Alle inzendingen over hemelse gedachten

In hemelse gedachten Van perfect schuin Lijkt ieders schemer Herbouwd uit puin In kort bedwingen Van wrange pijn Lijkt bitter water Gerijpte wijn In minzaam spotten Zonder respijt Vernauwt de waarde Van menselijkheid Zo onbeduidend Immer banaal Verdringt exploten Creëert verhaal…

Voor Hilly Nicolay Stil en zuiver uit de zachtheid van een bloemenkraag ontloken lok jij de vlinderende dag van ver Waar het nectar op romige lippen glinstert verzadig jij als hongerende harten zich in jouw tuin op bladgoud neer vleien Engelenhart en edelsmid bewonen jouw hemelse gedachten en toveren het onoverwinnelijk…

kruiken op hun hoofd, lopend in bonte gewaden Loslopende dieren die van draf in galop overgaan die op afstand in een ruk weer blijven staan 's nachts dromende mensen over weerzien bekenden bij het ontwaken troost men zich met hun schamele tenten ---------------------------------------------------- uit de bundel in voorbereiding: Hemelse…

Uw liefde voor de Kunst, zij vergde uw hart alleen, En zonder ooit een bruid vermoeid in d’arm te zinken, Zag zij u zestig jaar ‘t driedubbel pad betreên. ’t Was al uw aards geluk, uw innigst zielsverrukken, Een hemelse gedachte in ‘t marmer af te drukken, Te ontzetten door uw kracht, beeld van Gods majesteit.…

dat ik ooit vertrekken zal en jij dan nog laat met de hond een rondje maakt, af en toe naar boven kijkt dat ik je pad dan met sterren bestrooi, als vanouds weer naast je loop en jij me nieuwsgierig vraagt of de hemel echt bestaat en ik daar ook gelukkig ben dat ik je dan vertel: de hemel mijn lief was hier op aarde had ik…

Ik zie haar weer staan, de halve Maan Ook een Satelliet, gestaag volgend haar baan En daar, haast niemand die het ziet een Meteoor, verdwijnend in het niet Vreemde krachten trekken er in het Heelal Krachten die wij niet kennen, en er nooit aan wennen Het Heelal, waar je ook kijkt, Sterren zie je overal Ze leven…

de omarming van jouw genegenheid, je mag me strelen licht over mijn schouder, dat is alles wat ik je geven kan als je belooft om niet te bewegen, meer kan ik niet aan, mijn open bloem blijft gesloten Soms brandt ze van krampende pijn soms van verlangen, altijd teer van binnen is alles teer te teer voor wilde hartstocht nectarkussen, hemels…

en verwondering omdat ook het gewone zijn stukjes hemel kent…

Is mijn kennis de hemel? zijn mijn gedachten de rivieren? is mijn geest het heelal? is mijn lichaam de aarde?…

www.metronieuws.nl/node/856683 Rijstvelden in Soekaboemi, regendruppels in Camellia thee.. zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets…

Ochtendnevel Dauwdruppels op het gras Dromerige gedachten Worden werkelijkheid Middagzon Stralend aan de hemel Zonnige gedachten Worden realiteit Avondrood Terugkijken naar verleden Rustige gedachten Vertalen in tevredenheid Duisternis Donker en onverwacht Sombere gedachten Verdwijnen in de nacht...…

Ik zag een hemel vol met sterren en een maan die naar me lachte even dacht ik nog dat jij het was maar ach, het was maar een gedachte De sterren verdwenen, net als de maan maar mijn gedachten aan jou zijn niet meer weggegaan.…

Openheid is een blauw gewelf, waarin gedachten, als witte wolken, drijven. Hemels zijn het die helder worden, wanneer we gedachten gadeslaan, en weer aandachtig laten gaan. Ook angstwekkende gedachten, die op onweerswolken lijken, drijven opgelucht voorbij.…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…

M'n hart, heeft een vriend maar dan als 'n pen die pompt in plaats van bloed de inkt vooruit zodat het op papier weergeeft wie ik ken soms gevoelig maar zo kwam het tot dit besluit mijn gedachten, laten voelen wie ik ben.…

ik zalf je met fijne woordjes waarmee jij vroeger bij ons meisje, van die rode vlechtjes draaide ik weet nog, aan het eind een flinke krul en zij met haar bleek gezichtje kende de wereld al beter dan dat we beide dachten maar jij, die me nu verzorgt me troost op het bed dat stil van woorden maar druk van gedachten zich uit met kleine…

Als Tenebrae in Groningen neerstrijkt Om daar een buitenaards concert te geven, Ervaar ik een gevoel van twee uur ‘zweven’, Daar door dat koor perfectie wordt bereikt. Bewezen werd - ik wou er eerst nooit aan - Dat engelen wel degelijk bestaan.…

ze zeggen dat het in de sterren geschreven staat tussen hemel en aarde schuilt een gedachte in atmosfeer uitgespaard eerst was er niets toen een oerknal nu een zwart gat het blijft een gedachte aan honger naar meer en wachten op antwoord telkens weer…

Onze liefde vult de kamer Het basso continuo van jouw stem plooit zich en mengt zich met de zang van de snaar die jij in mij aanslaat, die tot in de hemel weerklinkt - de hemel, de hemel Ik buig mijn takken mee met jou, ik kabbel gedachten aan jou overal over jou heen ik drink het restje uit jouw beker mijn lippen drukken waar de jouwe…

Als een lichtende ster aan de hemel zo was zij in ons gezin de spil waar alles om draaide kinderen rondom haar en zij er middenin Onze ster, nu aan de hemel verlies in groot gezin vandaag was haar verjaardag mijn moeder, mijn vriendin leeft verder in gedachten is nu herinnering...…

Heerlijk in de zon Voeten in het warme zand Mijn blik gericht op zee Neem brood en koffie mee Zalig zachte zonnestralen Geven zand een gouden gloed Zeebries streelt mijn huid Meeuwen krijsen herkenbaar luid Bijzondere schelpen Op zandbanken gespoeld Vanuit de golven uit de zee Neem ik deze dag weer mee!…

Iets of iemand spreekt in mij, vaak wisselen we van gedachten, maar niemand spreekt of sprak. Steeds vaker neem ik besluiten, die ik onmogelijk zelf kan nemen, alsof een stille stem me leidt. Altijd voel ik een aanwezigheid, wanneer mijn gedachten zwijgen. Geleerden noemen het intuïtie. Gelovigen geloven in God.…

er komt een moment zei ze dan gaan er meer vissen dood dan vogels en valt de hemel in het water dit is niet het begin zei ze alleen de achterliggende gedachte…

gedachten als bloemen ontvouwd in kleuren die spreken bloeiend de geuren vertrouwd schoonheid om nooit te vergeten gedachten als glas transparant spiegelend en stralend kristalhelder beelden herhalend die nooit zijn te breken duizend gedachten aan jou mijn enige liefde ik heb je gevonden met ogen die hemel beloven en mijn blikken…

Ik ken nog jouw gedachten. Ik weet nog wat je zei: “Geen zorg voor de dag van morgen, dat zien we morgen wel.” Die kalme zekerheid. Die helpt. En ik steek mijn tong tegen je uit: “Lach jij maar jongetje.” Ik doe de lamp wel uit. Antje.…

De hemel is mijn vrijheid om jou te leren kennen elkaar in de ogen te kijken en de wonderen te benoemen de kleinigheden wijzelf, zo vertrouwd en ondoorgrondelijk onze gevoelens die overal doorheen stromen ons leiden of frustreren de samenhang van alles al de delen en deeltjes en de overkoepelende hemel van onze gedachten…

Wat weegt een veertje in de lucht een geur in de neus een wolk langs de hemel een pluisje uit je navel meer dan een gedachte die komt en weer gaat soms wat achterlaat…

Het idee dat hemels bestaan, is een lachwekkende gedachte. Ons verstand weigert te geloven, dat mensen ooit de dood verslaan. Maar tegen ongeloof en beter weten in, blijft onze ziel waanzinnig hopen, dat moeder in de hemel op ons wacht. Hemels zijn plaatsen waar zielen samenkomen. Waar geliefden elkaar weer vinden.…