvloed van geruis bedolven. Doofkloppend eigenwijs, Spartelend tegen de stroming in, De reis naar het onbekende. Omstreden toekomst, Ongrijpbaar als water... Kristalhelder Later, bij terugblik.…

in stilte zwijg ik,in alle talen mijn tong gekluisterd in mijn mond woorden gillen in mijn hoofd maar spreken zal ik niet alleen mijn ogen zijn te lezen lees ze, voor mij, alsjeblieft en zie wat ik je wil zeggen want spreken mag ik niet…

Gekluisterd en gebonden, het lukt niet meer. Je breekt vrij, met een stap in het duister. Verlaat je de gevangenis, eindelijk vrij.…

Gekluisterd in het kleinste kabinet lieten ze alle hoop niet zomaar varen. Toch zaten ze (‘k zal u details besparen) wel vierentwintig uur op het toilet. Zo lang heb ik daar ook wel eens gezeten, toen ik bij Van der Valk wat had gegeten.…

Uit de nacht van het duister, in stilte gekluisterd, gekomen. Vrij! Nu, gaande met mij het licht en de kracht, door liefdesmacht verbraken de ketens van angst in de nacht.…

De kiezers blijven aan de buis gekluisterd, De één greep vrouwen zomaar in hun kruis, En ook die ander is beslist niet pluis, Want zij heeft emails ‘carelessly’ verduisterd. Maar wat gaan beide kandidaten doen Aan dat tekort van negentien biljoen?…

´k Had eigenlijk geen tijd om dit te schrijven Ik ben niet met vakantie maar zit thuis Gekluisterd aan de bank en aan de buis Maar toch wou ik niet in gebreke blijven Geen tijd!!! Zeeën van tijd had ik ervoor Want ´k schreef dit tussen de medailles door…

voor Frida Kahlo gekluisterd aan het Blauwe Huis verbind je mensen met aderen het verlies het bloed gaat over in bloemen en altijd je ogen die intense blik waarmee je ons vast blijft houden ze is een lint om een bom schreef iemand…

De hele wereld, aan de buis gekluisterd, Zag hoe Saddam zichzelf gedwee en laf En haast een beetje zielig overgaf Zodat nu zijn imago is ontluisterd. Maar als de man ooit wordt terechtgesteld Dan wordt de lafaard straks alsnog een held.…

vol verwachting gekluisterd aan de buis zitten wij zondagavond allemaal wat is er waar van Peter zijn verhaal komen wij van een koude kermis thuis zijn het ouwe koeien uit van der Sloot of geeft Joran zich nu werkelijk bloot…

reeds gekluisterd aan rollator is zij nochtans de dicator van de gang jaagt elk een die onverhoopt plotseling voor haar voeten loopt daar op stang heeft zij niet meer het vermogen om verbaal nog te betogen iets van samenhang god gaf haar deze prothese om de gangen door te sjezen nooit meer bang!…

De stilte rond het Catshuis is totaal Journaille staat gekluisterd aan de hekken Maar er wil nog geen enkel nieuwtje lekken En daarom haal ik binnenkort verhaal Want mijn beroepsgroep zit het reuze hoog; Wij staan als versjesschrijvers kurkdroog!…

Wat klonk het mooi, We zaten aan de buis gekluisterd We deden onze ogen dicht We hebben stil geluisterd We hebben toen gevoeld Dat er een verenigd Europa wordt bedoeld. Maar een beetje minnestreel Heeft de baard toch in de keel!…

ik ga maar roept mijn gevoel nog langer hier verblijven gekluisterd aan een onaantastbaar doel is teren op starre beelden, vastgespijkerd aan ijle lucht ze zullen eerder, wat komt en gaat, aan stijfheid rijgen hoe kwetsbaar is mijn hiel onder deze verlopen zucht…

Subtitel: Aan de radio gekluisterd Eén voor één vallen jouw spieren weg Na de helse diagnose ALS Zijn patiënts spieren binnen paar jaar uit Gevallen of gestruikeld over zijn Woorden is Jan van Veen bij mijn weten echt nooit Zijn stem klonk als een klok, uitmuntend voor Het declameren van gedichten die Door liefhebber/amateurdichters…

Ik ben vannacht bijna doodgegaan, als een vreemde tastte ik in het duister van mijn bestaan; de aanzet tot het komen en gaan, wanneer gedachten worden gekluisterd: het leven is als het spel van wolken en maan, al even ongrijpbaar als haar grillig bestaan; de strijd aangaand met wie niet goed luistert.…

daar lig je dan gekluisterd aan je bed en soms even schuifelend achter een looprek wat een ellende man je stem gekraakt een lichaam dat als bevroren raakt helaas hebben we het in het leven niet voor het kiezen zodat jij jezelf ongewild en ik mijn broer dreig te verliezen…

Slechts zelden ben je aan de buis gekluisterd ’t Gebeurde wel in d’afgelopen week We zagen dappere Griet Op den Beeck wier leven in haar jeugd zo werd verduisterd Haar incest-trauma had ze lang verdrongen Nu eind’lijk uit haar schaamte weggesprongen!…

mijn vrouw zijn luistert naar de verschroeide ziel stilt tranen die inwendig schreien en voedsel zijn voor het innerlijke in mij ik laat los zo lang opgesloten gekluisterd aan de tralies van mijn zijn aangekomen op het punt van het verteren pluk ik nieuwe vruchten die verlangend blozen en zich nestelen in mijn opgekuiste ziel…