Alle inzendingen over luchthaven

Haar hakken klinken heldere sterren op de vloer van ongebondenheid. Daar voorbij die mensen grenzen is enkel het grote niets. Onbestemd is zij met mij. We zijn er altijd al.…

In de luchthaven heb ik haar zwijgend uitgewuifd. Afscheid van wat nooit geweest is en nooit meer komen zal.…

“Ik ga een dagje uit naar Engeland Met mijn projector en projectiescherm Om Fitna te vertonen,” sprak Geert ferm, Maar hij is op de luchthaven gestrand, Al zwaaide hij ook dapper met zijn pas - Wat op zichzelf al een vertoning was.…

We hebben al een luchthaven van faam Een vliegveld dat met S C H begint Iemand die iets beters nog verzint? Ja! Een airport met twee steden in een naam! De fusie eindigt in een total loss En wordt dan weer gered door Wouter Bos…

Die scan die met het oog op veiligheid de reizigers ‘fouilleert’, wordt afgekeurd. Alom wordt burgerrechtelijk gezeurd uit angst voor ongewenste geiligheid. Is het nou echt zo erg om zich heel even in vredesnaam een beetje bloot te geven?…

een lichtflits de harde knal vervolgens grijze rook gegil en geschreeuw mensen vallen achter hun bagagetrolleys op de vloer hier wegkomen is een hele toer doden en gewonden blijven achter op de grond welke besmeurd is met glasscherven en bloed van veel mensen welke hier op deze Brusselse luchthaven hun ongewenste…

Hebben jullie al zo vaak Bij de luchthaven gedropt, Altijd met een glimlach En een kus afscheid genomen Tot spoedig ziens, zeiden We dan, kunnen niet wachten Om elkaar weer te zien - Nu we weten dat jullie Nooit meer thuis zullen Komen, kunnen we alleen Wachten, anders wachten, Of we ooit nog een spoor Van jullie terug zien…

Zoals overal in luchthavens: mensen van allerlei kleuren en geuren lezend, etend, wachtend. Gezellig of droevig, pratend, zwijgend, wachtend... Big business, maar ook kleine tederheden, woorden verloren in de drukte, herkenning en vreugde, mededogen, ook hier. Wachten op de weg naar huis, opnieuw naar huis, Upekka (1) betrachtend, wachtend…

zag je bruine laarzen roltraphoog wist hoe jij je rug iets boog in overstappen de leren zool was licht versleten nieuwe hakken kon je wel vergeten maar dat hoofd altijd zo fier ik schreeuwde nog jij was al binnen op pier vier…

Op de luchthaven komt namelijk een speciaal goudvishotel. ------- Ik stuur dit jaar mijn goudvis uit logeren De kleine Jaws mag naar een echt hotel Met vriendjes op Schiphol, dat wou ie wel Kon ie meteen de luchtvaart observeren Van vreugde maakte hij een pirouet Want anders ging ie thuis door het toilet.…

De wacht zet zich voort op luchthaven, kade, perron en bij de gevangenispoort. Eerlijk, het wachten viel licht als hij terug is waar het begon. Ze vertrouwt het vertrouwde gezicht. Haar zeeman, haar dief, haar soldaat, haar dappere ontrouwe lief die het niet helpen kon. ------------------------------ uit: 'Kindsbeen', 1995.…

Lelystad, stad van bruggen en kanalen van ooievaarsnesten in bedradingspalen van koolzaad, balsumpopulieren van meidoorn en je magere vlieren van paardenbloem en kersebloesem van sloten vol met droesem en je zwanen je luchthaven die leeg wacht met je banen het witte riet zo droog de bereklauw zo hoog in de bermen hyacinten en narcissen…

De luchthaven is meer dan vol hier is plek genoeg ik hoef mijn koffer niet te zoeken ik hoef geen gekreukte broeken mijn vliegtuig vertrekt niet vroeg hier is van alles keus genoeg Ik behoor bij de boffers voor mij geen zware koffers Ik drink koffie cappuccino thuis kijk een Hollandse serie op de buis ’s avonds een roseetje een echt buffet…

Ze moesten uren wachten in de rij, En tijd is geld zoals wij allen weten. Dát geld zou trouwens ‘wachtgeld’ moeten heten, Dan hebben we een homoniem erbij. Zulk ‘wachtgeld’, bij de wachtenden gehaald Is ideaal als er zó wordt gefaald.…

Helaas de hal waarin hij even later op zijn kleine wieltjes verder dokkert, is niet die van de luchthaven, maar van het ziekenhuis. Wel is hij de spiegel van haar heimwee. Van haar verlangen om gewoon te blijven leven, nieuwe plekken te ontdekken. Altijd op reis zonder ooit aan de laatste reis te beginnen.…

We hadden weer een weerrecord vandaag Het vierde in de afgelopen weken Als dit zo doorgaat kunnen we het shaken Hoe keren wij het tij, dat is de vraag Wat minder vliegen lijkt een goed idee En Heathrow maakte al een start daarmee…

Het gewemel op de luchthaven, hekel aan deze zooi Ik denk aan ons grote bed, het gezicht snel gladjes in de plooi. Een laatste lieve kusje, natuurlijk red ik het wel Gelogen, want in mijn hartje ontluikt de rebel. Hoog in de lucht vliegt mijn liefde, een kriebel in de keel Bij mijn bakkie koffie mis ik je reeds en veel.…

op de luchthaven wordt voor ons gewaakt speciale afspraken zijn daarbij gemaakt Surinamers die ambten mee naar binnen dragen mogen passeren zonder onderzoek of vragen de controles lijken daarmee opgeschoven een minister werd snel toch even uitgekleed onbekookt gecheckt op niemand wie't weet hij moest er als persoon aan geloven Lygia Kraag…

De luchthaven in de ochtend kent geen genade voor het vogelrijkdom dat het luchtruim doorkruist en straks voor zijn nieuwsgierigheid door de techniek wordt gestuit. De boze man zie hem gaan. De stad, de mestvaalt en zijn mensen. Hogere wezens stapelen weg wat zij voor hun welvaart niet meer wensen.…

Bruce Springsteen mag niet landen in de Maasstad Zijn Boeing maakt daarvoor teveel lawaai Geen enkel extra vliegtuig, kip of kraai Komt Rotterdam nog in; The Boss verbaast dat Die strenge regels hebben wel een reden: Roodkapje is nog maar een week geleden…

Er is een vlindersnelweg aangelegd om vlinders naar een ander bos te lokken. Maar of ze echt wel komen dat blijft gokken, die beestjes zijn toch aan hun bos gehecht. Misschien komt daar ook nog een vijfde baan. Of dat met veel lawaai gepaard zal gaan?…

Een vrouw ontwierp een sexy urinoir: een vrouwenmond waarin de mannen plassen. Richard Branson vond zo’n bak wel passen, maar in Amerika had men bezwaar. Als het water aan de lippen staat, zijn mannen meestal bij een vrouw gebaat.…

Toen jeugd onmerkbaar In toekomst vergleden was, De ergste uitstulpingen Als molshopen vermomd, Waren deze bij terugblik Niet meer dan rimpelingen Op een verder glad oppervlak, Met hier en daar een flauwe bocht - Ik zie nu wat mijn leven Geweest is, het was niet meer Dan een zucht, Hooguit een ademtocht…

“Heathrow kijkt de kleren van het lijf” Een krantenkop die mij nieuwsgierig maakt. Bekijkt men daar zijn medemensen naakt? Dat is toch voyeurisme, buiten kijf. Want vrouwen voelen zich vaak indiscreet door mannen met hun ogen uitgekleed.…

Retour weer via Wenen Een luchthaven met grandeur Wat een luxe en dito weelde Geen moment om je te vervelen De bonbons niet in bus, maar Luxe verpakking... ...voorzien van KUSS...!…

drukte-terugkom-toeslag nieuwe reiswereld-uitvinding senioren zijn melkkoe van de pot gerukt! idioterie…

Herzegovina schuilt in Serajevo voor bommen en granaten en Moreska trekt met bandieten op naar Ljubljana Slovenen vluchten weg uit Belgrado Níkolaj Dubrovniks alter eega, hij Serviër, zij een Montenegrijnse geboren uit Albaanse emigranten gevlucht naar de enclave Kosovo Zat na de Balkanoorlog op de blaren met opa en haar…