de koffer

Ze moest naar het ziekenhuis.
Dat was haar gezegd.
Haar koffer stond klaar in de gang.
Alles zat erin, net of ze met vakantie vertrok.

Het kan plotseling heel weinig zijn
als een mens naar het ziekenhuis moet.
Ze nam die koffer altijd mee
op vakantie.

Hij deed haar daaraan denken.
Zomer, vrijheid, lange dagen.
Prachtige zonsondergangen.
Nu moet hij gewoon mee naar de kliniek.

Ziekenhuisbedden, baxters, buisjes.
Dat is hij niet gewoon.
Ze sprak over haar koffer alsof
het een mens of een dier was.

De koffer die stilletjes van vakantie droomt.
Helaas de hal waarin hij even later
op zijn kleine wieltjes
verder dokkert,
is niet die van de luchthaven,
maar van het ziekenhuis.

Wel is hij de spiegel van haar heimwee.
Van haar verlangen om gewoon te
blijven leven, nieuwe plekken te ontdekken.
Altijd op reis zonder ooit aan de laatste
reis te beginnen.

De koffer verdwijnt in de kast en komt
er pas uit wanneer ze naar huis mag.

... Gelukkig heeft zij het overleefd en is zij met haar koffer naar huis kunnen gaan! ...

Schrijver: Claire Vanfleteren
8 maart 2021

claire.vanfleterenskynet.be

koffer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 178