Alle inzendingen over het is moeilijk te z

Zweef tussen nu en het verleden, toekomst en tijd zijn één. Ik heb mijn hand aan velen gegeven, maar ook velen kregen er geen. Steeds weer is daar het afscheid, echter ook steeds weer een nieuw begin. De kronkelende weg naar de oneindigheid, geeft op deze manier het leven toch zijn zin.…

Tijd is een relatief begrip, in ons universum slechts een tel, ’n wip. Een stap naar voren in het heden, is als je hem loslaat reeds verleden. Net als al die momenten die er waren, die je alleen met gesloten ogen terug kunt halen. Och mocht ik maar eens de tijd vasthouden met mijn ogen open, even voor één keer, ’n seconden, nog eens doorlopen…

Ze zijn graag eerlijk, stellen zich voor Doen alles voor anderen, slaan zich te borst Oh wat zijn we goed! Ze zijn alles voor anderen, cijferen zichzelf compleet weg. Lopen te gloeien wanneer een ander complimenteert, Wat GOED van je zeg! Ze nemen en krijgen vertrouwen, in alles wat je mankeert Je kunt op ze bouwen, ach welnee,…

Is het afgelopen? Is het hoofdstuk definitief afgesloten? Je zou het denken en er geen aandacht meer aan schenken. Ik zou willen dat het waar is, of heb ik het weer mis? Het is een oever zonder rand. Er is geen einde en ook geen begin. Het is vuur zonder brand. Het is een gezicht zonder kind. De houvasten zijn weg, net als een fiets die…

Soms is het leven moeilijk Er komt een moment dat je jezelf erkent Wees trots en blijf altijd wie je bent Ga voor je toekomst en heb overal maling aan Soms is het leven moeilijk…

Het leven is moeilijk, Het leven is zwaar, Altijd maaar die knoop in je maag, Wil je dit of wil je dat Of kies je liever dat vorige pad. Keuzes maken hoort er nu eenmaal bij Of je daar nu boos van wordt of heel erg blij. Maar bij z'n moeilijke keuze zal ik er zijn, Omdat we voor altijd vriendinnetjes zijn.…

kwijt ben ik al mijn zinnen zonder woorden om te beginnen ook het einde ervan is zoek de vele letters in het boek de roman, die ik nu lees, blijven ongehoord ‘t is niet mijn verhaal, een vreemde taal als losse letters vluchtend in een woord dwalen mijn gedachten dweilend zoekend naar woorden, koortsachtig ijlend geef me raad, hoe zal ik…

" Maar waterstof, de schobbejak, was daar niet van gediend, pakte 't mobieltje uit z'n zak, en belde een wapenvriend. "Die slome zuurstof," sprak hij koen, "die pakken wij getwee, en mocht hij echt vervelend doen, dan delen we'm in twee!…

Ik schud zo’n speedsonnet niet uit m’n mouw. Want ook al is het dan Gedichtendag, het is toch steeds weer een uitputtingsslag. Dus zocht ik inspiratie in de sau- na en daar heb ik uren zitten zweten op dit vers, dat mag u best wel weten.…

Voor vandaag is het genoeg geweest: het piekeren en denken dat toch echt niet veel betekent, dat enkel maar de pijn doet voelen en de druk verhoogt die onontkoombaar stijgt en ziende blind maakt. Voor vandaag is het genoeg geweest: het lezen en om antwoord zoeken dat er toch in woorden niet te vinden is, dat dijken van verlangen enkel hoger…

Wanneer ik op de grens van slaap en waken over het lege kussen strijk zie ik enkel een streepje maanlicht alsof zij haar gordijn doet openschuiven en miljoenen sterren strooit zo valt het allerlaatste licht nog binnen handbereik dan plooit mijn mond een glimlach sluit mijn ogen in gedachten zie ik je wuiven kust me goede nacht in dit…

Moderniteit ten spijt, men kan niet zonder een wonder op z'n tijd. Van lakens tot een visstick; 't zijn al tekenen van God. Wij blijven er maar moeilijk nuchter onder. Is 't een verschijning of een roestvlek op de wand? Of is Hij toch in de jeneverstad gestrand?…

Thuis het is je huis Maar ook je bed Nog liever je bad Een warm bad Je huis, je thuis Een warm nest En blijf je koud Dan pak je hout En brandt je je warm En als het vuur vlamt Vlinder je naar hem Die je omarmt en verzucht: Lekker thuis!…

wat wij niet zagen waren de stille gronden waarop jij het noodlot trachtte te wissen wat wisten we van chaos strijd onrust en verborgen ontreddering je schreef je met rode inkt uit de wereld het leven was te groot voor jou we houden schelpen tegen onze oren we horen jou veel te laat…

Ik kroop eens in de huid van een doorgaand puber leven boven alle twijfel verheven wilde ik er na één dag al terug uit was me dat schudden en beven al die drukte en voorbedachte leugens waanzin, idioten met flitsgeheugens pubers die flirten met het helse leven ik stond op en blies de grote fluit de stoom verliet mijn zere oren... met een…

Z'n eerste poging is nogal voorbarig. Geen kaars gaat uit, hetgeen ons niet verbaast: de man is eeuwig, immers honderdjarig. Er blijkt een moeilijkheid, waarop-ie stuit, want opa inhaleert opnieuw en blaast een kaarsje en z'n laatste adem uit.…

De klok is gesprongen als een lammetje in de wei. Vier poten vol vreugde vooruit. Dat wil zeggen: een uur extra licht ’s avonds. Nu moet en kan het gebeuren! Dit is de week waarin goede voornemens wel zullen werken. Geloof me. Doe het gewoon. Ga elke dag een uurtje sporten, wandelen, joggen, hardrennen. Ga naar buiten. Geniet met volle teugen…

Vreemd verlangen, onverklaarbaar gevoel. Duister en helder van binnen met altijd voor ogen een doel. Gemengde gevoelens, gekleurde gedachten... Soms een hard gelag, zo voel je zwakte en dan weer kracht. Maar telkens word je je meer bewust van het gene je ervaart. En de werkelijkheid krijgt betekenis voor mij zo waar.…

Hij schikt z'n jas kijkt schuin in de smalle spiegel, tuit z'n lippen, knipoogt, vouwt zijn haar met handen groet buiten wacht de buitenwereld brutaal omarmen een vluchtige kus op haar natte wang later later thuis, drink nog wat mee of bak een ei ik ga naar bed morgen voetbal Ajax uit altijd moeilijk gebak na.…

Van elke zin en betekenis beroofd, Loop ik schuifelend rond in mijn hoofd Een mist rond beelden en gedachten Geen mens die klaarheid kan verwachten. Als woorden en letters worden gewogen Wordt de weegschaal serieus in overdrive gebogen Ja het zijn soms gewichtige zinnen Het is zoeken naar de draad en hoe te beginnen Rust, ja rust zou een…

Ik beloofde mezelf dat ik de moed niet zou laten zakken, maar ik zag niet eens hoe diep de afgrond was. Ik beloofde mezelf niet te wenen, maar het water trad al buiten zijn oevers. Ik beloofde mezelf dat ik er me uit zou wringen, maar ik raakte meer en meer verstrengeld in het net. Ik beloofde mezelf een lichtpunt te zoeken, maar het was donkerder…

De muis zei, dat hij in z'n klas van z'n schoolziekte moeilijk genas en dat hij in z'n nest door z'n zus werd gepest, daar ze schold, dat-ie 'n brugpieper was. Hun smart werd gedeeld; dit gaf pret en ze hebben hun zinnen verzet. Ze heeft hem gedreven een tongzoen gegeven. De muis wilde met d'r naar bed.…

Voor degene met een onstilbare niet te lessen dorst, een onverzadigbare honger Niet zozeer naar het bezoedelen van dansende wu-li masters of de tenenkrommende gal van zwaardvechtende samoerai Als wel naar het zich op schizoïde wijze als een mysogynist verlustigen in het voyeren van zijn bloedeigen alma mater Als pringlevend…

hij zei jullie praten nu precies als je moeder ja dat was dan ook precies wat ze wilden zeggen maar niet durfden zeggen tegen een vreemde ook al omdat ze het nog niet aan hun moeder verteld hadden…

Waarom moet je nou zo moeilijk doen? Waarom maak je me zo moe? Geef me toch gewoon een zoen Ik stik bijna als je met iemand anders praat Ik kan het ook niet helpen Ik weet me gewoon geen raad Voor mij is het ook maar behelpen Ik wil je voor mezelf hebben Waarom ben ik niet de enige die jij moet? Zul je me nog ooit liefhebben?…

Schaduwen bewegen In een kamer zonder licht Hoe moet ik in godsnaam Met al deze dingen in de kamer Me in rechte lijnen wringen En iemand een mes op de tong leggen Als ik de spreukentegels in mijn hoofd Niet meer kan lezen Opgesloten in mezelf Zoek ik naar de muren van vrijheid Om zonder een woord te zeggen Te vluchten voor haat en ergernis…

Jouw sterven is zo moeilijk te verwerken het doet nog zo veel pijn te moeten leven met de gedachte dat jij nooit meer bij me zult zijn Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen afscheid nemen ging niet meer te weten dat ik jou voorgoed moet missen dat doet zo verschrikkelijk veel zeer Ik had je nog zoveel te zeggen nog zoveel dingen uit…

Moet ik nu wel of niet Een vaatwasmachine Glascorrosie loert om de hoek Begraven worden wordt Steeds duurder Wel goed voor een bezoek Stop mij dus maar niet in de grond Financieel gezien behoorlijk ongezond En, indien u mij werkelijk mist Ik ben weg, geen glazen kist.…

Moeilijk is het niet? Om alles goed te doen, zoals het hoort, niet opvallend en ongestoord. Zou het moeilijk zijn? Geen vrienden om je heen? Helemaal alleen? Uiteindelijk ga je toch. Je kwam alleen, je gaat alleen. Moeilijk hé?…

In categorieëngedeelde habitat, Je creëert een onbeseft blokjespatroon. Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd…