Alle inzendingen over kindervreugde

Het kind dat ik was stapte door bossen en gras rook de geuren zag de kleuren droeg zijn kindervreugden en -tranen van gehucht tot gehucht.…

De pakjes uit mijn jeugd Goudappeltje en Appelsientje kwamen Als vintage in de supermarkten samen Hoe heerlijk toch, zo’n schap vol kindervreugd Nou ook nog Pompelmoentje en Fruitdruifje… Ik krijg haast zin, joh, in ‘n mieters fuifje…

In fleurig pak verkleed en zwart als roet, Bracht hij ons kindervreugde, die drie weken. Al is het tijd dat hij van kleur verschiet, Ik zeg nog één keer: dank u Zwarte Piet!…

water spoelt kwistig over de Brabantse wal wolken verdoezelen mijn verre blik in donkerblauw en grijs wind jaagt mijn lijf in vlagen vooruit laat me dansen als een dronkeman in golvend gras en vluchtig avondlicht…

Jouw Nefertete, fijn en slank met kinders in een zonnerank diep in een steen verscholen Getuigt van vrede en van jeugd van spel en ook van kindervreugd ondanks jouw dwaze dolen.…

- Een kind in de zonneschijn - Iets liefs te zingen, Zo vol van kindervreugd, En van dartele jeugd, En simpele dingen! En een wijs mens te zijn! - Een mensch in de zonneschijn - Te wete' en te streven, Met een wil toegerust, Helder en welbewust - Dat, dát same' is leven!…

O ik speel in dromen in ruimten zonder hoeken, niets te bezeren niets te breken, alleen het licht is dof en onzuiver van geweten De herfst staat pril in het begin en toch is de kou te zien in bomen langzaam sterven ze - al is het niet voor lang - Maar wie ziet het verschil tussen 't geschrei en het gejoel van kindervreugde neen, die tijd…

Laatst liep ik wat met mijn zotte ziel onder mijn ooit gebroken arm en begon ik 'Heb je even voor mij' van Fransje Bauer te neuriën. Verschrikt door mijzelf keek ik angstig om mij heen. Gelukkig, er was niemand, die mij gesnapt had, want ik kneep hem behoorlijk. Totdat ik op de stoep een kindertekening zag in allerlei kleuren en met heel…

En vluchtige beelden snellen voorbij En gestalten uit mijn jeugd En ik denk terug aan onschuldig geloof, Aan tedere kindervreugd.…

Ach 'k ben niet voor 'groot mens' geboren, Ik leef en lijd als in die jeugd — Ik heb maar één lief ding verloren — Die kindervreugd! O! laat mij dan nog 't leven wanen Zo mooi als 'k toen het leven zag — En laat mij met die kindertranen Die kinderlach!…

schaterend steekt Stine haar handjes in de lucht om de grote regendruppels op te vangen donderwolken komen met een windzucht spetterend geluid weldra van ratelslangen haar blonde haren kleven op haar wangen die bol staan van haar luide lieve lach kindervreugde om die natuurgezangen schitterend einde van een mooie dag grote mensen kijken…

Ik ben weliswaar vlak na de oorlog geboren, toch heb ik spoedig mijn kindervreugd verloren. Hoewel mijn ouders er het zwijgen toe deden, voelde het kind in mij dat ze hadden geleden.…

in het donker deed greep vader wel eens mis Maar die dochter kreeg dan gewoon de erfenis Je kon nog alles eten want alles was nog schoon en zelfs de pesticiden smaakten nog heel gewoon Er kleefde toen ook nog geen bloed aan een plank of een banaan Want dat had men in de tropen er al netjes afgedaan Ik mis de jaren `50 zo vol van Kindervreugd…