Alle inzendingen over herdenken van slachtoffers van oorlogen

Op 4 mei herdenken we de doden en slachtoffers uit de 2e wereldoorlog Om acht uur twee minuten stilte uit respect voor de slachtoffers van de oorlog Ik denk aan wat mijn oma mij vertelde Mijn opa was gevangen genomen en ontsnapt Van Arnhem helemaal naar Utrecht gelopen Toen zag mijn oma hem voor de deur met ingevallen gezicht en zijn tenen kwamen…

pijn heeft fysiek of psychisch de mens die tegen ziekte vecht invasie van virussen en bacteriën de oorlog in het lijf als het aangevallen wordt door kanker zovele individuele overlevenden ieder slachtoffer van hun eigen oorlog vandaag herdenk ik iedereen die zijn eigen oorlog kent of gekend heeft iedereen die zijn eigen oorlog…

Herdenken is aandacht schenken Bij de verstening van de tijd. Een monument, een symbool van het lijden Van een oorlog uit grijze tijden, Die een verbeelding is van ons gevoel van spijt.…

De oorlog komt heel erg dicht bij Bij het Homomonument in Amsterdam rond achten Als we denken, herdenken, gedenken Aan de miljoenen slachtoffers van zinloos oorlogsgeweld.…

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

valt er niets te denken voor de dichter die in zijn graf slaapt is er geen oorlog en armoede omdat zijn hart niet meer klopt maar we blijven herdenken want zonder herdenken bestaan er geen dichters.…

De oorlog hoort tot het verleden, maar het verleden komt weer terug. De oorlog is een eiland, en rascisme vormt de brug. De herdenking voorkomt, dat die brug wordt gebouwd. Maar door de jongere generatie, wordt de herdenking terug gedouwd. Het zal zo'n vaart niet lopen, zeggen de mensen om mij heen.…

van na de oorlog ben ik geboren in een vrijheid die menigeen net gemist heeft van na de oorlog ben ik hoor en lees nog steeds van oorlogen die ik gelukkig net gemist heb van na de oorlog ben ik zie nog steeds slachtoffers van geweld van hen die voor die oorlog waren van na de oorlog ben ik zonder de vrijheid van nu zou ik hier niet…

Elke dag een stille tocht elke dag liefde elke dag werd er gevochten elke dag een feest Elke dag nu een herdenking elke dag een kist elke dag een overdenking elke dag een viering als op 4 mei. Het hoeft geen oorlog te zijn om onze geliefden te herdenken!…

de herdenking omdat hun pijn niet spreken wil en ik… ik kan niet anders dan vier mei naast hen staan omdat herdenken vrijheid vraagt voor ieder mens respectvol stil…

Die vierde mei is niet aan haar besteed, Geen stilte, geen herdenking van de doden, Want zij beziet de wereld en haar noden, Er is fascisme, oorlog bij de vleet. Ik ben benieuwd, nu zij zo stellig praat, Of zij dan ook de vijfde overslaat.…

Ons erfgoed is dat wat men ons nalaat, de erfenis van de oorlog een gebeuren wat men haat. Doden ontelbare doden hebben die oorlog tot gevolg gehad, doden die we herdenken. Dat is ons erfgoed en geven we onze kinderen mee. Diezelfde kinderen die geen notie hebben van oorlog en verminkingen.…

Hoe zal ik deze maand gaan omschrijven het is de maand dat het voorjaar begint waarin alle dieren de liefde bedrijven maar ook de maand waar men zich bezint een paar minuutjes van intense stilte om al die slachtoffers te herdenken om even stil te staan bij die kilte en de doden onze gedachten te schenken de laatste jaren zijn er stemmen te…

Het is niet uitvoerbaar Alle slachtoffers van de wereld te herdenken in 2 minuten tijd We herdenken de verschrikkingen Uit de 2e wereldoorlog Het zou nooit meer gebeuren Maar de mens is hardleers Van klein geweld naar heel groot Er wordt gereld op het voetbalveld De verjaardag van de koning kan niet zonder ingrijpen ME Poetin ziet alleen…

ze verdwenen bij horden tegelijk zonder afscheid nemen overal en nergens meer alleen de warme wind verzette zich nog tilde sterren op met het eeuwigheid lied een bloemenkrans gevlochten met kralen parels om te herdenken 't herdenken van slachtoffers die zijn gevallen in de tweede wereldoorlog alle mensen die onvolwaardig…

Naast hen die wij op vier mei steeds herdenken Wordt door mij ook Valerius herdacht. Die lijkt ook wel om hals te zijn gebracht, Of men daar nog eens aandacht aan wil schenken. Niks wordt er uit zijn liedboek nog gehoord, Ook na de oorlog gaat het moorden voort.…

Er is een oorlog gaande verderop, En alles wat we doen is die verlengen, Door wapens, kogels, tanks daarheen te brengen, Waarom hoor ik haast niemand zeggen: ‘Stop!’? De afloop is op voorhand al bekend: Wéér een herdenking bij een monument.…

Oorlogsslachtoffers  Overal in de wereld Blijf ze herdenken…

Aan beide kanten elke godvergeten dag ook weer nieuwe slachtoffers worden geboren. Blijft de kerk stil Als we dat woord slachtoffer gaan ontleden dan is oorlog moord. Worden onschuldigen geslacht als offer voor gewetenloos verleden. Laat de kerk gaan praten, zich naar buiten keren luid protesteren tegen deze duisternis.…

staan voor de slachtoffers die zijn weggevoerd vanuit het doorvoerkamp Westerbork vandaag ligt het verscholen onder 'n dik pak sneeuw toch torenen de stenen met daarop een Jodenster er boven uit opdat we nooit en dan ook nooit zullen vergeten…

Twee minuten stil zijn voor de slachtoffers van de Tweede wereldoorlog. Een oorlog die we niet mogen vergeten omdat dit nooit meer mag gebeuren. Een oorlog gebaseerd op macht en uitsluiten van bevolkingsgroepen. Een oorlog die uiteindelijk voor iedereen zinloos was door al het verlies.…

Moraal rest de onschuldige slachtoffers zij gaan de oorlog niet tegemoet zij zijn niet heldhaftig noch laf hebzucht en geweld komt op ze af.…

voort elke oorlog heeft een dictator die leidt en nog steeds geven mensen hun leven altijd zal er oorlog blijven, en strijd.…

Als broeders vuisten kruisen en de wind hun taal verwaait zij zich uitdrukken in fluitsignalen dan wordt de aarde doorgraven met haar eigen doden Als zusters hun gezichten kluisteren in de onzichtbaarheid van geweven koepels dan dreunt geschut en branden landen Als de cloaca van de wereldpijn zich open spert ligt er een ei van oorlog…

aaneengeregen woorden vormen zinnen van een boek waarin vroegere tijden nog witte strikken droegen werd er nietsvermoedend aan stoelpoten gezaagd zij die het gezag ondermijnde verraadde degene voor wie het levenslicht niet bedoeld was ideologieën door de strot geduwd maakte van de mens een beest met swastika als leidraad…

nooit vergeten hoe je naar me keek met onze ogen spraken we stilzwijgend hoe innig ik je ook vasthield werd jij zonder entschuldigung weggerukt mij achterlatend, in een zee van wanhoop, geknield voor altijd zal ik je blijven gedenken evenals al die anderen die hebben gestreden, voor onze vrijheid, met gevaar voor eigen leven blijven herdenken…

ik stond er stram achter bloemen op een betonnen graf dacht aan vrinden met doorweekte pijn zij, een leven lang zoekend verlichting te vinden van een niet uitgesproken straf ik stond daar even dacht aan hen, maar wel aan de zijlijn…

Nog altijd trilt de stem bij 't lezen van de namen met daarna de leeftijden van de mensen waarvan de jaarringen nooit meer aangevuld zouden worden, zoals bij bomen in de natuur hij die zelf dit kamp heeft overleefd leest bewogen alle namen wetend dat hij geluk had deze hel te hebben overleefd…

staan voor de slachtoffers die zijn weggevoerd vanuit het doorvoerkamp Westerbork vandaag ligt het verscholen onder 'n dik pak sneeuw toch torenen de stenen met daarop een Jodenster er boven uit opdat we nooit en dan ook nooit zullen vergeten…

naam voor naam worden ze voorgelezen met daarachter hun leeftijden zes lange dagen en vijf nachten zoveel tijd neemt het in beslag om alle namen op te zeggen ze weer een stem te geven al is het dan voor even om de waanzin te benadrukken hakt het horen van de leeftijden er nog het meeste in “ Rebecca Lea Kanes“ twee maanden…