Alle inzendingen over krankheid

Neen, nimmer kan in eenzaamheid Ik met mijzelf verkeren, Of vleugels hangen uitgespreid, Een klauw wil mij bezeren; Een sombre vogel volgt mij staag, Gekromde kling de snavel, Bloedrood de pluimen van zijn kraag, De mantel geel als zwavel. Hef ik het hoofd, om 't meeuwenvolk…

Mocht het verstotene in thuiskomst helen, dan laat ik mijn krankheid vliedend gaan.…

"Wat zal van de kindren geworden?..." Zij zat in het klein vertrek En zag ze buiten spelen; Zij hoorde niet hun gesprek. "Zo moeder eens moest sterven," Zei 't oudste van de drij, "De grote klok zou luiden, De kindren zeggen 't mij." Zijn broerken sprak: "Dan zouden Wij nooit naar school meer gaan En al de boomkens verplanten,…

Ik zeg U, mijn gekwelde dagen, Laát krankheid aan het lichaam knagen, Onder de stralen van de pijn Wordt ook een oogst van brood en wijn Door Uw gekloofde grond gedragen.…

Welke is de krankheid die me pijnt bij dreigend komen en vergaan? Wij zijn, daar ze onbeweeglijk schijnt, een sterre aan hare baan. Wij reizen, en uit ieder punt verrijst een einde, ontrijst begin; waar alles wat het leven gunt verlies is, en gewin.…

(J.W. von Goethe) dichters zijn reizigers door het vreemde landschap dat leven heet neem de dichter Boudewijn Büch van hem kennen we zijn passie voor dode dichters en lange reizen tijdens zijn reizen naar verre oorden raakte hij zó dikwijls in extase dat het besmettelijk leek een flirt met de dood en de onvermijdelijkheid van het…

Zeg hem het klein betaalde loon, De dagen lang, de korte woon, De altijd vochte muren, De krankheid en het kinderbed, Het schamel lichtje, neergezet Om op het leer te turen, Waarop mijn man te hamer gaat En kloppende zich zelf verslaat, Totdat hij ligt versleten.…