Alle inzendingen over je lijf

Verstrengeld tot één Kussend, vrijend, beminnend; lijf-aan-lijf…

waarom nog luisteren naar dit ontdane lijf het spreekt alleen maar kwaad heeft je toch in de steek gelaten het denken gaat zijn eigen gang is verre van te stoppen het voelen klopt niet meer alsof niet goed geaard laat niemand je nu nog vertellen dat het zo goed is voor jezelf dichtbij je lijf te blijven je bent het even kwijtgeraakt…

Dat lijf, ik wil niet anders dan dat zijn, het omsluiten, eindeloos tot hier.…

leer mijn lijf je lief te kozen leg mijn handen op je huid lijf me in bij ademlozen laat me blikken, laat me blozen leid me in en leg me uit…

verliefd op jou Maar ben zonder twijfel helemaal Voor je lichaam gevallen Jouw lijf is simpelweg ideaal…

't onontkoombaar feit dat ik een vrouw ben en geen man gebaard heb en de menopauze al te boven nog levenskansen heb van achttien jaar tenminste dit lijf wil even niets meer lezen, laat staan horen…

Het Hooglied is mij op het lijf geschreven Ik lees het uit het lome zomerblad Betreed met mij dat lommerrijke pad Lief schepsel ooit met Genesis verweven Ga je met mij op het terrein begeven Dat De Voorzienigheid voor ogen had Het Hooglied is mij op het lijf geschreven Ik lees het uit het lome zomerblad Het laat de bidsprinkhaan de toon aangeven…

Mijn hoofd in de wolken wolken die reiken tot aan de hemel hemelhoog en niet te bereiken bereiken wat ik niet kan verwoorden Woorden van verlangen verlangen naar jouw lijf lijf dat me laat gloeien gloeien van intens genot Genot stralend uit jouw ogen ogen die me volgen volgen over mijn lijf lijf dat naar jouw lijf hunkert hunkert om…

Alleen met jou heb ik wat ik hier schrijf, alleen met jou in het vierde bedrijf van jouw lijf en mijn lijf, maakt dit alles dat ik blijf, in dit lijf en wat ik schrijf over wat ik met jou bedrijf. Over liefde en trouw over die man, die vrouw, heb ik met niemand, nee niemand, heb ik met niemand zo te maken als met jou.…

Aan mijn lijf kleven woorden van zotheid, van plezier, maar ook van eenzaamheid ik draag ze graag mee ik kan met ze lezen en schrijven aan mijn lijf kleven woorden.…

Lekker warm lekker lijf lekker wijf van heup tot schouder van clitoris tot tepel ik knijp haar linker tepel met de rechter hand van mij ze kreunt heel vlijtig want ze weet er is veel lust daarbij…

Je hoofd, je nek, schouders en armen zijn de bovenkant van je lijf. Met dat gedeelte kun je knuffelen en omarmen. Dan komt je borstkas, buik en billen, je kunt er op zitten en zou soms willen, dat 't een ander maatje had? Dan komen je benen, met eraan vast, voeten en meestal ook tenen. Da's 't eindpunt van je lijf.…

Vergiste zich in de deur, had niet bij mij moeten zijn, had god weet wie, ‘n ander lijf moeten nemen, maar nu is ie hier en niet meer daar, in mijn lijf huist een sluipmoordenaar.…

Ik danste mijn boosheid mijn alleen zijn Alleen ik voel ik ruik je nog steeds Je hebt je ingevochten in mijn lijf in mijn hart Ik vloei naar je toe naar je open zijn in je hart in je lijf Mijn dans voor mij samen met jou alleen met mijn lijf geeft ruimte aan mijn gevoelens vervloeien Geeft ruimte aan jou om te zijn…

Oh lijf van Andalusië de olie over je lichaam werd verwarmd door de zon en maakte me hongerig en heet Oh lijf van Andalusië netkousen van boomgaarden versieren je glooiingen en maakten me wild als een stier Oh lijf van Andalusië zeven dagen mocht ik je beminnen en elk heuveltje en elk rimpeltje deed me verlangen naar meer.…

mijn ranke lijf bloeit en rijst op uit dit bestaan liefde houdt me vast armen reiken naar het licht mijn zware lijf voelt aarde…

hoe lang is het al dat de kanker mij plaagt steeds weer uitdaagt om vooral "het leven te vieren" niet meer te tellen zijn de momenten van allerlei standen en poses waarin ik mij letterlijk bloot gaf voor mannen en vrouwen die mijn lijf slechts zien als defect exemplaar hoe kun je nog houden van dat wat je hebt denk ik…

Ach, lachwekkend, lillend lijf Potsierlijk uitgedost gaat het zijn gang verplaatst zich eigener beweging een autonome massa In dat corset van vet en vlees gaven de spieren allang krimp de wervels knarsen op elkaar ontdaan van kraakbeen staat het daar en tart de evolutie Ach, lachwekkend lillend lijf Ooit noodde het een arm een…

ze heeft weinig om het lijf maakt schaars gekleed onzichtbare rondes als woorden stokken kruipt ze omhoog en bivakkeert in je keel ze slaat haar tenten op met sprakeloos vertoon je bent met stomheid geslagen haar woordeloos verblijf laat je zwijgen stilte heeft ze op je lijf geschreven…

Voel mezelf totaal verloren Starend in jouw zwoele blik Bloed bonkt door mijn hete lijf Voel overal nog JIJ en IK Ik kan alleen nog naar je staren Je trekt aan mij als een magneet Een siddering trekt door m'n lijf Besef je wat je met me deed ?…

warm dansten ze op hun schaduwen tot de spiegelbeelden ééndimensionaal in elkaar overliepen mooie volzinnen waren niet nodig om in de echo’s van hun lust te verdrinken alleen kijken en dansen lijf aan lijf oog in oog…

voelde de eerste herfstdraden op mijn lijf ze leken me te binden kon het begin niet vinden met zomer nog als dagelijks verblijf toch gaan ze samen met de tijd er komt meer spanning op de draden wat jou en mij ook drijft open maar in kleuren ze laten eindelijk de oogst weer geuren die staat geschreven op ons lijf…

Zout in verstramd lijf, ligt de boot veilig aan wal maar vast aan een touw.…

Als de twijfel een lijf heeft van botten spieren en nieren een tweede wezen in je hoofd dat gedachten kapot denkt van zal ik kan ik en hoe zal die ander (die vermaledijde ander) als longen vaker aarzelen het hart een slag wacht de ingewanden weifelen de lever niet vergeten kan en zelfs de blaas het verleden niet loslaten wil –het lijf kortom…

Ik zou zo graag de kleur willen vergeten van mijn lijf, alle gegriefdheid willen bevelen weg te gaan, van je willen houden hele vele: ik zou je zo graag willen strelen. Ik zou je zo graag willen strelen, ik zou zo graag mijn lijf aan het jouwe verspelen.…

Geen gram vet nog aan ‘t lijf tòch wilde zij minder gewicht Ze schold haar ma meest stijf maar huilde na het avondlicht Vellen huid ontsierden het lijf mager werd zij, tot op het bot Het ging echt zo ik ‘t beschrijf tòch bad zij ’s nachts tot God Geen moment ontzag ze ’t lijf honger kende zij al niet meer Borsten niet meer jong en stijf…

Het lichaam stribbelt tegen Ik wou dat ik nooit reuma had gekregen Mijn energie verdwijnt uit mijn lijf Vingers ze worden weer stijf Ach, wat zit ik nu te zeuren Ik moet mijzelf weer even opbeuren En dan denk ik aan mijn gezin Die ik met heel mijn hart bemin.…

handen draalden vingers wilden namen schrijven in los zand maar de wind vertaalde hun verblijf met niets om het lijf wiste sporen van elkaars kortstondige zo passievol bekoren het strand na eb en vloed voelde als opnieuw geboren…

Op vakantie min of meer de tijd voor m’n lijf, lid en leden ik bekijk ze alle langdurig nou dat lijf komt niet meer in “‘n blijf van m’n lijf huis” lekker thuis houden dus en niemand meer aan laten komen houd dat lijf maar voor eigen gebruik maar doe het met mate anders krijgt ’t lijf last van een kater Het verval is ingetreden, al '…

Een lijfwacht moest Kabila‘s lijf bewaken, Doch strijdig met de eer van zijn beroep Greep hij naar zijn geweer tijdens de coup Om zelf een gaatje in dat lijf te maken. Wanneer mijn lijfwacht zoiets had gedaan Dan zou ik hem op staande voet ontslaan.…