Alle inzendingen over jouw blik

Vandaag is onze trouwdag verheugd vang ik jouw blik die mij omstraalt in stil ontzag vandaag is onze trouwdag mijn binnenste ontvouwt een vlag de driekleur opent in Hij, jij en ik vandaag is onze trouwdag verheugd vang ik jouw blik!…

Mijn ogen kijkend in de diepte In die diepte daar sta jij De gevangen blik van liefde Jouw blik vol liefde voor mij…

aan weleer Doordrongen van dit verdriet Wend ik mij van deze pracht En als jouw blik verschiet Zijn mijn woorden ontkracht…

Ik zag je in een schilderij, jouw blik zo krachtig en zo puur. Ik weet nog steeds niet wie je bent, maar onze ontmoeting was vol vuur.…

Verloren in jouw ogen verdronken in jouw stem Soms kan ik zelfs vergeten dat ik het zelf ben Gezonken in jouw armen gesmolten in jouw blik En dat alles omdat wij zoveel mooier zijn dat ik…

Jouw lichaam dat voor altijd het mijne raakt. Jouw blik die de mijne nooit meer loslaat. Jouw hart voor eens en altijd in ruil voor dat van mij. Onze handen voor eeuwig in elkaar. Jij en ik, vanaf nu één geheel.…

jouw stem hoeft mij niets meer te zeggen ik hoorde je al jouw blik hoeft me niet te begrijpen dat voelde ik al jouw hand hoeft niet op mijn schouder te rusten hij lag er al jouw lippen hoeven me niet te kussen ik proefde ze al wees er en het is goed…

Ver weg het is koud geen sterren meer in jouw blik kil als de wind die waait over het open land ik doe net alsof het niet zo is de Oosten wind niet snijdt in mijn huid dit is het dan kermis in de hel…

Door de dood Reeds gretig omarmd In de krochten Van deze orkaan Kwam jij uit Het niets Zo maar naast mij staan Verrassend op Mijn weg gekomen Jouw blik, jouw lach Voor mij het begin Van mijn nieuwe dag Dank zij jou ga ik Mijn nieuwe leven in…

Tussen de kerkmuren met glas in lood scheen de zon over ons achter de kerkdeur bevonden zich de beelden en de wierookgeur en dat alles heelde voor mij door jouw aanwezigheid, werd ik ingeleid in een nieuwe tijd tussen de kerkmuren zag ik jouw blik naar mij en laaide in mij het vuur op.…

spreek zonder woorden schenk me jouw blik laat mij met jouw oren horen kom dichter bij me dan dicht leer me voelen en ervaren zonder woorden schenk mij dan het echte het ware inzicht om jou te doorgronden jij mijn liefdesgedicht…

Nog altijd Weerspiegelt jouw gezicht In het glanzende bruin Van mijn blikken koektrommel Je reflectie Reizend vanuit een ver verleden Om mij jou niet te doen vergeten Met een quasidroeve blik Eenzame traan Valt traag op het harde oppervlak Die jouw blik doet verzachten En mij stilletjes vergeeft Starend naar Een blikken koektrommel…

hoe ik ook met een penseel de tranen uit jouw gezicht veeg steeds verschijnen ze weer vol woede is jouw blik verbazingwekkend want zo had ik de contouren niet opgezet vol overgave schilder ik je rustig omlijn met liefde jouw gezicht kus met penseel je beide wangen…

nog altijd stuiteren emoties in een hart dat op hol slaat onder jouw warme blik jij raakt waar ik het meest kwetsbaar ben wat onvolgroeid niet helemaal volwassen jouw ogen zien kijken door de onvolkomenheden heen jouw blik schenkt mij de laatste spurt misschien nooit ben ik volmaakt geweest maar onder jouw handen voelt het…

Jouw blik, zegt me wat je voor me voelt al werd het niet altijd zo woordelijk gezegd vaak wist ik wat er met die blik werd bedoeld die kijkers, hebben mij al heel wat uitgelegd.…

Ik wil verdrinken in jouw blik en verdwalen in jouw ogen Een missie zonder einde door een brevet van onvermogen Het kruinen van het ijs dat smelt door mijn verlangen Het breken van het hart dat zich niet door mij laat vangen Als gebroken ziel zal ik wandelen in een optocht van gemis Hopende op het moment dat jouw liefde er weer is…

Jouw lippen mijn ogen, jouw blik, het mededogen. Tien vingers twee handen, de knuffels, familiebanden. Een moeder een vader, liefde in elke groeiende ader. Nu al bloedmooi en niet meer weg te denken: de dag dat liefde nieuw leven gaat schenken.…

soms mis ik je zo intens jouw geur jouw ogen en haren de gebaren die je maakte je handen altijd druk dat gevoel van geluk wanneer we samen waren jouw blik die mij kon gerustellen ten tijde van verdriet ach wat mis ik niet ik mis je in alles al tweehonderdzestig dagen lang…

naar jouw hand ik klampte me vast zo stevig als ik kon heel even....toen liet ik je gaan door angst overmand Zwevend met 1001 gedachten wat ik kon verwachten probeerde ik jouw blik te ontwijken zodat je me niet kon bereiken bang dat jouw blik de mijne kruisen zou om in m'n ogen te lezen ik hou van jou Een hemelse streling....diep geraakt…

Jouw ogen staren In de mijne Jouw lach Trekt mondhoeken omhoog Jouw blik Zo eerlijk Onbevangen Alsof de wereld nooit bewoog Zo zou jij Altijd moeten blijven Zo zou het Eeuwig moeten zijn Stol dit moment Blijf het bewaren Een ritueel Zo groots en teder Zo ontwapenend Zo fijn…

Bonsai, eik en witte berk en jij met kind dat uit alle macht jouw hoofd in haarband perst Mijn blik hangt op jouw onderlip, ik weet er is niet meer dan dit: moeder met kind Leven lijkt een kippenren waarin ik beiden mis Van te ver blaas ik een kus, die op jou rust Heel even laat jij jouw blik mijn kant opgaan…

Als je zo naar me kijkt word het warm van binnen je blik straalt echte liefde uit weet mijn vertrouwen te winnen Als je zo naar me kijkt zie ik dat je trots op me bent zegt je blik dat je om me geeft lijkt het alsof je mijn vragen kent Als je zo naar me kijkt voel ik dat ik bij jou wil horen wetend dat jij hetzelfde voelt gaat jouw blik…

Ik word door jouw blik gevangen en verdrink van liefde al jouw huid is mijn verlangen als het kaarslicht langzaam dooft.…

de door jouw gestelde vragen komen niet uit je mond het zijn je ogen die spreken ik heb ze veel te vaak ontweken heb ze niet altijd begrepen omdat ik jouw blikken niet verstond toch lijkt het of jij mijn gedachten wel kunt lezen je zult je nooit beklagen jouw levensvisie bestaat louter in het teken van behagen jij wonderlijk wezen jij…

In mij beginnen hele orkesten hun instrumenten te stemmen, als ik jouw blik vang. Begrijp je nu die benauwde kramp in m'n lijf, op m'n gezicht, als ik probeer die muzikale explosie te onderdrukken tijdens een achteloos onderonsje over, zeg maar, 't weer?…

Laat mij diepzeeduiken in jouw ogen waar haaien in verloren lopen. Laat mij vioolspelen op jouw tanden en laat mij zijn... en geen ander! Schreew en ween als je moet sla en schop, als het dat is wat je voelt, maar laat mij nooit verdwijnen met de schilfers van jouw blik, een kinderhand vol spijt, die telkens weer verkwijnt.…

Vanavond kwam hij niet meer vurige hemel krijsende zeemeeuwen bloedende wonden aan velerlei gevoelens ten prooi voorwaarts gestuwd altijd en overal weer het zelfde mysterieus zijn de gekleurde vogels gouden hemel verre horizonten en jouw blik die boekdelen sprak…

De hitte is ondraaglijk Jij kijkt in mijn ogen En drinkt mijn blik Het vuur is verzengend Ik kijk in jouw ogen En drink jouw blik De dorst is groot Het zand schuurt De pijn is rauw De nachten koud Zo lopen wij verder Voorbij de oase Omdat wij denken Dat het een fata morgana is Te mooi om waar te zijn En de dorst die blijft.....…

M'n hemel, jouw lucht, m'n adem, jouw zucht. M'n zon, jouw licht, m'n vers, jouw gedicht. M'n zin, jouw woorden, m'n lied, jouw akkoorden. M'n ogen, jouw blik, m'n tranen, jouw gesnik. M'n emotie, jouw gevoel, m'n bestemming, jouw doel.…

jouw schaduw laat ik onaangeroerd doch je warmte schilder ik als een zomer op mijn rusteloos behang jouw blikken bewaar ik in de koelte van mijn ogen en je vingers strooi ik als toetsen over een piano je voeten loop ik achterna in verdwenen sporen en je handen draag ik als kralen rondom mijn hals maar je stem leg ik…