14984 resultaten.
onder de knop
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen
651 ooit toen de jaren
nog niet telden
was er
de dagelijkse vraag
hoe
geef ik
mezelf een houding
zo omstreeks
mijn vijftiende
kwam uit amerika
bericht
houding was voorbij
image building
je moest bouwen
via acts
naar een verbeelding
van jezelf
vandaag bedacht ik
dat ik me vaak nauwelijks
een houding kan geven
ook geen houdbaar…
Houding
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
406 streng voor mezelf
probeer ik nogmaals
de rommel in mijn hoofd
op te ruimen
ik poog
kracht te zoeken
een opening te creëeren
in mijn te enge geest
maar wat als mijn houding
ten opzichte van ...
nu eens belangrijker was
dan de werkelijke feiten…
Houding
gedicht
3.3 met 31 stemmen
16.502 Achterover dit hoofd, vrij de keel,
de kin hoog in de lucht, ik hang
nog niet, ik speel maar wat.
Waarom zo bang en zo gespannen,
doodsbang voor de boom die wurgt
en voor de struik die wondt?
Weg van toezicht, uit het gebied
van achterdocht kreun ik het uit:
er is voor mij geen therapeut.
Ik kan niet rusten in de onbeheerde
tuinen die…
Houding
netgedicht
4.7 met 7 stemmen
341 het silhouet van een boom
lijkt ijzig stil
alsof hij staat te wachten
op een lichtstreep uit het wolkendek
een klein glimpje lentewarmte
op zijn kale kroon
aan mijn werktafel
staar ik kouwelijk in de verte
diep in gedachten
zit ook ik te wachten
op het vroege jaargetij
van thuiskomende zwaluwen…
[ Oplettend zoekend ]
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
196 Oplettend zoekend
naar een houding, als houding --
opzij blijven staan.…
Mijn val breken ( J. O. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
321 Jouw voorbeeld zit in mijn hoofd, jouw houding
wat jij gedurende jouw leven hebt opgebouwd...
houdt alles in me bij elkaar
met bruine band: kleine judoka als ik altijd
mag blijven en zijn
in mijn bescheiden wezen.…
Rivieren van wijsheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
194 Al onze kloppende harten tesamen,
voeden oceanen met wijsheid.
Uit onze hoogstpersoonlijke bron,
stroomt een onrustige rivier.
Aan de oevers mediteren mensen.
Waar water hemels spiegelt.
Waar niemand oordeelt.
Waar de vrede woont.
Waar liefde stroomt.
Draag water naar de zee.
Neem liefde met je mee.…
vrijheid
hartenkreet
3.1 met 22 stemmen
2.015 De vrijheid die jij zonder woorden,
maar met je houding aan mij vraagt
is de vrijheid die jij zelf,
diep van binnen bij je draagt
ik kan je toch niet geven
dat wat je reeds bezit
Jouw vrijheid is datgene
is dat wat jij aanbid
Ik zal jou die vrijheid
nooit af willen nemen
Nooit of te nimmer
zou ik jou willen claimen
Want in je vrijheid…
Zedenpreker
netgedicht
4.0 met 50 stemmen
598 Emotie vertaald gedrag
traan frons staren
of lach
houding stoer onzeker bang
of zeker
en
de voorgrondtreder
zedenpreker!
weet alles beter
maar…
kent arbeiders niet
`t échte leven
nemen ontvangen geven
verschuilt in theorieën
theorie praktijk
integreert niet
woont in wit huis
voelt zich waanzin rijk .…
In foetus houding
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
407 de beelden staan haar nog vers bij
alsof het de dag van gister was
hoe ze daar zat in die kamer
van drie bij vier
het was januari hartje winter
piepend ging de deur langzaam open
een walm van sigaretten en bier
drong naar binnen
berekenend kwam hij op haar af
zijn ogen rood doorgelopen
stonden scheef op zijn brede gezicht
angstzweet…
Ontpoppen
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
947 Wees gewoon jezelf
Dat mag je zijn bij mij
Wees jezelf, nu eens geen ander
Het hoeft niet altijd blij
Ontspan en laat het los
Vergeet wie je moet zijn
Toon dat kleine meisje
Vol twijfels, zorgen, pijn
Heel onzeker grootgebracht
Bang in het leven en voor de nacht
Wees jezelf, laat mij je helpen
Toon hoe mooi je werkelijk bent
Wees eens kwetsbaar…
Geven, geven!
poëzie
2.6 met 9 stemmen
756 Geven, geven! Alle vrachten
rijzen in het hoogste want,
en de leegte legt een zachte
weemoed in de moede hand.
Geven, géven! Laat de huizen,
sluit de ramen, dek de haard:
de open heemlen zijn de sluizen
voor uw ongeduld'ge vaart.
'k Ben geleegd; ik ben verleden;
'k wórde dood: ik heb gevoed.…
Eer de tuin 't vertrouwen vindt
poëzie
4.3 met 3 stemmen
834 En zij gaan met schuwe voeten,
Als door zwaar gewaad gedrukt,
Traag, bevreesd en toch verrukt,
Houdingen zoekend die zij moeten
Vinden om hun droom te ontmoeten.
(Rilke)…
Zij fenikste
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
174 de ogen wat
neergeslagen
handen vol
friemelende
vingers
struikelde zij
over haar
woorden
die nog moeilijk
te behappen
waren met
de onschuld
in haar lach
die haar een
licht bedeesde
houding gaven
haar alle krediet
bood in het bloot
geven van de
echte waarheid
die na gedegen
onderzoek haar
gelaagde geest
zichtbaar maakte…
OPLETTEN
hartenkreet
4.4 met 11 stemmen
518 Let op je gedachten, ze leiden tot je houding.
Let op je houding, ze leiden tot woorden.
Let op je woorden, ze leiden tot daden.
Let op je daden, ze leiden tot gewoonten.
Let op je gewoonten, ze vormen je karakter.
Let op je karakter, het bepaalt je toekomst!…
Over levenshouding
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
526 Welke houding in het leven
Zal je goede resultaten geven?
Om dat te doorzien
Moet je gaan “leven” misschien
En wordt je zo inzicht gegeven.
Om vooraan te beginnen:
Wij eindigen als stervelingen.
Tussendoor wordt ons gegeven
Er flink op los te leven,
Te genieten van de dingen.…
" Soldaat "...
hartenkreet
4.0 met 34 stemmen
4.044 In het gelid
Mooie soldaat
Recht in de houding
Altijd paraat
Je mooie helm
Met glanzende rand
Hij staat zo mooi
...Wat arrogant
Ik wrijf je lichaam
Je recht je rug
Alles spant zich
Geen weg meer terug
Mijn lippen raken
Je strelend aan
In de houding blijf je
Glimmend staan ...…
Het dal der vergiffenis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
424 Ik zakte
zakte weg
verder dan weg
en in elke diepte.
Ik zakte
voor de zoveelste keer
in pijn, verdriet, ellende
door bot, geest en hart.
Mijn hersenen konden niks anders doen,
als vergeven,
van ieder bestaan
handelen
doen en denken.
Het hoofd
dat functioneerde
te allen tijde
bleef draaien
op volle toeren
om mezelf te vergeven…
Ik zoek op gedichten.nl
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
333 De ochtend nog koud en zwart
de tuinlamp - op zonne-energie - gedoofd
ik zoek op gedichten.nl
naar wat warmte voor mijn hart
soms vind ik een juweeltje
een gedicht als een prieeltje
dat gedicht is als het licht
van de eerste ochtendzon
en belooft voor de dag iets goeds.…
De huisvrouw
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen
267 Eén was in de wasmachine
één was op het rek
één was in de strijkmand
wie maakt wie nu gek
gisteren nog opgeruimd
vandaag al weer veel rommel
één kind net naar bed
een ander op de schommel
één vloer net schoon gemaakt
een ander al weer vuil
even ben ik afgehaakt
weet niet waarom ik huil
het is misschien omdat ik snij
de uien op een…
Vis voor Sint
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
405 Vroeg in de ochtend ging Piet vissen vangen
aan het haakje liet hij pepernoten hangen
in zijn bootje zat hij te wachten, stil en kalm
wat zou er bijten: een voorntje of een zalm?
lieve kinderen, jullie zullen het wel snappen
de vissen wilden helemaal niet happen
ze houden nu eenmaal niet van pepernoten
roerloos lag de dobber tussen de boten…
Wolkje in de wieg
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
463 Ik weet het wel, het is een cliché
en meestal doe ik daar niet graag aan mee
maar nu moet me toch iets van het hart
vind me gerust sentimenteel, van mijn part:
er ligt toch zoiets moois in het ledikant
het is een wonder, het moet in de krant
ik kan niet stoppen met ernaar te staren
kijk naar de vingertjes, oogjes en de haren
ja, het is een wolk…
Merelnest op de vensterbank
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
295 Warme waterstralen laat ik lekker stromen
kletterend op de douchevloer terecht komen
sussend sop ik mijn spetterende kinderen
in het donker; ik wil merel niet hinderen
door het raampje zie ik haar zitten broeden
zal ze onze aanwezigheid reeds vermoeden?
merel, waarom bouwde je juist daar je nest?
eerlijk gezegd lijkt me dat niet zo best…
De verwaarloosde tuin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
319 In het droge zand een paar oude kruiken
verwelkte bloemen tussen de struiken
verwilderde planten tussen de bomen
van een mooi gazon kan ik slechts dromen
in mijn kleine tuin staat het onkruid hoog
maar ook een beeld met pijl en boog
haar smalle linkerschouder is ontbloot
ze is gemaakt van afvalhout en schroot
het meesje en de merel…
De kleine tuinman
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
258 vrij
van tuinieren word ik blij
het is hobby voor iedere dag
ik wroet in de aarde met een lach
ik werk met schep en heggenschaar
snoei een takje hier, een twijgje daar
net als mijn opa vroeger deed
die kon het goed, als je dat maar weet
ik hou zoveel van bloem en plant
ik graaf met mijn handen in het zand
en soms ga ik de planten water geven…
Herdenking
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
244 Een stuk oud brood
dat zorgvuldig wordt bewaard
is een oud symbool
voor veeloud zeer
dat nooit verjaart
weer opnieuw doorstane angsten
en ook dreiging van terreur
doen me duidelijk beseffen:
de bevrijding
is nog lang niet klaar
stel geweld aan de kaak
leg onderdrukking aan banden
dat is de taak
van vredelievende mensen
uit alle landen…
Nederland
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
191 In de lente gaan de krokussen groeien
en kijk die narcissen eens mooi bloeien
er huppelen lammeren in de wei
net als jij en ik zijn ze heel erg blij
in de zomer gaan we naar het strand
bouwen een groot kasteel van zand
en dan gaan we zwemmen in de zee
kom op, wie gaat er met ons mee?
in de herfst: die prachtige kleuren.
ruik je ook die…
Ochtend in maart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
213 Vanuit de keuken kijk ik uit op de tuin
waar vogels zoeken naar zaad en pieren
de esdoorn heeft nog een kale kruin
blauwe druifjes rinkelen met hun belletjes
de eerste lentejurkjes geven mij zwier
geen idee wat de nieuwste mode wordt
de krant verkreukel ik tot oud papier
gastvrijheid pruttelt in de koffiepot
de buurvrouw zet haar raam al…
Knuffelliefde
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
249 Op een lage rommelzolder
zat een lieve teddybeer
hij was behoorlijk gehavend
maar ook op en top een heer
hij zat naast een roze auto
eentje met een open dak
die auto ging al jaren mee
miste wel een beetje lak
er lagen ook een pintol
een bal en een kapotte schop
zomaar tussen Hobbelpaard
Stoere Ben en Barbiepop
Beer had scheuren…
al vroeg tot oud bestemde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
978 op een stil stukje strand
kijkt wat de seizoenen
geven,ook jij moet verder
met je leven, de stok is je
houvast en effent nu je pad…