Alle inzendingen over meerkoet

Meerkoets, vermijd dat woord toch coûte que coûte ! Koet – koeten, dus méér koeten zijn meerkoeten en ik herhaal, dat zal nog een keer moeten: meerkoets als meervoud is meer fout dan goed. Nee, meer nog (ook al brengt dat weinig goeds): meerkoeten leiden vaak tot mínder koets.…

Een meerkoet wordt wel eens denigrerend een waterkip genoemd. Ik zie er toevallig nog steeds een edel dier met een priesterbefje in. Ik heb dan ook meerdere meerkoeten toegeknikt als toekomstige pausen. In het koeterwaals stiekem beëdigd.…

deze waterkip duikt liever dan vliegen...doch paart ook wonderbaar op blauwgroene poten zorgt ze voor twee nesten... elk jaar!…

Treurwilgentakken neerhangend in het water raken een meerkoet…

over het water loopt zij ijlings van mij weg - minne de meerkoet…

De meerkoet drijvend op het water achtervolgd door roodkoppig kroost…

Riethalmen trillen: twee waterhoentjes vechten; de meerkoet beslecht.…

ik open de poort en de meerkoet blijft liggen in het wak bij de boot met witte snavels over eieren lopen op het kale vlot een constant gepiep van droge kogellagers waterkipkuikens voor een feestvogel is er geen betere kooi dan een zomers park het is nog donker er zwemt een meerkoet voorbij op weg naar het werk…

je zegt dat het lang geleden is dat wij hier waren ofschoon de meerkoeten sinds dag en dauw hetzelfde doen…

“Ik weet nog heel goed dat het zeer doet,” sprak tegen haar kuiken, ma meerkoet, “maar langzamerhand weet je zeer goed dat het zelfs voor jou echt een keer moet, dus ga uit mijn nest met wat meer spoed, wees een grote koet en creëer moed want ik wil nu plaats voor nog meer broed.”…

Voor de derde keer dit jaar maakte de meerkoet zich weer klaar om de eieren te leggen en te broeden. Tweemaal eerder deed ze dit, zonder resultaat want al haar kroost is vermoord, opgevreten en verdwenen!…

rietkragen wuiven meerkoeten vangen zwart-wit snippertjes van licht…

Stormwind slaat de vaart: meerkoeten dansen vanzelf en vrij op en neer.…

In het zwembad glijdt een jongen rennend uit - dat was het dan buiten knikt vol onbegrip een meerkoet ja en amen…

De meerkoet, links rechts pikkend verandert het statische silhouet aan de overkant in een vloeibaar dansend paar.…

ik laat me spindokteren door 'n libelle met een meerkoet aan mijn zij snap jij 't of snap ik 't mijn hoofd kan er al lang niet meer bij…

langs water spelen twee meerkoeten struisvogel kontjes in de lucht -~- jongens bungelen benen, kijken naar meisjes praten wiskunde…

fluitekruid schiet op nog even en roomwit kleuren de bermen van nok tot nok in mijn oor gekoer het gaat maar door broedend drijft de meerkoet in het rond en ik word oud...…

De windkracht beweegt vandaag het omringende riet je ziet de eenden en meerkoeten nu bijna niet. Tussen het wier zie ik nog een visser actief, een kind aan het zonnen naast moederlief. Ja de meerkoeten kwamen juist daar al menig jaar zelfs die twee mensen zijn trouw al jaren echtpaar.…

Moeder en kind, zaten op het nest in 't water, toen met veel geweld veel gepiep en nog meer gesnater de meerkoet zijn nest wilde verdedigen. Vol belangstelling volgde ik wat er zou gebeuren ze zwommen wat om elkaar heen, vermelding: het meerkoeten-nest wordt elk jaar weer vol eieren gebruikt.…

krijtwit de mond zwart habijt een hoge rug een non koeterwaalsend knikt zij doorlopend ja en amen minne meerkoet 2 foto J.Bohdal http://bit.ly/gaRGRY…

Een welgestelde veeboer zei: Mijn koetjes in die hoge wei die houden droge voetjes. Let wel: dit geldt voor hen alleen, want in de sloten eromheen daar heb ik nog meerkoetjes.…

Een zwaan op een steiger een meerkoet spiegelt zich bij haar Kaarsen in bomen Bloeiend groot hoefblad Een meerkoet met lange tak in bek een V achterlatend dwars in het kanaal Vrouw die wit brood over brugrand, zonder liefhebbers eindelijk komen er wat meeuwen Gele bloesembloemen aan onderkant van doornige heggetakken Kersen-…

jaren verjaren bomen gebaren sneeuwklokjes ontwaren meerkoeten bedaren jarige jopjes ervaren zal gevoelens besparen hoe zij gaan verharen niet te stelpen met stopgaren valt het niet te verklaren doch zullen de jaren blijven verjaren…

'Wij meerkoeten gaan meestal te ver als het moet. 't Weer valt dan niet op.' 'Maak van uw woede een haiku die klinkt, en ziet: de zon gaat schijnen!' 'Donnerwetter, tjee, u bent een meerkoetdichter. Mijn bui? Verdwenen!'…

zij heeft eieren gelegd hij de grenzen verlegd meerkoet zijn gebied in de vijver met vaderlijke ijver een stille zwaan die in onzichtbaar wit zijn gangen wilde gaan wordt stevig opgeschrikt hij kwam te dicht bij werelds nieuwste wonder acht eieren in takjes verpakt op een drijvende vlonder…

Beneden verstommen de meerkoeten. In de wade van het water twee zwanen.…

De meerkoet verdedigt met vleugel en snavel, haar territorium ofwel haar nest, ze laat met fors geluid weten, niet gediend te zijn van indringers, haar eieren zijn haar heilig. Er komt geen onvertogen woord aan te pas, laat staan grof geweld, wat is het dierenleven toch schitterend!…

Ik zag een meerkoet heel koddig voor een groen takje in het water stilliggen. Hij kon er makkelijk omheen zwemmen, maar hij deed dat niet. Het groene takje leek op een neergelaten NS-overgangspaal. Of een dranghek van de zwanen-ME. Surrealisme ten top. Je reinste humor.…

stelpend: om mij wattige wolken zon op mijn huid bij de stille sloot steekt hij zelf de loftrompet narcissus dat verre duin in de zon op haar rug een lome vrouw kijk nou die meerkoet met plastic overschoenen pvd!…