Netgedichten

netgedicht (nr. 31.028):

Heer.

Heer, zou ik ooit voor U moeten verschijnen
ik weet niet of het zal gaan als men verteld,
dat ik U dan in de ogen kijken zal, en U mij in de mijne,
weet U, ik weet niet eens of U wel bestaat
Want laten we elkaar geen mietje noemen Heer,
als ik de krant zo af en toe eens opensla,
of ik kijk naar het nieuws op de TV:
ik zal eerlijk zijn, dan twijfel ik wel eens.

Want Heer, als U dit allemaal laat bestaan,
als U al deze ellende zomaar toestaat,
van bevingen en tsunami’s,
van honger en van watersnood,
het is hier soms wel een beetje een beestenboel
En op die momenten Heer,
dan weet ik het niet altijd zo heel zeker,
of U wel bestaat: als U begrijpt wat ik bedoel.

En Heer, wat zult U mij dan zeggen,
als ik straks zo nederig voor U sta?
Of ik het goed gedaan heb of heeft U op mij veel kritiek?
Ik ben nooit meegelopen met de verkeerden,
nooit was ik uit op enkel winstbejag
en ik heb me altijd afgewend van politiek.
Ik heb wel fouten gemaakt Heer, ik weet het,
en menigmaal was het vlees wat zwak, dat dan weer wel.

Maar krijg ik straks, als het dan zover is,
wel de kans Heer, om alles rustig uit te leggen
en word ik gestraft, als U een negatief oordeel over mij velt?
O ja, Heer, dan had ik graag één vraag nog aan U gesteld,
en dat is deze, die me eigenlijk nog het meeste dwars zit,
eentje die mij al zó lang kwelt:
Moet ik nou bij het einde van dat gesprek met U
óók netjes Amen zeggen?