Alle inzendingen over gezelschap

Op het moment dat ik de deur sluit 's avonds, heb ik altijd wel iemand naast me staan die daar niet hoort. Iemand die mij zijn diensten aanbiedt zonder een woord, die doet alsof zijn neus bloedt, of die gehurkt zijn veters strikt, of iemand die langs mij heenglipt, met een hoed op, die niets met mij te maken heeft, of die met een emmer…

ik ken jou wel maar zien doe ik je niet onhoorbaar ben je toch raak je mij vooral in stilte snij je nog dieper dan oosten wind tegen mijn schrale gezicht gelijk de verkleurde kalender boven het dressoir omarm jij mij iedere dag opnieuw…

Ik aai met mijn wijsvinger over het zachte kopje van mijn pruimekopparkiet Pikkertje. Meer ruimteschepen naar tederheden zijn er niet. Ik zie de vrouwen nog wel gaan, maar na het flirten schieten alle planeten uit hun vaste baan.…

De onbewuste angst om het gezelschap waar je je goed in voelt te zien groeien - jouw aandeel erin zou kunnen slinken. Maar waarom daarin geloven? Hoe groot de kring, één stoel kan er altijd tussen geschoven.…

Wanneer je door de muziek van je hart gevoed de vreugde voelt binnen stromen schoon en stralend als het voorjaar met zangvogels en twijgjes en de schone bloemen van Zijn grond Och wat een troost in het dan om in eenzaamheid en pijn dicht bij jezelf en de blauwe lucht te mogen zijn In een grandioos muzikaal gezelschap…

In goed gezelschap dan verkeert men niet verkeerd als men daar verkeert…

Ik heb geen houvast, nooit kijkt hij in gezelschap -- mij liefdevol aan.…

tere krokusjes aan de voet van de plataan kleurig gezelschap…

Ach de liefde, wat is de liefde, niet meer dan een toestand, niet eens van verrukking, maar van pyromane reacties en tweeduidig lachen met een mooie meid onder 't gezelschap.…

echtpaar man, vrouw uit serpentijn gehouwen voor altijd elkaars gezelschap gekoppeld…

Altijd als ik naar je luister Tast ik grootscheeps in het duister Je hoort jezelf graag praten en je doet dat veel In zinnen zonder einde en met luide keel Ik ben gestopt met sputteren en stribbelen Heerlijk rustig leven zonder kibbelen Ik heb een zender opgezocht die niemand kent Er is daar ruimte voor nog nooit gehoord talent En voor prachtige…

“Maar al die mensen…” werpt ze tegen in dit gezelschap erg verlegen. Pas als ik zeg dat ik net heb verstaan dat er nu gelegenheid is naar het toilet te gaan staat moeder op en gaat haar gang. Achter de deur klinkt haar neuriënd gezang en ik denk als ik haar hoor zingen: U komt op uw oude dag nog in voorname kringen.…

hoor de pilaren verhalen murmelen in voorbij gaan aan luister naar het stenen fluister van daar eeuwen staan zij vestten rijk op roomse grond torenden hemel aarderond wij zochten crypt en catacomb het postuum gezelschap sloot eerbiedig onze mond in stilte van de geest zijn wij met hen voor even dicht bij god geweest…

In golvend water weerspiegelt het dansend haar als een filmscène met een eend in gezelschap drijven herinneringen.…

De dichter, kwam allengs dichterbij en het gezelschap van poëten deed aarzelend een stap opzij. Nu zijn er dus nog meer proleten want er is weer een dichter bij.…

meer is er niet een weg, een bruggetje en dan het fluisteren van de bomen misschien het blaffen van een hond herinnering als ver gezelschap van oud-geliefden op afstand lopen zij het niet meer in…

Toch, zou ik het niet erg lang redden Omdat ik geen gezelschap had Maar, eventjes toch proberen hoe je slapen moet in een zelfgemaakte hangmat...…

haar ziel lijkt ingevroren Ze is zo eenzaam, zo alleen en geeft haar laatste centen aan menigeen die haar gezelschap wil houden Nu is ze het zat en wil alleen nog dood... Drie pogingen zijn al mislukt Ze ziet het niet meer zitten ze gaat gebukt onder negativiteit... Je zal er maar mee zitten Ze is zo eenzaam die jonge vrouw...…

En dit lief gezelschap dat nu dus zingt en juicht, Met blij en zoet gelach? Als ’t oog hier niet de liefste ziet, Die ik zo gaarne zag Speelt gij en danst vrij de lieve lange nacht, Laat mij mij zelve vermaken met mijn klacht, Die ’t hart uit droefheid dicht: Ik zal in mijn smart vrolijk zijn Of tenminste wat verlicht. Ach!…

En wij, luisterend als twee kinderen; kleiner wordend, verdwalend met het koude, schitterende speelgoed van elkaars gezelschap. ----------------------------- uit: 'Kleine lichamen', 2005.…

Je vrienden - of ze er nu zijn of niet, altijd zijn ze om je heen. Ogen die je volgen, stemmen die je dragen. Reisgenoten waar je ook gaat, bondgenoten, droomgenoten. Altijd hun wiekslag, wiekslag die je herkent, je eigen wiekslag. Altijd hun hartslag - je eigen hartslag. ------------------------------------------ uit: 'Woorden…

Geen winternacht was me ooit zo naar, Of uw gezelschap gaf voor mij hem meerder leven, Dan al de lentevreugd aan deze schone nacht, Mij verre van u, in mijne eenzaamheid kan geven.…

Ben een bekende van stilte, gezelschap is aan mij vreemd. Als ik een vriend moest opnoemen heette hij vast "Alleen"…

zo zou alles moeten zijn een rivier zonder begin zonder eind daar waar je waadt en baadt enkel daar de massa van het water begin en eind op de einder van het zicht alles voorhanden, een oever, het strand struikgewas en links en rechts eindeloze toevoer van geestdrift wat snedige vrienden om het aangevoerde wat te snipperen en een glas wijn…

Een blinkende zilveren engel houdt mij gezelschap En ik vraag haar; "Kan mijn gehavende, geschonden ziel die diep in mij rust nog opstijgen kan zij de hoogten nog bereiken die haar geboorterecht zijn?"…

wie zoek raakt wil gevonden worden dat wil zeggen niet langer alleen zijn niet dat het dodelijk is maar soms is het alleen wat lastig te verdragen juist dan is gezelschap dikwijls zeer gewenst…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

donker of blond licht of een beetje zwaar ik vind ze allemaal lekker echt waar neem ze liever in gezelschap dan alleen ober doet u mij er nog maar één…