Alle inzendingen over kapitein overmoed

overmoed wat dat ook is, wordt vaak gemeten langs de meetlat van de ander ik heb dat nooit geweten totdat ik iemand zag die zei ik ben je medestander een wereld ging voor mij open en sloot mijn ogen stillekes, buiten zicht moest ik een traantje drogen…

Overmoed is over de grenzen van waar je als mens in het leven kan staan. Toch lijkt het leuk jezelf iets meer toe te wensen. Te doen of je op een betere manier in het leven kan bestaan. Overmoed is zo'n ondeugd die je vreugde geeft zolang het goed met je gaat.…

De kapitein is ingeslapen Voor zijn laatste reis De boot die is vertrokken Naar het Hemels paradijs De oude uil die is gevlogen Naar daar boven goed en wijs Zijn laatste vlucht Naar het Hemels paradijs Man, vader, opa, wat was die man toch lief Grapjes maken en heel eigenwijs Op zijn manier dat moet je geloven Naar het Hemels paradijs…

Van verre klinkt een eenzaam lied, kapitein, je schip passeert mijn haven maar hoe betoverend ook de nacht als ik in strelend maanlicht je mijn haven binnenloodsen zou, in mijn kasteel kwam je niet slapen zo voer je steeds in andere gedaanten mijn huis en haard voorbij op zoek naar waar je af zou meren en iedere keer bij het lokkend lied…

zal hun reizen nooit lang duren 'kapitein zijn' volgt altijd.... op 'het kapitein worden'.…

Voel mij een huis van watten wachtend op de grote regens van het jaar en de eerste voorjaarsstormen Het hart klopt pijnlijk in de borst trilt als een mobiel op de heup Er is geen bericht van haar, die ik niet meer kon dragen Wat heb ik dan misdaan, was ik te gelukkig met haar? Zagen de goden ons misprijzend aan en waren zij jaloers…

Gebaren als taal en teken stiller dan fluisteren is nog zachter spreken. Het liefst zou ik willen zijn beter dan ik ben.…

Ik ging laatst vol vertrouwen naar de hoeren omdat ik dacht ~het lukt me nog een keer de pik gestrekt te krijgen om wat toeren te gaan volbrengen met mijn jongeheer.~ Wel wetend, om zo’n dame te ontroeren moet je als ouwe lul zwaar in de weer. Maar desondanks ging ik toch naar de hoeren omdat ik dacht ~het lukt me nog een keer.~ De libido…

ik heb nooit iets geschreven of het was achter doorhalingen ik heb nooit iets geweten of het stond achter dikke rode strepen ik ken meer liedjes dan gedichten meer films dan romans alles wat ik niet weet en alles wat ik nooit schreef vent ik uit als stroop en azijn in verstokte mierenkolonies ik ken de mores van het verkoopteam…

Ik wilde kapitein zijn van mijn leven. Net toen ik het niet meer zag zitten. Liet ik de hoop varen.…

Al eeuwen staan de beste stuurlui hier aan wal zij strijden tegen 't water buiten onze dijken terwijl de kapitein en de gevraagde loods bekijken hoe 't Schip van Staat in ruwe storm aanmeren zal 'Après nous la déluge' denkt de kapitein niet, nee zij zal de koers laten bepalen door: 'Je maintiendrai'…

het is maar goed dat de aarde rond is stel de bol was plat kaptein karel kortintwant van ontspanning in het spant gevoelig voor vagijn en rok boven dat al voor aanlok in hemels verre vergezichten hij voer door zeeën grif recht toe recht aan op die ene bodemloze af om één tel er vanaf te zien klaar onder te gaan in een ruimtelijk…

Het leven twijfelt stuurloos vaar ik verder naar onzekerheid Ik ben geen kapitein,maar een matroos Is dit het schip waar ik voor koos…

Voorzichtig schuifelend de eens zo stoere kapitein altijd de koers bepalend drijft hij nu stuurloos rond zijn geest verdwaald…

Een officier van de op de rotsen gelopen Costa Concordia heeft bekendgemaakt dat kapitein Francesco Schettino zijn bril niet droeg, toen hij het roer bediende. De kapitein stond zelf achter het roer, Helaas was hij zijn eigen bril vergeten, (Dat liet een officier de mensen weten), Of vindt Francesco brillen niet zo stoer?…

Ik bouwde een huis van steen met één deur en geen ramen een huis van enkel muren waar niemand binnen kon gluren. Ik bouwde een huis van hout met kieren tussen planken zonder meubels of bed zelfs geen ruwe banken. Ik bouwde een huis van glas waar doorheen zon kon schijnen daarvoor een zonneterras men zei dat ’t overbodig was. Toen heb…

tussen kaarsen in warme gloed en tuilen in overvloed zeg ik u met enige overmoed ik lig hier goed…

Toch blijf jij steeds mijn kapitein. We varen over zee, en ik vaar met je mee. Alleen in mijn gedachtegang.…

Een brugwachter ergens bij Zoutkamp voorkwam net op tijd een millieuramp hij sloot snel de brug want achter zijn rug zag hij een kapitein met buikkramp.…

Wat is dat toch, die overmoedigheid, het menen dat je staat in eigen kracht; dat niets van wat je in de toekomst wacht je neer kan halen, dat je nooit nog schreit... Je denkt: ik kan de hemel wel bestormen en niemand die me tegenhoudt, geen lot dat me kan tarten, nergens ooit nog spot.…

De kapiteins van de beide schepen wisten een ongeluk te voorkomen. Het vermeende onzinkbare schip begon aan zijn eerste reis. Aan boord werd volop feest gevierd, waarbij maar heel enkele mensen aan mogelijk gevaar dachten.…

de macht en kracht overmoed beperkt…

Een kapitein is door minister Kamp Voor straf in Nêerlands landsbelang geschorst, Want in zijn auto had de brave borst Iets laten liggen en dat was een ramp. Dus als je je geheugenstick vergeet Heb je vakantie voordat je het weet.…

er is een engel die mijn kind hoedt die zo vaak in zijn overmoed het leven zo roekeloos lijd misschien is het juist omdat hij zo om het leven geeft dat die engel zo dicht bij hem leeft.…

Er is een engel die mijn kind hoedt Die zo vaak in zijn overmoed het leven zo roekeloos leidt Misschien is het juist omdat hij zo om het leven geeft dat die engel zo dicht bij hem leeft.…

Het zurevat staat leeg Scheurbuik verteerd de mens En de wijnfles al halfleeg Een spookschip op de zeeën Alle zielen reeds lang dood Het enige dat nog herinnerd Is kapiteins houten poot…

Als kapitein weet hij hoe of het hoort: Die mag als allerlaatste pas van boord.…

in je ogen verandering, verwachting, overmoed en twijfel. Liefde voor je lief verbonden door dit kind   allebei ouder nu, samen een nieuwe rol in levens avontuur.…

Balonnen op het spoor als een keu door het laken Omzeil de zeven zeeën en stel de beslissing uit Zelfs Koning Eenoog snakt naar twee De dovemansoren zijn aan haar niet besteed De kapitein wenst me een behouden vaart…

Ik pluk je uit de boom stop je in mijn rugzak sleep met slingerbenen overmoedig geworden verloren weldaad achter mij aan waar het muntje pas valt aan het eind van het gelopen pad…