Alle inzendingen over mijn medeweten

Eh ... neemt u mij niet kwalijk Heer Garnaal Ik doe het niet zonder uw medeweten U ziet er trouwens uit om op te vreten En dat ga ik nu doen, ja hélemaal Daarna moet ik er ijlings weer van tussen U snapt wel, beetje paren, beetje kussen.…

Licht blozend lees je de teksten waar haar hart ligt uitgestald veilig tussen de zinnen glimlachend proef je ze als snoepjes Het medeweten van vermoeide levensvragen laat zowel waarheid als illusie dromen woorden, zinnen, lust verzen smaken als een kus…

Tegen een amechtige garagemuur, tussen vergeelde stengels, uitgeplozen grassen en distels kortom de jaarlijkse tragedie waar mensen met herfstproblemen uiteraard aan voorbijlopen staat daar op een verlaten namiddag zonder ons medeweten het noeste blauw van een korenbloem!…

Ik was het vergeten maar nu weet ik het weer op de stoel gezeten ging het binnen even te keer zo weg gesmeten zonder sfeer zonder medeweten niet eens een sneer hoef niks te weten leg me er bij neer niet door godvergeten gedraag me als een heer en zonder te zweten zeg ik het nog een keer: dingen in geniep uitvreten verpesten…

Middenspruit hem opgraven en trok hem een ander zondags pak aan ‘ineens begrijp ik het’ zegt mijn moeder ‘ik zou niets liever willen dan daar bij die hoop grond te gaan graven net zolang totdat ik bij je vader ben tot bij waar hij is en hem aan zijn schouders optil die onontkoombare daarheid van ’m’ ------------------------ uit: 'Medeweten…

voorbijganger ijzig is zijn adem zijn kille blik dat sneeuw zijn lijf waarin verliezen huist mogen bedekken o boom ooit afgekapt alles wat jij bent was wat jij was ik nodig je uit houd me vast en voorbijganger ga om koud te wonen ------------------------------------------- variatie op een gedicht van Wil Melker (met medeweten…

lichamen te groot voor peddels waar zij mee roeiden, werden intieme vrienden in woelige wateren van de nood, reis op beider voeten sinds zij groeiden, door mild en vertekend land, vindbare lidtekens gaan van hand tot hand, geschreven op een vervlogen krant, waait ritselend op in een gestorven zucht om de tijd te ontmoeten buiten mijn medeweten…

de weg leek zo bekend ik liep alleen jouw medeweten had vergeten me mijn schaduw mee te geven de hemel was weer sterrengroot de maan stond vol en bol van vroeger toen de romantiek nog alle kansen had bewust de tijd vergat even vrij op harten jagen ogen aasden en haar glimlach zong verleidelijk de melodie ruiste magie…

Het is gedaan met Mariëtte Hamer Buiten haar medeweten is dat vastgesteld En straks verdwijnt ze op die hoge vuilnisbelt Vol met gedumpte leiders uit de 2e Kamer Daar is 't ijzig stil, geen bloemen, geen bezoek Alleen wel zonde van haar splinternieuwe look. ------ 'Positie Mariëtte Hamer wankel' AMSTERDAM - Veel leden…

Verpakte littekens gaan van hand tot hand, geschreven op een bevlogen krant van gisteren, waait ritselend op in een gestorven zucht om de tijd te ontmoeten buiten mijn medeweten om.…

zoveel geilheid in haar holtes is gedroomd zoveel landschappen tussen haar benen open gesnorkeld zijn dat elke dag elke kant op kon kantelen gestuwd werd zij door een begaafde onder de goden nu is hij dood ze heeft hem tot het einde toe bijgestaan en loopt gewoon als gewoon mens tussen anderen ------------------------- uit: 'Medeweten…

Een reis op beide voeten sinds zij groeiden, door mild en vertekend land, vindbare littekens gingen van hand tot hand, geschreven op een vervlogen krant, waait ritselend op in een gestorven zucht om zijn tijd te ontmoeten buiten mijn medeweten om.…

Lijkt het soms wel Dat je door veel te vreten Korting krijgt Hoe meer hoe beter En alles vet Toch heb ik pret Want daarnet Na het eten Bij het zwembad Zie ik bolle biggen zweten Volle buiken Vette koppen Dikke konten Onderkinnen Stelletjes en ook gezinnen Maar niet voor mij Ik heb geen zin Om na vakantie Door eigen schuld En medeweten…

inspectie voorzienigheidstoezichtkaders der dienstklopperijen - de aivd - immune vledermausbestendige zoönosisch levensvatbare fremdkörper op de alma materhuiden der weldoorvoede patjepejerlijven bevinden dewelke zich tussen de coronabestendige loftschuimmatrassen onder de opwindweldadigzachte edele delen der gooische vrouwen die, buiten medeweten…

spontane opwelling van weerzin en afkeer en ongeloof over het bericht van de 'Luanda leaks', onthullingen van zo'n honderdduizend documenten die moeten aantonen hoe deze 'rijkste vrouw van Afrika' zich ten koste van het volk en land - Angola - dat haar vader 38 jaar met harde hand had bestuurd een imperium heeft kunnen opbouwen met medewerking en medeweten…

Men kon begrafenisverzekeringen afsluiten op anderen buiten hun medeweten.…

verdrietige ogen Hoe zijn meisje van weleer veranderde Op een dag ontmoette hij Een vrouw in dat verzorgingstehuis Die ook daar dagelijks Haar partner bezocht Ze deelden dezelfde pijn, hetzelfde verlies Ze groeiden naar elkaar toe Wie kan ze verwijten dat er liefde groeide Zo gaan ze samen dag in dag uit Want ze zijn nu een paar Met medeweten…

Na het ritueel was je beter maar van de medicijnen ben je opnieuw gaan gloeien Ben je nog misselijk? Had maar naar me geluisterd Hij kan het ook niet helpen hij heeft die waterijsjes nodig tegen de zweertjes in zijn mond Vergeet niet om batterijen te kopen en morgen moet je het doen zoals ik, vooral de badkamer en zet niets precies op…

Heb mij lange tijd niet zo gevoeld als nu, de warmte is weer terug in mij. Mijn liefde weet de weg weer, ik ben niet meer verdwaald. Heb lange tijd geen vleugels gehad, wist niet dat ik ze uit kon slaan, wist niet dat liefde in vrijheid kan bestaan, weet nu weer hoe ik vliegen kan. Heb lange tijd gezocht zonder bewust te zijn, niet bewust…

Wanneer je zachtjes in mijn onderlip bijt, siddert het verlangen naar meer door me heen. Wanneer je jouw handen om mijn gezicht heen vouwt, glijdt er een warm spoor door mijn lichaam heen. Wanneer je me vol passie zoent, wil ik meer van jou. Als je me optilt en naar bed toe draagt, voel ik me aantrekkelijk en sexy. Als je boven me ligt, voel…

Het liefst loop ik nu naar je toe en beroer je schouders, terwijl ik je zachtjes een kus in je nek geef. Het liefst loop ik nu naar je toe en knuffel je armen om me heen. Het liefst loop ik nu naar je toe terwijl je je omdraait en me vol liefde aankijkt. Het liefst was ik nu niet op het werk, het verlangen naar jou dichtbijheid is groot en…

En daar sta je dan half ontkleed bij je auto en ik zou graag wat langer willen kijken dan die ene korte blik. Maar doe het niet voel me niet op mijn gemak. Zie toch een stukje naakte huid en krijg het warm. De wind waait het haar langs je slapen en je legt uit hoe ik af moet slaan. Ik kijk alleen maar naar je ogen en laat de bal met de wind…

Sluimerend nog 's ochtendsvroeg kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen heel teder kus je me wakker en zegt nog even niets Mijn ogen houd ik nog even gesloten in de tijd tussen slapen en ontwaken droom ik van jou naast me en zeg nog even niets Tot het ontwaken dan echt begint weet ik jou in mijn gedachten denk ik aan jou en kruip…

Ooit was ik een kind, verdrietig en alleen. liep weg van huis, niemand wist waarheen. Ook ik wist 't niet,ik was nog zo klein. ik wist alleen, dit doet zo'n pijn. Niemand hield van mij, mijn ouders zijn niet blij met mij. Ik rende er op los, daar stond ik, voor het grote bos. Het bos, ik kwam er vaker met…

zij hielt heel veel van dieren dat is altijd zo gebleven want zelfs haar eigen man gaf zij een hondenleven…

Van je beste best doen word je alleen maar een leven lang ongelukkig, zegt Antjie, en zo is het - Niets is me liever dan mezelf lui te noemen, - aardslui -, Te leven van de adem alleen, geen donder uit te voeren, geen flikker te doen.…

Jij hebt de schouders, waarop ik huilen mag, jij hebt het geduld waar ik op bouwen mag, jij luistert als ik praat, jij, die altijd naast me staat. Jij hebt die wijde armen, waar ik in wegkruipen kan, jij mijn maatje, mijn eega, mijn echtgenoot mijn man. Jij hebt de liefde, die ik nodig heb, die liefde is wederzijds, zo is…

Je doet je ogen open, één voor één en slaat me gade. Ik doe mijn ogen toe, één voor één en ga te rade. Ik zie je zo heel veel beter, intens leef ik met je mee, jouw levensloop, mijn replay. Je vallen en opstaan,  je vreugde en verdriet, je glimlach en je traan Jouw leven, mijn bestaan.…

Dankbaar voor deze twee je neemt ze mee je schenkt ze liefde, geeft ze liefde, aandacht en heel veel meer elke dag, telkens weer, keer op keer het verandert je leven, je raakt verweven met elkaar, als gezin, tezamen dat kan ik alleen maar beamen je maakt herinneringen, voor nu, voor altijd, gezamenlijk, je raakt ze niet kwijt je waardeert…

Ik zie de blaadjes van de bomen vallen Dat geeft me verdriet Want waarom lukt het hun wel om los te komen Maar ik van mijn hoofd Lukt dan weer niet Vervolgens gaan ze bloeien Krijgen ze mooie kleuren En dan denk ik bij mezelf Ik wil ook zo graag groeien Maar nu ik erover nadenk Denk ik helemaal verkeerd misschien Ik moet het namelijk…