Alle inzendingen over honderd

Al honderd jaar! Die morgen wordt ze al bijtijds gewekt. Op de tafel, die zorgvuldig is gedekt, staat een ontbijt met honderd kaarsjes klaar. Al honderd jaar... Vandaag wordt het een feestelijke dag. Veel mensen, die ze nog niet eerder zag, komen vandaag nu speciaal voor haar. Al honderd jaar...…

één is er niet twee wel en drie en honderd maar dat ene is verdwenen ravijnen dorens duisternis geen antwoord op haar roep kuilen huilen droefenis een halo in de troep de weg gaat hoog en ver weg van twee tot honderd maar liefde klautert verder de berg af tot verwonderd voeten vallen over waar was je…

Toch blijft dat bloed en honderd stemmen saam -op 't rappe ritme van een basgitaar- beroeren snaren, voeren hoog jouw naam op toetsen, drumstel, klarinet tot waar de zielen zich verenen : jouw lichaam wordt bij het tromgeroffel heel zichtbaar.…

honderd jaar is hij geworden zonder bril en goed ter been en van alle zeven op het rijtje miste hij er nog geen één honderd jaar is hij geworden zonder stok of kunstgebit en genietend van een glaasje “als er maar mijn merk in zit” honderd jaar is hij geworden zonder staar of kunstgewricht floot nog altijd naar de meisjes schreef zijn…

deze lente schoven honderden jaren inéén een kille wind reed kalm tussen de bomen honderden dichters zaten zwijgend naast mij aan het raam met vingers braken we het zweet uit onze poëzie……

Na alles samen ligt nu alles in het honderd...…

Het resultaat, dat mij ook niet verwondert: Ik lig al weer op schema voor de honderd.…

Drie mannen in de eerste klas en alledrie verdiept in haar. Drie mannen, toch al middelbaar, maar evengoed en obsessief en continu verdiept in haar. Kijk nummer vier, raakt in de ban, Een jongeman, een jongeman! Die ook zijn ogen, na wat zwerven, niet van haar af- houden kan. Geen vrouw kan in haar schaduw staan. Wij staren haar…

De grootste kerstbal hangt stomdronken in de boom op het Rembrandtplein.…

Ze nemen zich voor Om in het komende jaar Achter te blijven…

Ik rijd een dAk hoog ______boven land______ waar koeien vastgenageld staan: de laatste zomer-zon-ne-straal—— ________rechtop en roerloos ondergaan. Ik prent dit ansicht (O-)(Gen)-blik op melkwit ingebonden blad: een =spoortje= zwartgereden inkt dat r[a][a]mpjes poldergroen bevat.…

Men zag eens een dichtertje dwalen, op sokken, in wandelsandalen. Geen Gids op zijn pad verhinderde dat hij inktzwarte voetjes ging halen.…

Er was eens een kat in een koebocht, die anders wou zijn en vertier zocht. Ze zoop zich eerst lam, sprong over de dam, en loopt nu als schaap in de optocht.…

het is Pasen als ook dit maal ons klein konijn weer het haasje is…

Bij Philips, zegt men, is een lamp bedacht Die meer dan honderd jaar zou kunnen branden, Al gaf men het geheim daar nooit uit handen: Zo'n gloeilamp is nooit op de markt gebracht. Maar zie, Frits Philips zelf, die ouwe heer Blijkt nu zo'n niet kapot te krijgen peer.…

‘t Is honderd jaar geleên, ‘k en was nog niet geboren, en Gij, o goede God, Gij wist me, in uw gena; wat heb ik toch gedaan, hoe ben ik uitverkoren, dat honderd, duizend niet bestaan... en ik besta! ‘k Besta!…

blauwe man meester van het groene veld de winter dreef hem in de stal en iedere avond meldt hij zich dan, voor een plaats in het gebint de vrouw waar hij van houdt is hem ontstegen door wat zij weet geen nijg meer met de kroon vele nachten blijven koud door de groene droom van hoon als de zon de dagen dwingt draait hij bij en begint met honderd…

Wel honderd keren ten einde raad en wel honderd keer vragen, die niet eens meer wilden horen, niet wilden delen dodezeezout in het water wilder emotioneler uitbarstingen die alle inzichten dreigden te stelen.…

De vrouw werd honderd. Door cadeaus verblijd nam zij het woord en liet een ieder horen: 'M'n hoge leeftijd dank ik aan het feit, dat ik zo lang geleden ben geboren.'…

. -------------------------------------- Als je de honderd jaar bereiken mag, Dan komt de burgemeester in Almere Je met een welverdiend bezoek vereren, Maar ’t zijn nu eenmaal mensen van de dag. Dus is het van tevoren even checken: Valt er nog iets van leven te ontdekken.…

Licht melancholisch menselijk tekort Vervat zowel in proza als gedichten De moeite om voor even uit te lichten Daar de auteur toevallig honderd wordt Want ach, 't is rond Carmiggelt na zijn leven Als Juffrouw Nifterink zo stil gebleven…

Samen met jou wil ik dansen op een blauwe maan Samen met jou is het leven honderd keer mooier Honderd keer lichter Honderd keer meer Honderd keer alles Alleen samen met jou zou ik mijn leven overdoen Honderdduizend keer Alleen samen met jou…

Met naam en toenaam vlogen wel honderd vogels in zijn regels rond. Toen zag hij honderd grassen naamloos mooi in bloei en stierf.…

met naam en toenaam vlogen wel honderd vogels in zijn regels rond toen zag hij honderd grassen naamloos mooi in bloei en stierf…

Ofwel, hoe een statisticus dat ziet: U haalt de honderd of u haalt het niet, Meer smaken zijn beslist niet aan de orde. De kans is - wetenschappelijk bepaald - Vijftig procent dat u de honderd haalt.…

Daar is de boer terug na honderd jaar. Hij wil weer aan het werk, maar alles is zo raar. De stal is zo anders en hoe je melken moet? Het is niet te begrijpen wat een boer nu doet. Daar is de dokter terug na honderd jaar. Hij wil weer aan het werk, maar alles is zo raar.…

Het was, zo sprak een krasse vrouw in Drenthe Voor mij gewoon een soort van levenslot: Ooit win ik honderd euro uit de pot Want honderd euro vind ik best veel centen Maar dat het vijftigdúizend euro was Dat vind ik toch qua lot wat al te kras…

Wat een wijf Zuiderparksociaalgestoord Maar in één woord, geweldig Waar ze dwars kan liggen, Daar ligt ze dan ook Vierenzeventig Ze lult honderd in het uur Haar ogen schieten nog altijd vuur Nettie Soms klink je bedonderd Maar ik vind je geweldig Wordt maar lekker honderd…

Ik werd door mijn gezondheidszorg gehinderd, Maar nu is er een middel op de markt Dat onze kansen op een hartinfarct Opeens met liefst twintig procent vermindert. Dus als ik elke dag vijf pillen slik Heb ik nooit last meer van mijn rikketik.…

het kraken doet mij vragen of de zon mij nog wel lust kan geven, deze zomervlagen als zij mij met hitte kust en haar felle stormen waaien mijn zware kruin verdraaien en stukken breken, uit mijn eigen zijn zal ik dan sterven deze zomer aan het eind van honderd jaren uit het leven van de dromer?…