Alle inzendingen over mijn mannetje staan

mijn mannetje staan Gebakken peren, gladde banaan golven komen, golven gaan morgen kus ik je wakker en zal ik mijn mannetje staan.…

Ik weet wat ik doe stoppen kan ik niet mijn gevoelens worden verbannen totdat niemand ze meer ziet wraak wil ik nemen wie doet me dit nou aan ik wou dat ik gevoelens had dan kon ik tenminste mijn mannetje staan…

Pieter kan zijn mannetje staan!…

als de nacht weer aan zijn eind komt en de zon zich weer laat zien dan wordt heel de wereld wakker 't wordt een mooie dag misschien ik wrijf de slaap eerst uit mijn ogen kijk brutaal de wereld aan en denk van laat het nu maar komen ik zal vandaag mijn mannetje staan wat er nu ook gaat gebeuren ze krijgen mij vandaag niet klein…

De gladheid is weer bestreden, voor iedereen een vrije baan, RDW heeft weer bewezen, dat het zijn mannetje staan kan. Sneeuw is gesmolten, ijzel verdwenen, schoon is de weg, weer vrij, voor de benen. Genoeg zout is er gebruikt, om veilig thuis te komen, vermits je het lef had, om de straat op te gaan!…

' staan Als ik terug denk aan gepasseerde stations Denk ik, hoe dan ook, ik heb wél mijn best gedaan..…

Kijk tegen me aan je ziet een mannetje staan oud, slonzig en vol aarzeling geen dynamiek, geen vaart erin niet markant, nogal versleten om direct weer te vergeten Kijk daar doorheen en zie gedachten, dromen, fantasie vlieg mee met mijn gedachtenvlucht achter de verste blauwe lucht voorbij de landen die bestaan het vlamt en knettert en…

Om jaloers te worden zoals dat mannetje kan tillen Het lijkt mij ook een hele toer Een mandarijn zo te kunnen schillen.…

we vonden altijd een plekje om te schuilen De achtbaan vol emoties Er leek geen einde aan te komen Hij voerde ons maanden lang mee Het was alsof wij erin woonden Hier en daar een tussen-station Waar we even op adem konden geraken Waarna we steeds weer verder moesten Dikke mist leek ons te willen breken en kraken Toch bleven wij ons mannetje…

staan nu ben ik mijn geliefden kwijt de eenzaamheid wordt storend groot hoe was mijn leven, toen ik nog genoot?…

Zoveel vragen, spoken door mijn hoofd.. Ben jij de man, die mij van mijn hart heeft beroofd? Zoveel vragen, spoken door mijn hoofd.. Ben jij de man, die wél in mijn toekomst geloofd? Al die vragen, komen maar op 1 ding neer.. Ik twijfel over onze liefde, en dat doet mij zeer. Ik weet dat ik van je hou, maar is dat wederzijds? Ik investeer…

zie hem eens gaan een klein mannetje een heel klein miezerig mannetje een heel klein miezerig bang mannetje een heel klein miezerig bang onooglijk mannetje * maar ga hem niet op z’n tenen staan want in dat hele kleine bange miezerige onooglijke mannetje woedt een levensgevaarlijk gemakkelijk ontvlambaar oplaaiend vlammetje waarmee…

het mannetje in de maan zie in de spiegel z’n spiegelbeeld staan…

Het zijn vrouwen tezamen dragen geen namen 'staan hun mannetje' Ze staan in het midden van het dorp te kijk Nu pas krijgen ze gelijk: spil te zijn in het dagelijks leven Verweven met het nu met de toekomst: het kindertal Hun idealen te vroeg versteend?…

Er zijn dingen in dit soms zware leven, Waar ik niks van afweet. Maar jouw liefde voor mij laat me zweven, Je trekt me aan als een magneet. Onze liefde is een ik, jij, wij, Een liefde vervuld met pure passie. Want ook al ben je ver weg, in gedachten altijd dichtbij, Waar ik ook ben of waar ik ook zal gaan, Ik neem je in mijn gedachten altijd…

Er woont een heel klein mannetje Een mannetje in mijn hoofd Hij luistert graag muziek En fluistert woorden op ritmiek Zijn stem is zijdezacht Onhoorbaar voor de meesten Maar ik beluister met plezier Zijn verhalen vol vertier Er woont een heel klein mannetje Een mannetje in mijn hoofd En als ik dan wil slapen Doet hij alles zonder gapen…

Ik moest stoppen van dat nare rode mannetje. En hij zette zijn hoed maar niet af. Ik zei tegen het rode mannetje dat hij zijn haar maar moest kammen met zijn blauwe kammetje. De straten en de huizen waren leeg. En ik werd met voeten en handen vastgepind op de stoep voor zijn rode lichtje.…

Zij viel in de diepte toen zij werd gebroken in duizenden stukjes bedroefd met een traan Haar laatste kwartiertje was nu aangebroken het zou haar niet lukken nog een keer te staan Een mannetje droef probeerde te schikken maar zou met zijn lach in haar ook vergaan Ze viel in de zee en stierf in snikken en met haar de zee die nooit…

hoe verbeeld je wat niet zichtbaar is zoals de wind hoe laat je leegte zien tussen de woorden tussen ons altijd iets nodig om gevoeld te worden een hoed die de lucht in vliegt de haren op mijn huid die rechtop gaan staan een blazend mannetje dat de wind laat zien klein beginnen…

Heel even was ik dat verlegen mannetje dat altijd wachtte op zijn beurt in moeders keuken dronk ik uit het chocokannetje ik had er nooit om gejengeld of gezeurd terug na een lange dwaze reis in de veilige haven kan ik eindelijk ademhalen kon ik mij maar aan het verleden laven en uit de oude verhalen warmte en zekerheid halen maar ik heb…

En denk nou niet dat ik dat zelf dan fiks, Ik heb een mannetje voor mijn computer. Op één punt na bevalt dat joch mij zeer, (Want hij zegt steeds: “Tot binnenkort maar weer.”)…

'Het kan heel raar lopen,' zei Karen, maar fijn, dat het heerlijk kan paren en z'n mannetje staat. Het gaat vreemd, inderdaad, want dat doet het mij al sinds jaren.' ------------------------------------------------- Noot: Het 'mannetje' is onzijdig, dus 'het' ipv 'hij'. Bv: Het mannetje vrijt lekker; het is lief.…

Staan in de glans van Uw Naam, een brandend riet meer niet. Elk welklinkend woord stoort. Slechts zijn een ziel voor Uw Aanschijn : hout, dat z'n handen vouwt en brandt aan de binnenkant want U bent de zon, ik de plant. U, de Bron, ik dorstig land. U overwon, ik sta in brand. U bent, en ik ? ik aanbid.…

hoe bekaaid staan ze daar ontmereld en ontkraaid ontroofd van hun bladerhoofd met hun vingerknoken afgebroken reikend naar boven hoe staan ze daar te hoesten in de hoven - de woeste knoesten van bomen - te dromen hoe staan ze daar lijk diepgevallen engelen te jengelen en te hengelen naar levensstromen de rouwende bomen.…

Een tuin vol regen onverkleumbaar staan ze er vier stokrozelaars…

Maar wij, wij hebben nooit iets kwaads gedaan, Daar wij zo vast in onze schoenen staan.…

Het mannetje leeft, doet voor zijn leven zijn best. Het vrouwtje zorgt dat het hem naar den vleze gaat. Zodat hij dagelijks goed zijn mannetje staat. Het bestaan draagt over een eenrichting spoor. De kleine aarde, ik en te vol. Het mannetje spint, draait om zijn as als een tol. Het vrouwtje zoekt met hem de zin van het bestaan.…

Jij bent mijn kleine man, iemand die mij nooit verlaat. Iemand die nog maar net in het leven staat. jij maakt mij gelukkig en blij. Ik hou van jou en jij van mij kusjes mama…

met gouden stippelbuik en scherpe kransen-kraag staat in mijn tuin het mannetje te pronken te lonken naar het grote-lijster-vrouwtje dat nog niet wil sjansen vogels laten zich niet sturen ze volgen hun natuur en voelen feilloos aan wanneer het tijd wordt om te zingen terwijl de bomen stil bijna gespannen staan van wat er uit wil…

grijp hem als je kunt en hang hem op zeg hem dat hij je niet meer hoeft te volgen pak hem de volgende dag niet van de kapstok wijs hem op z’n plek ook al brandt hij van verlangen om met je mee te gaan om weer aan jou te plakken zeg hem dat je zonder hem ook je mannetje wel weet te staan waarschuw hem en maak hem duidelijk dat…