Alle inzendingen over mollen

Er zitten minder blaadjes aan de boom dan er molshopen in het gazon zitten, maar ja, we zijn diervriendelijk hè?…

Is het Albert of juist niet? Is het Linda die ik net niet zie? Is het John senior ik twijfel, is het dan junior? Ik weet het niet. Zittend onder de grond, een weg banend naar boven, grote hopen in het gras. Ik zou wel eens willen weten wie van de familie Mol het was. Zie de grond, op en neer bewegen ze laten zich niet zien. Waar gisteren…

Vandaag de dag lijkt sympathie bijkans een zwakte. De steun aan onderdrukte dieren maakt mij 'n zonderling. Bij mij houdt mollenclub 'de Hoop' haar jaarvergadering. Het logo vormt zich in mijn tuin aan d'oppervlakte. Ook elders over 't land verspreid zijn mollenkringen. Zij komen als de Lion's Clubs als zwammen uit de grond. Het meest…

Zachtzinnige ondermijners in hun bontjassen van Russische adel uit de tijden van De Mantel rusten de mollen geworden Charons in hun gangen nachtzwart uitgestrekt in ondergrondse burchten, seinend naar t landvolk met signalen van aarde 'Land in zicht' mompelend tussen hun tanden... ---------------------- uit: 'Ikonen', 1974.…

Na al dat gevaarlijke gereis Won Wie is de mol dan toch de prijs Ook Johnny een ring Zijn tante zo’n ding De Mollen zijn in het paradijs!…

Bewerk de aarde hoewel de mollen graven: wat toch is bezit?…

de startbaan verlaat de aarde terwijl het vliegtuig zich ingraaft tussen knollen en mollen onthutst bereikt hij zijn bestemming…

Mijn mooi grasveld is een woestenij, een mol huist in mijn tuin, heuvel na heuvel komt erbij, het tuintje is niet al te ruim, de tuinman maaide net ons gras het leek of dat voor meneer Mol de aanzet was, om nog meer heuvels te gaan maken! Diervriendelijk als ik ben, laat ik hem zijn gang maar gaan, er valt tenslotte nog een heel grasveld…

Een smartlappenzanger uit Zwolle verwarde de kruizen met mollen en zong uit de maat. Hem trof een tomaat. Hij lapte 't 'em niet en ging hollen.…

De woordenschat van bijna al die snaken beperkt zich meest tot ~dood~ of ~zwaargewond~; maar ~mollen~ neemt men vaker in de mond. van ~omleggen~ is ook nog al eens sprake, Wat ~omleggen~ met ~mollen~ heeft te maken?: ’t heeft alle twee van doen met ~zwart en grond~.…

Dat is voor mollen een grote vraag.…

weer de bocht gemist in het rechtdoor rijden iemand maakt een kruis de klok slaat twee er ontbreekt een hek op de begraafplaats graven mollen de graven vrij…

Omdat de mol, blind ijverig van aard, Mijn tuintje overhoop haalt met zijn hopen Is godzijdank het jachtseizoen weer open En is hij vogelvrij vanaf 1 maart. En sinds de klopjacht op de mol begon Is Linda reeds gestrikt door haar broer John.…

het wuift het waait ongemaaid stuift het niezend en proestend briezend en hoestend inhalerende pollen ondergronds de mollen languit het gras eenvoud van gewas het verslaat de tijd dit groene tapijt…

Oh, hoe schoon is de natuur na een haring in het zuur grauwe ganzen op de loop blinde mollen zonder hoop en de zon schijnt op het land Kijk: een houtduif vliegt in brand! Oh, hoe schoon is de natuur…

Het Europese avontuur naar Mars; Een lander die wel piepte maar niet landde Gelukkig was de reis nog geen bemande Te pletter dus, kapoerewiet, 'n farce De aarde is vakkundig uitgekleed Nu mollen we de volgende planeet.…

Verwerk mijn as tot inkt, onder de pollen verwacht de worm een mis, met zeven mollen.…

Het Moleskine boekje heb ik bij de hand Wie deed verdacht, wie was er aan het mollen? Wie ging de etherdiscipline dollen? Het lijstje krimpt, een deel valt door de mand Al wordt 'mijn' mol toch week na week verstoten Ik schaar mij bij de paar miljoen molloten…

Als jongen had ik meer moeten ravotten Ik zat maar bij de kachel met een boek Kwam nooit eens thuis met gaten in mijn broek Daarom wou mijn ontwikkeling niet vlotten Dus ga ik nu alsnog 'n beetje dollen Bijvoorbeeld door dat bushokje te mollen!…

Blauwend vuur water stuk getrapt schoeisel stof van de weg waar aan de nacht pijnlijk kleeft schimmig rookpluimige bossen mollen die kruisen het bloemrijke mos boomstille stap vissen en vogels gooien mijn richting los…

Mollen banen zich een weg in blinde ijver, niets ontziend. Het is de ander die de ogen opent. ’t Zijn niet de gangen die ons landgenoten maken, het is de wil een landgenoot te zijn.…

Twee mollen- ze vinden elkaar op de tast. Sinds de laatste klimaattop ijsbeert hij niet meer. Kringloop- het verleden rommelt in het heden. De wolf- hij telt schapen in zijn dromen. Uitgepraat- de radio neemt het over.…

Als mollen tuinen lekker om gaan wroeten en wij voor hun hopen en het struikelen erover uitkijken moeten Als wollige wolken onbezorgd langs de hemel scheren en geschoren schapen met hun korte kapsel hemels hooghartig gaan lopen flaneren dan zal menig warrige lentedromer wakker worden want dan is hij in aantocht de langverwachte…

Het witte vel, gelijnd door zwart, ontelbaar zijn de noten, kruizen, mollen, bogen. Daar komt de muzikant, het hoofd ontcijfert, vingers beroeren, stilte breekt in klanken luid en zacht. Het wonder van een partituur in Geesteskracht door mens en instrument tot leven gebracht.…

ik vraag haar sporadisch omdat ons ritme niet in elkaar overloopt wij brengen de foxtrot om tegen de wil van salsa in tango wordt een vechtpartij waar we in verstrikt raken wij mollen eeuwig en altijd de passo double waar wij heel goed in zijn is schuifelen naar elkaar toe diep in de ogen kijkend met een vurige kus…

als het vliegen niet gaat als je nooit echt hebt gezwommen als je het wroeten door de aarde liever aan wormen en mollen overlaat en als je dan opeens beseft … het meeste heb ik al gedaan toen je uit je moeders water het leven bent ingeklommen toen het ooit begon en dat je je geest maar laat begaan met het nog resterende vliegen later…

Bass tonen trillen van snaren met speakers gestuurd vermengd in scherpe klanken door verhoogde kruisen en verminderd in doffe geluiden van mollen gemixt met hoge akkoorden van vier banden in een knallend stemgeluid omlijst door licht in spetters en kleuren gezien als golvend enthousiasme in een ritmische maat door maten met mate in…

De partituur van de familiebanden beschrijft de zoektocht naar een melodie die kruisend manoeuvreert tussen de mollen, dissonanten overstijgt om in majeur genomen levenskeuzes door te nemen wanneer aaneengeregen bogen onvermogen aan het licht doet komen in facetten van onoverkomelijke tonen de aangetrouwde kant opent een glansrijk…

dokter fa is ziek met de mollen onder de leden ligt hij bijna bij de mi hij wil zijn zuster do herstellen de verwantschap helen haar een half toontje lager zetten zij is dan wel si alles heeft zijn prijs zo do doet dan een beetje dodo of zo of sterft dan stilletjes de dood maar niet zonder staartje hij slaat nog een afgerond kruisje het…

van bult naar hoop controleert hij z’n vallen in het opgeworpen zand op zoek naar de dood het moet blijkbaar gebeuren en zonder zeuren laat de vijand van menig boer ze niets vermoedend knallen hij heeft nog enkele vallen te gaan en daarna moeten ze hun zwartfluwelen jasjes zonder meer afstaan* *vroeger werden de gevangen mollen…