Alle inzendingen over her-inneren

Er is meer dan dit leven alleen en er zijn dromen om ze te herinneren droom met mij terug lief en voel hoe het was ervaar de gedachte beleef hoe wij minden elke nacht elkander streelden teder zacht de weg is moeilijk te vinden maar niets is voorbij zoek de sporen naar herkenning in huidig tij…

vanuit het oosten kwamen zij de wijzen zij brachten geschenken van vrede en hoop maar vooral van liefde voor het kleine ongekunstelde voor het alledaagse grootse sluit je ogen spraken ze her- inner je…

Her-inneren is zacht terugkeren naar de kamer achter je ogen, waar gedachten hun schoenen uitdoen en het hart weer ademhaalt. Daar, achter het gedoe van de dag, ligt een stoel van stilte die altijd op je wacht. Je hoeft niets recht te zetten, niets te bewijzen, alleen maar even binnen te komen met lege handen.…

Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale, De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen, De merel haar zang als betinkte bokalen, En vinken hun klink-slag op eedle metalen. De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre, De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen, En hel schalt de wekroep…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

toen de heer en ook het drukwerk hoort er bij Het is grotendeels aftrekbaar en hij knipoogde schalks naar mij Toen begon de heer mij op te meten van mijn tenen tot mijn kop Ook de breedte van mijn schouders daarna schreef hij alles op Ik heb de heer weer uitgelaten en hem nog even na staan kijken Maar wat zou hij toch bedoeld hebben…

Het leven gaat niet altijd over rozen Onze Lieve Heer heeft je immers geen rozentuin beloofd soms moet je vechten gelijk een beest voelt men zich totaal verdoofd innerlijke moed vraagt dan om mentale kracht die jou geest niet breken kan ervaar dan dat er in de krochten van je ziel een onoverwinnelijke zomer bloeit met geurende rozen in…

(Een innerlijk landschap) De verkaveling strekt zich waterpas tussen zon en aarde Warme stralen doorklieven de atmosfeer tussen Heer en gade boven de breuklijn in een zee van gras Hier ligt het land begraven achtergelaten in een geeuw voorbij eeltige handen Hier hongert de dageraad De tijd spiegelt zijn wezen in al het levende…

Laat je innerlijk dansen op het ritme van mooie woorden en het brein blijft soepel...…

Het is niet mooi verpakt zeg maar rustig lelijk in simpel bruin papier door hergebruik vol kreukels Op watten ligt een broche van eigen makelij de vorm van een hartje, hoe blind ben ik geweest…

nodige rust Ik draai en keer, vind niet de slaap Sta op kijkend naar de vele sterren zie ik het licht En wil niet ontvluchten, maar ik moet herbronnen Duik in mijn nest, weldra verlaat ik deze nacht De nieuwe morgen, in de vroege ochtend Verschijnt het licht, de eerste zonnestralen Geven mij de moed verder te werken Aan de zoektocht naar innerlijke…

In het innerlijke, waar je geen rol hoeft te spelen. Daar in de stilte, mag je eindelijk zijn, zoals je graag, daarbuiten ook zou willen zijn.…

hoe voelt gij vraagt iemand mij, zomaar "en plein public" geef ik iets prijs als ik in mijn diepste glij en kond doe van roerselen die ergens klinken als muziek met tussen de balken mijn eigen wisselende wijs gister ging ik nog onbestemd over wegen van verwachting thans weer over paden waar mijn zin wordt afgeremd en…

een straf Vind rust voor je woede gaat uiten Door geweten versterkt vergeven, is niet laf Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten Geen actie is ook een reactie De gevolgen van een vertogen woord Duren soms langer dan de bedoelde fractie Een onwaardige blik waaraan men zich stoort In je innerlijk…

Het was al lente in je ogen de eerste kusjes bloeiden, na een lach je zachte hand die mij als eerste raakte het kleine compliment dat vleugels gaf gevleugeld gingen onze harten mee en leerden hoe geluk door tweeën was te delen beiden genietend van het grootste deel dat is, waarover vogels in de zomer zingen woorden heb je nooit verkwist…

het beweegt niet het gloeit niet het is een kamer zonder muren zonder ramen, alleen ademen soms een rimpel in het niets alsof iets zich herinnert dat het bestaat geen woorden hier geen vorm alleen jij voordat je jezelf werd…

in diepe trouw vrede en innerlijke goedheid voor het aanwakkeren van liefde in alle mensen om je heen, in eenvoud en bescheidenheid beheersing te allen tijde in geloof en beleving via simpele daad: alles had op mij onuitwisbare indruk, door geen enkele wind of ellende meer stuk. In dankbaarheid: 'Heer, ontferm u over ons!'…

Ons allen, die er open voor staan, een weg wil tonen naar ons authentieke zelf om zo tot innerlijke rust en liefde te komen en op onze beurt een licht te zijn voor de mensen rondom ons.…

Cernunnos, Gehoornde heer van het Woud, Brenger van Overvloed en Vruchtbaarheid, Duistere God van Leven, Dood en Wedergeboorte, Ik roep u aan: U bent de balans tussen torc en slang, dag en nacht, hier en daar. U bent de vrede van het midden, de stilte van de innerlijke stem.…

Ik hou van jou, mijn innerlijke vrouw. Per secula seculorum. Je innerlijke man. Ik zal er altijd voor je zijn, mijn zonnevuur, jouw maneschijn, ik ben van jou en jij van mij, ik blijf voor altijd aan je zij. Ik hou van jou, mijn innerlijke man. Per secula seculorum. Je innerlijke vrouw.…

Innerlijke rust. Niets willen moeten, is ontmoeting. Innerlijke vrede.…

Ik heb wel fouten gemaakt Heer, ik weet het, en menigmaal was het vlees wat zwak, dat dan weer wel. Maar krijg ik straks, als het dan zover is, wel de kans Heer, om alles rustig uit te leggen en word ik gestraft, als U een negatief oordeel over mij velt?…

Uw voeten kussen als dat mocht, verwarm mij met uw liefdesgloed, mijn hart, o Heer, het bloedt. Vlammen verteren mij, o, sus me, geurolie kocht ik voor Uw haar, Beminde, kom mijn hartstocht blussen, hoor ik U komen, is het waar? Wanneer ik roep: “Ja Heer, ik wil,” wordt alles in mij stil.…

Dit wordt een kabinet van senioren Van sombere mannen in een morsig pak De geur van whiskey, donkere tabak Hun diepe bas die je van ver kunt horen De kromme butler heeft een bitterhap bereid Rutte 1, het is de Heerensociëteit.…

hij weet maar al te goed hoe hij haar hoofd kan buigen hoe hij haar houden kan onder zijn hand en als geen ander kan hij haar bespelen en al haar snaren raken tot de rand van van wat zij trillend nog van hem kan velen buiten elke rede van ‘t verstand geeft zij zich over, laat zich gaan hij is haar heer en ook haar meester dichtbij en mijlenver…

Wie vraagt naar Bim de Wie is niet geboren Aan rand van stad noch op het platteland Van Brabant of het vlakke Vlaamse land Als hij aan babyboomers zich zal storen Vraag Ali baba B en Cor zijn nuiten En hun schijnaangezicht strijkt heilig glad Imago van façade pleinpubliek Ze mogen van 't O.M. nog niet naar buiten Heer Floppe en heer…

Innerlijke rust. gekust. De taal van schrijven met de ogen of met gebaren. Innerlijke rust. gesust. De tijd staat stil want we blijven hangen maar weten niets te zeggen. Innerlijke rust, verprutst.…

“Kom maar tot Mij” zegt de Heer “Allen die vermoeid en belast zijn En ik zal u rust geven in uw leven Vandaag en morgen, ja steeds weer.” Laten we dan maar tot Hem gaan Hij wil ons innerlijke rust geven En zal ons nooit verlaten Hij ziet ons in gunst en liefde aan.…

kleine eeuwig brandende vlammetjes een baken van zekerheid wetende dat zij er altijd waren om licht te geven in de duisternis om warmte te geven in koude tijden zachtjes flikkerend in een plotse windvlaag maar onverstoord verspreiden ze hun licht klein doch standvastig weerstaan ze alle testen van het leven voor niemand bang…

Vreemde gedachten over reizen en in een droom bewogen langzaam komend in de vrijkoorts van droomverwildering innerlijke mens intimiteit schoonheid van jezelf zijn in die innerlijke reis.…