Alle inzendingen over literaire bloeiwijze

waarom zegt niemand dat de aanwezigen die er waren niet bestonden al sprongen ze herhaaldelijk bovenop het beeld van illusie geeft het een roes van vrijheid of wil men zichzelf onderstrepen; een witte woordenvlag planten als herinnering aan al dat moois van muzen, momenten en letterkundige overgave kan men bloemen laten groeien in oren…

Het wekt bij allerlei mensen verbazing dat jij jouw bloeiwijze hebt aangepast aan de tijd en de klimaatsituatie maar ik ken je als romanticus rozemarijn bij de balkondeuren ik hou van jouw zomerse geuren juist nu het vroeger donker wordt ben je bij me in eigenzinnigheid in alle kracht van de stadse natuur kan ik je met dankbaarheid aanschouwen…

De groene kruinen knikken ja Het mag ook wel tenslotte is lente zomer En ik ben de rondwandelende dromer Die ogen tekort komt Bloeiwijzen opsomt van de planten in m'n bloementuin De groene kruinen knikken ja en dat bij geen zuchtje wind.…

je groeide in mijn bloemenbed bloeide met een schat van kleur je geuren waren ongezegd ervaarde jou als eersteling in pril groen ingebed koesterde jouw stelen de bloeiwijze was anders dan zovelen wiegde in de wind je hart koos voor de zon je opende ik wist op dat moment dat ons leven echt begon…

Literair heeft een air een bolwerk een toren waar veel toe willen behoren de top van het denken de slimme mens er bij horen bij de elite dat is voor velen een wens maar niet iedereen kan erbij want er zijn etiketes voorschriften foute en goede taal er is schoonheid kitsch en kabaal wat is er voor iedereen waarin is ieder gelijk…

Plastisch abstract Utopisch literair Een metafoor…

Open veld vol zuring, het groene rood, het rode groen de bittere smaak van toen, bood ze me in alle wijdte, de verte, de tijd in armen verstrengelt, kon wat haar verwijten, die weide waar je de deugd in legt, in de schoot van jeugd, een smaak tot aan onze horizon, een onvoorspelbaar hurken in de wind van een ongelijke bloeiwijze van beider…

Ruk eens wat vaker tegels uit de stoep. Klinkers uit de straat, medeklinkers uit een boek. Wat rest, is een niet te lezen stuk. Stoep, tegel, zand, tegel. Zo had de schrijver het toch nooit bedoeld.…

zij heeft de doorregen bloemen gevaasd die ik haar heb geschonken er een schitterend kunstwerk van gemaakt waar genen met nieuwe kleurdeeltjes verschenen balanste harmonie in bloeiwijze de schepping volmaakt het naturel groen van jouw vingers deden de finishing touch aan het sprankelend ontstaan van een nieuw gat in de markt…

van Jean Pierre Rawie met de literaire verslaggever van Dagblad van het Noorden, na het verschijnen van diens nieuwste bundel.…

Ik ben dichter voor het leven niet des vaderlands ik laat de literaire aarde niet beven maar het is tenminste echt en dat, dat voelt niet slecht.…

wanneer ik alle gedichten die ik ooit heb geschreven in een lint achter elkaar ga zetten zou ik de aarde kunnen omvatten met een literaire meridiaan maar wie heeft daar nog baat bij…

wanneer ik alle gedichten die ik ooit heb geschreven in een lint achter elkaar ga zetten dan zou ik de wereld kunnen omvatten met een literaire meridiaan maar wie heeft daar nog baat bij..?…

Een Bellini Geen mysterie Inspiratie Motivatie voor aaneenge- regen woorden geresulteerd in veel romans Literaire geheugens die Mulisch altijd conserveren verduurzamen in eeuwigheid…

ik zit hier, naakt, scherm me niet af vraag mij af, wat is een gedicht goochelen met woorden literair iets in de melk te brokkelen wat is een gedicht en dan schrijf ik zomaar, meesterlijk wat…

Hoe lang ben ik bestand om eigen zure druiven te slikken,waarvan ik niet besef of ze rijpen,alvorens me in de bloeiwijze te zullen schikken, zonder de essentie te begrijpen? Hoe veraf is een antwoord of oneindig dichtbij op die kerende vragen?…

Steeds ben ik in mijn boekenkast op zoek Om daar alle papiervisjes te vangen Die zich uit een diep literair verlangen Te goed doen aan de wereld van het boek. Behalve aan het werk van Zwagerman, Want daar houdt zo’n papiervisje niet van.…

En voor mijn aanstaand literair talent Is mij reeds de Nobelprijs toegekend.…

Daar heb ik, om literair te mogen heten, een bestaand gedicht over geschreven. Ze leest toch nooit en zo mag ik me nu poëet noemen.…

ik ben geen taaltovenaar ik ben niet literair hooguit literaar ik ga niet zo ver dat u mij hoogverheven acht ik raak hard, ik ben zacht als ik thuis kom doe ik de deur achter mij dicht, welkom…

De Deux Cheveaux met Thomas Roosenboom reed vooraan in de literaire file, met alle coryfeeën op zijn hielen. Ze dansten en ze dronken zonder schroom. Maar toch ontbrak er iemand in de rij. Wat zien ik? Albert Mol was er niet bij.…

Op taalgebied een van de zwaargewichten De canon van de verskunst kwam van hem En net zo buitenissig als zijn stem Schreef hij romans, kritieken en gedichten Helaas, in Gerrits literair palet Ontbreekt – en ja dat schrijnt - het snelsonnet…

Ik word niet gehinderd door regels Ik ken ze niet Niet gehinderd door reputatie Die heb ik niet Niet gehinderd door schroom Ik voel het niet Ik kan nog wel wat leren Krijg ongevraagd advies Zo zei een literaire pief “Vermijd de woorden ik en niet, ze zijn zo negatief”…

ik raap de prullen bij elkaar die ik ooit heb uitgegeven de poeha waarmee alles is geschreven krijgt geen tweede leven het aureool waar ik steeds om vroeg droegen zij alleen in hun selecte groep nooit kwam ik in de kroeg mijn literaire hoogstandjes waren volgens kenners slecht gevoegd had geen ellebogenvlees slijmen en meepraten…

De leden van de literaire kring halen de neus op voor hun dorpeling. Met gesteven boorden en gewassen handen ontwijken juristen evenals de anderen de scherven van de gebroken pot. Ze lachen om hun dorpeling voorbijgaand aan haar aanwijzing de alleroverstemmende lach van hun eigen schijnvertoning.…

De woorden ontstaan in trage groei, maar breken de muze open, gebaard in het labyrinth van de lome emulsie van z'n literair bestaan, dan komt z'n lege pen tot bloei.…

Zou de Joodse voorzanger zich draaien In zijn verre massagraf misschien Als hij nu zijn bedehuis kon zien: Handen die verwoed in schaaltjes graaien Rode sterren die de boel verfraaien Kaarsen, zielencake van Halloween Wijn waarvan ook ik mij graag bedien (Net als indertijd Paul van Ostaijen) ‘k Huiver in de opgeknapte Sjoel Op een zondagmiddag…

De woorden ontstaan in trage groei, maar breekt de muze open, gebaard in het labyrint van de lome emulsie in z'n literair bestaan, daar komen bottende pennen tot bloei.…

Onlangs werd mij verteld, dat mijn prozawerk 'De fictieve brieven van Arthur Rimbaud' op een Amerikaanse verkoopsite voor maar liefst 44 dollars werd aangeboden. Dat is zeg maar ruim honderd gulden. Goed, het is dan niet zo'n astronomisch hoog bedrag als voor een Van Gogh op een theedoek, maar de waarde evolueert blijkbaar. Naar mijn…

(voor Xandra Schutte) Gerdi Verbeet beet zich in je vast en na veel geharrewar kwam ze eindelijk met jouw naam op de proppen, uit de last en op haar manier best koninklijk, zo met haar gouden oorringen en halsband. Ik kreeg bijna het idee dat ze een minnares van jou is, want ze deed wel heel erg verwant en ze sprong wel heel erg deftig…