Alle inzendingen over inspiratie/ interpretatie

het mooiste van inspiratie is de interpretatie sprak de dichter de inspiratie is de bron van alles dat riekt naar een vorm van poëzie met de interpretatie als vrijheid voor de dichter die naar zijn gevoel de woorden in mag kleuren tot één gedicht...…

Voor mijn inspiratie en mijn mentale kracht leeft mijn grootste wonder in de ochtend op om haar parel in fluwelen kleuren te openen. Haar laatste knipoog omarm ik als een slaaplied mijn droom balanceert aan de horizon om mijn grootste wonder aan mij te koppelen.…

Gewekt door de tijd vliegt zij boven de zee Een oceaan van liefde Gevangen denkt zij, word ik vrij In kleur de dekens uitgetekend vraagt zij God om nog meer zon…

Gewekt door de tijd, vliegt zij boven de zee Een oceaan van liefde Gevangen denkt zij, word ik vrij In kleur de dekens uitgetekend vraagt zij God om veel meer zon De ketens van haar onmacht zijn verdwenen Een sfeer van oprechtheid komt naderbij Drapeert de facto op kleur de teint van haar getijden slechts daar zij degene is die…

ik had o zo graag liefde op je lippen gedrukt, al is ook liefde kwestie van interpretatie. ik hou ervan hoe sympathie soms tot apathie bekoelen kan, al was het maar voor de inspiratie die opborrelt in mijn hersenpan na een misverstand. een dichter moet af en toe de muze onteren.…

Twee mensen, bij elkaar maar nooit samen Als duo met z'n drieën, als vijfde wiel aan die wagen van tijd Eerder eens zag ik jou naakt maar gelijk een wals Wist jij van liefde Die echt nooit heeft bestaan? Voor het leven als partners door geverfde deur die danig gesloten, open staat Daar jij in al jouw onschuld als vogel de balts…

De wond, de kern, of negativiteit? Het ego, de duivel, of gemis van affiniteit? Is het angst of liefde wat ons leidt? Stel, een ego, dan ook dualiteit. Dan ook een ego van positiviteit? De duivel, een god, hetzelfde verhaal. Zal niet alles in een geheel bestaan? Is het geloof in opposities niet de bril waar je doorziet? Gewoon een vraag, niet…

Geen mens nee zelfs geen boom te zien, het groen voorbij, de wereld weg gekeken, glad getrokken, geschikt met een gesnoeid palet. Windstil linnen, elk geruis gestold in verf, de hang verradend naar dat diepste evenwicht, de sluimerende maat van alle dingen. De grote lijnen trok hij zijwaarts en omhoog, als volstrekte armen van een boom…

kan iemand verstaan wat onderhuids voortleeft? ongelezen, beproefd, bevattelijk, om uiteenlopende redenen het gedicht spreekt uit wat er staat, bos omzoomt het voorportaal dicht, ongerijmd, vertwijfeld en in opstand tegen lege orde het gras spreekt geen taal, is dienstbaar aan groenheid, aan zomergoud tot het woord sterft, tot boek…

woorden worden uitgestoten (indien je iets te zeggen hebt) in verschillende frequenties (met verschillende windkracht naargelang d’ intentie) het oor vangt het op (soms wil je het gewoon niet weten) het venster van perceptie (soms is het gewoon van geen belang) tot de ander (de trechter gerichter naarmate men…

Bron van inspiratie is alles om je heen, het haartje op de tafel, je rechter grote teen. Bron van inspiratie is alles wat je ooit verzon die ene flauwe grap, de inspiratie uit een bron. Een bron van inspiratie is er zelfs als hij ontbreekt, de verloren liefde, de foto die is verbleekt.…

de bitterheid voorbij schermt hij zich af van profaan rumoer en aardse illusie hij speurt naar wijsheid in het mystieke achtvlak dat het innerlijke licht bundelt op het raakvlak tussen vierkant en cirkel, waar de werelden elkaar ontmoeten in de agaten kubus sluitsteen van het gewelf licht de stralenkrans verder dan de krochten…

De toren die ik bouwde steen per steen van binnenuit en om me heen uit het zicht en uitzichtloos is ingestort de koperen koepel die hem kroonde weggebliksemd door hevig hemelvuur, woeste storm- en hagelbuien vlammende tongen verkruimelen de wankele muren van mijn zekerheden ik ben herboren, uit chaos en verwoesting in…

in het holst van de nacht drijft een bootje stuurloos stroomafwaarts naar het onzekere onbekende als maanstralen priemen door een gat tussen de wolken verbleekt de nacht tot onwezenlijkheid want maneschijn is schijn weerspiegeling die terugkaatst op het zwarte water op de linkeroever blaffen honden op de rechter huilen wolven…

nu zal er iets komen doe niets en wacht op inspiratie en je wacht en je wacht tot eindelijk de inspiratie komt maar dan rollen er een paar tranen uit je ogen langs je wangen dus misschien is inspiratie niet echt wat je wilt omdat het niet mooi is maar verdrietig…

Inspiratie geïnspireerd, door zijn volledige overgave in de klanken van zijn gevoelsvolle tonenwisseling Inspiratie geïnspireerd, door de liefde hartstocht in het verlangen naar de juiste klanken Inspiratie geïnspireerd, als muziek liefde in onze harten voor altijd samen als de klanken in dat lied…

Ik zoek de inspiratie Niet om dit gedicht te schrijven Maar om in jouw hart te blijven En met mijn ziel in jou te leven Ik zoek de inspiratie In de schoonheid, de natuur In elk moment en elk uur Om het jou te kunnen geven Ik zoek de inspiratie In mijzelf, in heel mijn zijn In mijn dromen en mijn pijn In alles wat ik heb geleerd…

In alle eenvoud laat uw onderdanen niet branden maar trouwen laat onze kinderen niet tot hen komen velen omzeilen de heilige interpretatie en maken hen eigen sleep hun biecht naar het gerecht ver van uw hoede.…

In mijn positie van entiteit met bedachtzaamheid ben ik geëvolueerd naar meester in goddelijkheid Het galactisch genootschap zond mij telepathisch de boodschap Van non-verbale communicatie streef ik naar helderhorende interpretatie Andere geestverschijningen worden hierbij geanalyseerd en systematisch geautoriseerd De machtsoverdracht wordt komend…

de stilte evenaarbaar de liefde evenmin het leven is haalbaar veranderen heeft geen zin werken is genaakbaar het doel haalt zich in eenzaam en verzaakbaar de hersenen in hun pin een hoofd zonder leven het gevoel laat zich doen ideeën staan te beven we geven van katoen…

Er welt een zin op, mooi en dicht En regels rijgen zich aaneen De zinnen geven helder licht Een vers geboren als geen een Het tweede vers volgt kort erop De inhoud komt tot atmosfeer De clou verblijft nog in de dop De laatste regels als een speer En nu, het onderwerp ligt vast Het derde vers kost veel meer tijd En heel veel woorden zijn…

En het rijmen even bewaren, Tot de inspiratie weer komt kijken En mijn gedichten weer poëtisch lijken…

‘n Dichter had géén inspiratie en raakte al snel uit de gratie hij hield zich wel groot maar schaamde zich dood een ieder was bij zijn crematie…

Wanneer mijn muzen tot mij fluisteren Gebeurt dat weleens wanneer juist er een Gesprek rondom mij gaande is Waarnaar ik echter niet kan luisteren Omdat ik dan mijn muzen mis En hun geprevel is gewis Het meer dan waard mijn oor te kluisteren Aan hun poëtisch opgedis Dus als ik mij van kout onthoud En in de verte zit te staren Kom dan niet…

'k Zat even zonder inspiratie, want m'n hoofd was een beetje leeg kwam misschien door de operatie dat m'n pen eventjes zweeg. Zat heel even zonder ideetjes kwam door de narcose, zeker en vast Ben ontwaakt uit m'n kunstmatig slaapje dus weer op papier te gast.…

Het huis heeft gekalkte kamers breekt in splinters altijd zelfs zomers woont er bij tijd en wijle een dichter hij belt nooit en zingt nog minder in de geheimzinnige afstand openen zich blauwe luiken als een muze ontlokt zij zijn gedachten buiten ver van waar bestendigheid de dag kan bevlekken…

Een poëtisch proces borrelt in grijze cellen verhoogt de frequentie in snel stijgende pieken zinnen en woorden strijden om voorrang taalkundige chaos die structuur behoeft bedachtzaam open ik de creatieve uitlaatklep en ontrafel de inhoud op het maagdelijke scherm…

oud beelden ideeën bruin flesje lijnolie verlicht met scheutje terpentijn ruikt zo fijn oude pencelen kwasten gebarsten droog verbrokkeld olieverf kleurbesmeurde voddig doek -inspiratie houten vriend ! ‘alles wat ik zoek’…

Ook jij daar krijgt zo je zinnen uiteindelijk op papier en weet je, die inspiratie die zit hier.…

als ochtendmens floreer ik al als dagmensen nog half slapen; staat de zon hoog aan de hemel dwalen mijn gedachten al traag en inefficiënt over vage paden creatief denken is 't combineren oude kennis tot ‘n nieuwe creatie; onbedwingbare zin creatief te zijn is met mystiek omgeven inspiratie informatie wordt gearchiveerd achter coulissen…