Alle inzendingen over in eens geen getal m

Nog één keer in mijn leven, kon ik mijn hart aan iemand geven. Alle woorden, alle daden... ze lijken nu overbodig. Weet je wat? Hou mijn hart maar, Ik heb het niet meer nodig!…

maakt U maar een afspraak dame de ouderen consulente zit op de eerste etage ze schrikt op bedenkt ineens ja ik ben nu een oudere stomverbaasd haar gevoel is zo heel anders…

De lente versiert lente versiert me met goudgele hangers te groot in getal Ik mag uit mag naar buiten voel me mal.... Het voorjaar in m'n kop haal me van stal: Het is waarlijk lente.......…

wat brengt een getal als 13 zo ongeloofwaardig toch staan we ervoor Vertel mij wat dit getal met ons doet Kunnen we leven met de gedachte dat het ons toch wel eens Geluk brengt?!…

In zeven jaren droeg ik zeven namen hoe ik dat deed hoeft hier toch geen vertoog of wel? goed, luister dan naar dit betoog waarvoor ik mij niet langer hoef te schamen in elk geval begon het niet in babel want daaromheen ligt het tweestromenland mesopotamië, moeras en zand daar heb je geen Gedichten punt en el ook al genieten dichters…

65 is een getal!…

Voor mij was dat het onheilspellend teken dat elk getal wel voor zichzelf kon spreken. Dus ik vertrok zoals ik was gekomen en heb tot slot m'n vingers nageteld.…

zoals ik was was jouw zijn was jij in mijn pijn was wie ik zag zoals ik was zoals ik ben in mijn zijn vanaf nu zoals ik voel en alleen jij jij weet zoals ik was lief dans mijn dans dans met mij en voel voel voel je hart mijn hart zoals het was zoals ik ben schrijf schijf over mij voel de echte jij en denk…

strooi zand in mijn hand licht in de zee zucht wind op mijn huid streel sterren in de nacht en zie zie strooilicht in het niets…

Het glijdt uit de gedachten in het ruime water, de ziel waarvan de kiel al vroeg werd neergelegd, gebreeuwd door jarenlange boeien, brullend in een wisselend tij en waar een scheepsadem aan de wallenkant z’n stemgeluid langzaam en gestaag z’n weg laat vloeien. Vloten vol schaduw ebben weg in flarden mist als de vlotten zich traag voortbewegen…

alles achter me laat ik los alles dat wat niet was wat me leerde me genas van alles dat ik dacht dat ik was alles wat ik dacht dat ik was laat ik achter dat was…

plezier "ligt zeker niet voor pampus" We groeten elkaar, keuvelden wat en ze zei met trots "Volgende week open ik m´n souvenier-shop op Pampus"!…

Een nul is pas een onbenul, als ie beseft dat het geen getal is!…

men neme een normale mier dat is toch zo'n effectief dier maar als je 'm vergroot dan wordt het z'n dood een reuzenmier werkt voor geen zier het mierenontwerp is gericht op marges van lengt' en gewicht want wordt-ie te zwaar dan speelt-ie niets klaar hij geeft het vlug op, want hij zwicht hetzelfde geldt voor het getal van mieren en mensen…

Om jouw gezelschap terug te vinden loop ik elke dag tussen twee werelden Ik passeer vreemden Ze zijn druk Ik voel geen warmte in hun adem, geen warmte in hun vermaarde bezigheden Ik ontmoet niemand want hier is alles al gezegd en gedaan en in de andere wereld waar jij niet bent eet en slaap ik Daar houd ik het niet uit zonder…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

De drie scheidt zich van de rest Wel kent hij veertien vrienden Vijftien zou te veel zijn Negen is familie De hoogstaande twee zorgt voor het verschil Zes hoort ook in dit gezin De vijf zorgt enkel voor ellende Uiteindelijk komen we weer bij drie Het blijkt echter niet compleet Er zal telkens gezinsuitbreiding komen…

mystiek omringt woorden elke letter draagt bij tot het gewicht dat in de schaal gelegd wordt welk een massa kan een mens verdragen, wat verdampt als angels share? het residu dat achterblijft gewogen aan de hand van eenentwintig gram woorden en daden kunnen doorslaan of balanceren op de rand ik weeg mijn wit en letters zorgvuldig als een…

namen van gezichten verdwijnen met valwinden van eb en vloed langs veldlijnen van de zon gehuld in onhoorbare gloed hun reddeloze gedachten zijn als vleugels van een drakenvlieg zo ontwapenend broos zij voegen zich als eenlingen bij de massa zo harteloos de afgeruimde tafel vertoont nog kringen van het genuttigde bier de ontvolking…

ondergronds de veilige haven in het doolhof voor blindgangers bovengronds de gevarenzone stampvol zieners in buitenaards licht…

Ach licht en is het lot van al, zo menig band wordt keten; zo menige en zo groot getal die 't blijzijn haast vergeten!…

Het weidse getal zeven duikt telkens op in spreuken en boeken, blinkt bij deze zin voor God: "Nimmer moe U te volgen."…

Zondagmorgen ik slaap m'n roes uit door alle klokken van alle kerken heen Die roes ben ik voorbij!…

Ontelbaar is geen getal. Want een getal kun je tellen, Maar ontelbaar niet, Want anders zou het niet ontelbaar heten, Dat is waar zoals je ziet. Was je dat soms vergeten?…

Onder stoelen of banken In volle lokalen In grote getalen Weerklinken geen klanken Gevangen in de geest Stilte en rust Niet heel bewust Maar in hun hoofden is het feest…

Daar zweeft de lieve Lente weer Bezielend door de dreven; Zij daalt als uit de hemel neer En roept weer de aard ten leven; Zij tooit alom de dorre baan Met bloemen en met kruiden, En waait van uit het zuiden Ons zoete geuren aan. "Daar komt de lieve Lente weer!" Zo juichen veld en akker; Ze is gul en vriendelijk als weleer En zingt de…

en minnekozen bij avondval Het kussen geen getal strelingen tot in vingerkootjes Het zijn.... de kleinste kadootjes daar hoef je niet rijk voor te zijn.…

Vandaag een heel opmerkelijk geval Wat zich al door de titel laat verklaren: Na meer dan negen dichterlijke jaren Bereik ik nu dit sympathiek getal. Voor stotteraars en voor dyslectici Een schoolvoorbeeld van hypersymmetrie.…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Ik wil een M zijn. Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…