Alle inzendingen over mijn haven

Een schip vaart zijn haven binnen, elke dag opnieuw. Een storm breekt los, het schip slaat op drift. Het schip zoekt en zoekt maar vindt de haven niet. Het schip ontdekt nieuwe gebieden, maar mist zijn eigen haven. Het schip blijft zoeken en vindt zijn beschadigde haven.…

Mijn haven Wil jij de haven zijn Waar ik mijn schip aanleg Mijn vaste bodem Of stuur je me terug naar zee Dan neem ik jou in gedachten mee © 8-9-2018 BvdM…

de kromgetrokken man verdween meer in zichzelf de dunne hand omknelde de wandelstok hij liet ons het uitzicht op de haven na en het asgrauwe bankje mist iemand zijn verdwijning de stille aanwezigheid op het asgrauwe bankje met uitzicht op de haven?…

[Haiku] hier wentelt het licht van de zee naar de haven om en om en om…

Gevecht met de zee om veilig thuis te komen met haven in zicht.…

De haven: kades een vlakke zee, de schepen -- ijzeren muren.…

Opslaande golven in de verzande haven: een schip vaart voorbij.…

Ik dreef in de zee van jouw ogen, ze loodsten -- mij jouw haven in.…

Ik kijk je nog na op weg naar je volgende honingbloemenfeest (Foto: Ben Haven - site: vlindernet.nl)…

De veilige haven waar je altijd elk moment aan kunt leggen. Je gooit de trossen los en kiest voor het ruime sop, de ruige zee vol gevaren en onzekerheden. De verbinding via de radar is wat overblijft. Ik wens je een behouden vaart en een welkom voor als je weer terug komt en aanlegt in de veilige haven.…

het is geen huis, nee meer een haven en niet omdat ik kom en ga ik leg ‘r aan, ga er aan land verzand in blikken en in woorden blijf ik komen, zonder gaan bestaan wij immers echt het is een thuis, meer dan een haven en wel omdat ik ga en kom ik blijf vertrekken, maar ook keren leren hoe het ook kan zijn niet te vluchten,…

In de haven van Antwerpen liet de hoer Ambra of Petra, het maakt ook niet uit... welke naam, haar lippen zien: zij opende zich vol verve om het water te laten binnenstromen. In elke haven elke man een hoer elke hoer een heroïneshot, maar de weg terug is achterhaald.…

ondergronds de veilige haven in het doolhof voor blindgangers bovengronds de gevarenzone stampvol zieners in buitenaards licht…

ons schip zal de haven niet meer binnenvaren in een sterrenstorm is het vergaan de stilte zal geen storm meer dragen de stilte zal alleen maar stilte zijn…

Een Schiedamse schipper met kater schrijft ware historie voor later in nachtelijk tij slaapwandelde hij in de haven over het water…

De aarde waarin ik Geboren en getogen ben Is me te heet onder De voeten geworden - Aardkorst door droogte Verscheurd, gespleten In tienduizenden ongelijke Brokken waar alle leven Uit verdwenen lijkt - Dan kronkelt uit die ene Spleet het fata morgana Dat mij een haven verbeeldt: Haven, denk ik, water, zee, De meeuwen komen…

ik langs de steven een piepklein bootje zag bij degene die er in stond ging ik uitgeput overstag Wij hebben het zeil geheven en drijven zij aan zij in rustig kabbelend water geen haven meer voorbij…

de mens is klein groot is de zee de mens is slim wijs is de zee de mens is sterk machtig de zee het bootje de schuit het schip en de tanker gedragen van haven naar haven op de rug van de zee het kind op het strand trekt de vlieger strak als een anker de witte wolken trekken mee en de maan trekt de vloed kromt de rug van de…

de mens is klein groot is de zee de mens is slim wijs is de zee de mens is sterk machtig de zee het bootje de schuit het schip en de tanker gedragen van haven naar haven op de rug van de zee het kind op het strand trekt de vlieger strak als een anker de witte wolken trekken mee en de maan trekt de vloed kromt de rug van de zee…

De kleine dingen en de grote, harinkje aan de haven of jouw hand in de mijne. Het is beter met jou, beter met jou dan het was al die tijd.…

De Antwerpse haven ging overstag met een forse daling aan overslag. En ook Rotterdam bleef niet zonder schram. Maar in Zeebrugge hijst men de vlag !…

Grijze wolken drijven traag voorbij de kroeg aan de kade is mijn haven tussen mistbanken varen schepen zonder mij en zie ik meeuwen aan voor raven.…

Europa, bevende, wankele man zul je de haven tijdig bereiken de eenheidsvlag nog kunnen hijsen? Ademnood maakt je bang angst verlamt jou, oude man je verwordt tot een vlieg op het behang. Je poreuze botten kraken oh stok- en stokoude vent zal je tijdig bij de haven geraken?…

zei je en dat brak de dag in duizend stukken Je weer te zien zo onverwachts was wreed De kleur van schaamte dwingt tot haastig bukken hoofd omlaag de ogen neergeslagen laat niets merken, dwaze hoop Is dit wederzijds ontmoeten toeval of bedoeld, gewild Waarom over geluk gelogen Better to have loved and lost than never to have loved…

Van verre klinkt een eenzaam lied, kapitein, je schip passeert mijn haven maar hoe betoverend ook de nacht als ik in strelend maanlicht je mijn haven binnenloodsen zou, in mijn kasteel kwam je niet slapen zo voer je steeds in andere gedaanten mijn huis en haard voorbij op zoek naar waar je af zou meren en iedere keer bij het lokkend lied…

Een schip zonder haven Een mateloos verlangen Dat je einde niet haalde.…

trossen los schreeuwt mijn stem al kan ik niet begrijpen dat niemand het schip laat varen het blijft aan de kade van de haven achter en ik zink naar de bodem van het bestaan…

wil landen maar de kust is verdwenen een eiland met rotsen en puntige stenen geen pad dat me voert naar een veilige haven branding en golven alleen in de kou wie werpt me een touw…

Als de maatschappij zijn route niet tegen de triniteit stoot kan men hem eens zijn in het zicht van de behouden haven; dan aangekomen in leer ons maat met de langjarige jood, brengt de boodschaptoast aan een half verheven enclave.…

Voorzichtig tree voor tree vooruit Soms even zitten Voel het maar voordat je verder gaat en de veilige haven verlaat Je hebt een zee van tijd…