Netgedichten

netgedicht (nr. 83.688):

uitzicht

de kromgetrokken man
verdween meer in zichzelf
de dunne hand omknelde de wandelstok

hij liet ons het uitzicht op de haven na
en het asgrauwe bankje
mist iemand zijn verdwijning

de stille aanwezigheid
op het asgrauwe bankje
met uitzicht op de haven?

Schrijver: J.Bakx
31 augustus 2024

joseline.bakx

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: overig

afwezigheid

3.0 met 17 stemmen

122

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: BKNWRM
Datum:: 3 september 2024; Een man die meer en meer krom in zichzelf verdwijnt. Wat rest is zijn uitzicht. Hoe schoon en triest tegelijk Joseline! Het ontroert me zoals dat van Hester Knibbe: "De steen lag er even, verdween."

Geef je reactie op deze inzending: