Alle inzendingen over huismus

De huismus wordt het meest geteld, hij is nadrukkelijk aanwezig, Verbazend ijverig en steeds bezig. En wij zijn zeer op hem gesteld. Dus "huismus"als U zich niet meldt, wordt U hier ook niet geteld.…

Er is iets niet pluis Met onze huismus/huismuis. Het waren de Latinisten, Die zich zeer vergisten, Mogelijk per abuis. De huismus is: passer domesticus De huismuis is: mus domesticus.…

Vrolijk gekwetter in allerlei klank en kleur eigen aan huismus Als een hippe huismus huppel ik mijn leven door Al heel vroeg hoor je mij tussen de bomen en struiken waar ik druk bezig ben met het zoeken naar voedsel of met de schoonmaak van mijn lichaam met verse druppels hemeltranen.…

hoe ik vanmorgen wat langer naar een vlijtige huismus keek hippend in het zonlicht rond de kruimels van het tafelkleed hoe ik in dit argeloos moment mezelf als die huismus zag alsof er niemand te kijken stond naar dit zo alledaags tafereel…

De huismus dreigt, zo zegt men, te verdwijnen De soort is in een kwart eeuw gehalveerd Althans: hij wordt niet meer gesignaleerd In perken, tuinen, straten en op pleinen Dan denk ik: nou, die blijft het liefste thuis dus Is dat niet juist het kénmerk van een huismus?…

tjilpende huismus wordt met uitsterven bedreigd ik zal hem missen…

Vrolijk gekwetter in allerlei klank en kleur eigen aan huismus. Als een hippe huismus huppel ik mijn leven door Al heel vroeg hoor je mij tussen de bomen en struiken waar ik druk bezig ben met het zoeken naar voedsel of met de schoonmaak van mijn lichaam met verse druppels hemeltranen.…

Leven in de stad tussen daken en gevels eigen aan huismus Heerlijk buiten zitten onder de bladrijke takken waar een jong musje in alle rust neerstrijkt naast mij Bruin zangvogeltje plukt wat aan de veren, houdt het kopje scheef, met haar twee pientere oogjes kijkt zij dwars door mij heen.…

Ik ben een huismus Of hoogstens een spreeuw.…

Dit gedicht gaat over de mus, De “Passer domesticus”. De mus is zijn hele leven, Altijd thuis gebleven, Een beetje saaierd dus. Je kunt pas over leven praten, Als je je nestje hebt durven te verlaten.…

Huismus Vaak te gewoon voor woorden. Van hoopje veren tot een vliegend stukje grijs fladdert rond het vaderhuis. Doodeenvoudig is hij niet. Een mus verbergt geheimen die hem meegeschapen zijn. In zijn ooghoek drukt dat feit. Een vogel met verdriet, die twee keer eet dat wat hij weegt. En toch is hij niet zwaar.…

wat vogelgeluiden op het verder stille schilderij ik ben nog niet af, fluister je ze pakt haar penseel weer vast onzeker over gevederde contouren een beetje strijklicht op jouw vogelkop stoer en eenvoudig kijk je op van de vertrouwde dingen in dagelijkse sleur van het leven het geeft je nieuwe hoop en strijdlust om helemaal jezelf en huismus…

zich van geen mens en wereld bewust scharrelt hij wat rond in de tuin pikt er de kruimels van het tafelkleed ik volg een vlijtige huismus vanuit het keukenraam is het omwille van zijn simpel bestaan dat ik hem bij vlagen zo hevig benijd?…

"Wat wordt de wereld toch klein" zei ik gisteren tegen een huismus. Die kon daar niet blij mee zijn, ging klagen bij zijn vriendjes. Wat toen gebeurde was prachtig, kwetterend en eendrachtig pikten ze me om beurten dood. Hun vreugde was oprecht en groot.…

"Goed, mijn cliënt doodde zijn huisgezin, Dat zich eerst tien jaar door hem op liet sluiten, Maar zelf kwam hij als huismus ook niet buiten En niemand kwam de deur ooit bij hen in, Vandaar dat hij terecht er op vertrouwt Dat u die tijd als voorarrest beschouwt."…

een vrolijk vogeltje zat te zingen in de heg tussen violenbed en rozenstruiken nooit vergeet ik nog de klanken en het ruiken van die dagen dauwend langs de luiken zo dodelijk onthegt teert zij nu langzaam weg…

Huismussen op tak Van gekwetter tot getjilp Klankenfestival.…

Klein in de tuin, fris vliegt snel tussen takken door zingt zijn lied voor jou Tussen dakranden en scheefgezakte schuttingen vliegt hij, een stipje bruin in het alledaagse grijs dat niemand mist. Zijn vleugels slaan verhalen op van kruimels en kieren, van ochtendlicht dat breekt op roestige goten en verweerde baksteen. Hij zingt niet om…

Prachtig het afgelegen rustig zanderig natuurgebied vol trotse berkenbomen en bloeiende bezemheide, dieppaars als een echte kardinaalsmantel mijn paradijzentuin heeft veel vogels, lieve grijsbruine kleine huismus.…

de huismus komt vanuit het verhaal in de krant onze tuin ingevlogen blij verwelkomd door de roodborst de kwetterende winterkoning verbaal door de merel van Groninger komaf die bromt: bist d'r weer mien jong alleen de zwart-witte kat van de buren van onze buren staat eventjes paf ik moet me al op verschillende veren concentreren en nu komt…

in een al omvattende encyclopedie der gevleugelde gesnavelden stuit men in het centrale deel op diverse families mus de bekendste is wel de anonymus naar men zegt een uitgeproken domesticus meer nog dan de al zo huiselijke huismus de anonymi vertonen zich altijd alleen meestal echter ziet men er geeneen dit is verschillend van de goud-…

IJl klinkt je afscheidsgezang nog in de verte nauwelijks hoorbaar tussen flarden tegenwind nu je me weer verlaat tot het volgend voorjaar verschuil ik me tussen de overgebleven bladeren aan de steeds kaler wordende bomen in de stad Voel me weer de huismus onder de winterkoninkjes kou en regen trotserend tot de zon weer komt Wie is er nog…

In mijn hersens- feest, ik loop op dons Ik ben een vrije dichter, ruim van geest Evenveel engel, als demonisch beest Ondanks de grote liefde tussen ons Ben ik alleen in fijngevoeligheid Zo eenzaam als een huismus op een tak Sinds vader ging en niet meer tot mij sprak Snak ik naar warmte en genegenheid De sabelslagen van mijn moeders tong…

Leeft het hele jaar in luidruchtige groepen op de grond hippend tjilpend sterk aan mensen gebonden. gaan hun eerste levensjaar al dood gebrek aan ervaring minder nestgelegenheid voedsel verdichting van bebouwing sterk aan mensen gebonden zelfs de ervaring…

De permanente percussie van de Peugeots en de Honda's creëren een gesloten ruimte, een blijvende waas het perpetuum mobile is mobiel, jammert de aarde in een halve eeuw onthoofd in waarde de stampvolle staat vergaat in de rook vreemde gestalten vormen een collectief spook, paranoïa De huismus zingt zijn laatste volkslied, vluchtend…

De lente baart overal nieuw leven en iedere kale tak krijgt weer zijn blad wintermensen kom je met een blosje al tegen en de trouwste huismus gaat zelfs weer op pad.…

Hoe op een kale tak ik de gezangen van een huismus hoor wier akkoorden en toonsoorten zich laten mee- stromen op de golven van heimwee en melancholie tegelijk vermommen zich allerhande vlinders als dorre bladeren die een voor een zweven in de open lucht.…

Vanop kale tak brengt moede huismus klanken voort van waar zijn akkoorden en toonsoorten zich laten meestromen op golven van heimwee en melancholie tegelijk trekken anderen naar verre zuiden over duinen zee en strand langs kustlijnen en rivieren.…

Bij het aanbreken van de dag kan dat getjilp van huismus niet mooier zijn aangezien hij ook nog eens bont gezelschap krijgt van houtduif, merel, koolmees, Turkse tortel zowaar een vink Een voor een leveren zij een aanzienlijke bijdrage aan aangename harmonie voor elk zintuig.…