Alle inzendingen over mensenschuw

Hij wil ons niet zien vanwege quarantaine kans op besmetting…

Ik heb bijna alle drugsmiddelen geprobeerd, alle New Age wegen en jarenlang praatgedoe bij de beste psychiaters van Nederland, maar nog kamp ik met faalangst en durf ik vreemde mensen maar amper te genaken, laat staan toe te laten in mijn comfortzone. Spuug bloed. Sociale vaardigheden zou een vak moeten zijn op alle scholen in de wereld,…

Als je met niemand Kunt praten over wat je Het meest bezighoudt Als je hart zeer doet Van verlangen naar contact Welk contact dan ook Als je huilt omdat Iemand zomaar aardig is Zomaar uit het niets Als mensenschuw zijn Automatisme wordt door Beschaamd vertrouwen Vertrouw dan jezelf Ook deze tijd gaat voorbij Adem jezelf…

ik ken de beelden niet waar hij van geniet in zijn onrustig kijken de lach is verworden tot een grimas van wat vroeger blijdschap was hij laat nooit blijken waardoor hij wordt geraakt in de veelheid van impulsen zoekt zijn eigen pad tussen voor ons vaak onbestaanbare wegen hij is niet mensenschuw maar komt een ander nooit echt…

Ze was pas achttien toen ze trouwde De man die haar de zijne maakte - En als de beste haring kaakte - Zag hoe ze in de ander schouwde Hij zag hoe haar dat zeer benauwde En dat ze naar alleen zijn haakte Hoe ze steeds meer gevangen raakte Ze zich als mensenschuw ontvouwde Met op haar schouders alle last Van wereld en van dorpsgenoten -…

en de afbeelding van het licht, hoe het om een glimlach weent, als vreemde, ongezien dat het steeds meer wordt in een beheerste vorm; grachten vol gedachten, bovenop de stilte van het alledaagse en hoe het tenslotte zal weten dat het schrijven moet omdat gesproken woorden achterblijven in muren en er nauwelijks wind is en hoe het, haast mensenschuw…

nog ademhalen in hun dood hoe gemakkelijk zal het gaan omdat ik het lieven nooit leefde het leven niet liefde liefhebben nooit leerde het kind dat iedere dag bewoog op lege bladzijden nooit dichter bij een aai of een plekje in de zon gewoon vanzelf - sprekend - slechter uit woorden - vloeide naar het donker je mag mijn gezicht mensenschuw…

Ik heb weer meer te kiezen in mijn leven Dankzij mijn multifunctionele bril: Als ik de wereld scherp beschouwen wil Draai ik de beide glazen op min zeven En als ik even niemand meer wil zien Stel ik mijn bril gewoon in op plus tien.…

Ik ben mensenschuw en bang. Ik leef maar wat en weet niet hoe te leven. Ik ben opeens een dier geworden. Ik zal sterven als een dier Ik vlucht de bossen in vol dorens en vol stekels. Een bos donker en zonder eind lijkt het wel. Waar alle lichtjes verdwijnen. Ik neem geen mensenvrouw mee. In het bos vind ik mijn kruisje.…

Met je afgetrapte gympen aan en je veel te korte broek lijk je te zijn weggelopen uit een heel oud jongensboek Je zegt nooit veel, eigenlijk niets maakt nooit een praatje met de buren je lijkt wel mensenschuw geworden en blijft maar in de verte turen Ze zeggen dat je ooit professor was al is dat nergens aan te zien je lijkt een schooier…

Michael Jackson is niet meer Zijn muziek dwaalt door mijn hoofd Ik draaide zijn muziek zoveel keer Een absolute ster is nu gedoofd The man of soul, the king of pop Mijn jeugd stond in zijn schaduw Op het podium stoer, sterk en uitdagend, maar daarnaast verlegen en mensenschuw Zijn levenswandel leidde tot discussies Maar bovenal een fantastisch…

de droefheid tot een feest verbouwd, de naam heb ik gezocht naar een wil voor een mensenschuwe daad. Een ontdekking dat in de goddelijke spiegel een eigen beeld ontstaat, want perfectie kent zo vele andere gezichten. ik tel het op de vingers de stuurloze klok van de haat of liefde of zijn deze in de tijd verjaard?…

Langgerekte schaduwen en de mensenschuwe straat verdwijnt voorbij de duinenrij, het naaldbos ginds maar keert via slinkse omwegen toch weer midden tussen de huizen terug in een verzonnen of net even te hardop gedroomde werkelijkheid valt een wonderlijke gloed over alles, de tijd moet de tegengestelde richting zijn ingeslagen om op deze vroegere…

En nu, haast zesendertig, ziek en mensenschuw, door poëzie van alles om je heen vervreemd, nu kijk je naar je hand en spuug je op je pen. Is het walging? Onmacht? Zelfhaat misschien? Had je maar nooit een gedicht gezien. ----------------------------------- uit: "Ode aan Slauerhoff", 2012.…