Alle inzendingen over naadloos

In dit debat hanteert men dus twee mallen die niet steeds naadloos samen zullen vallen.…

ik zag hun huid genapt met kracht en liefde in beweging van en naar elkaar begin en verloop in vlekkeloze landingen in overname en over laten aan elkaar waar cyclisch verbinden elkaar aan begin en eind in pure schoonheid naadloos zullen gaan vinden…

Bovendien bent u naadloos gelast.'…

Als een mantel past hij naadloos zonder knopen glijden seizoenen langs dagen en nachten zijn huid raakt haar taal als een jas past hij…

Licht en donker Dag en nacht Liefde en haat Een grauw en een kus Leven en dood Naadloos geheel, Zijn niet meer Dan broer en zus…

Licht en donker Dag en nacht Liefde en haat Een grauw en een kus - Leven en dood naadloos In elkaar over gaand Zijn niet meer Dan broer en zus…

Twee robots uit Bergen aan Zee, liepen stage als prostituee, maar een klant zei misnoegd: 'Ze zijn geenszins bevoegd; ze zijn naadloos gelast, alle twee.'…

Kijk naar de heelheid Van mijn leven, Naar de heelheid Van mijn bestaan, Waarvan de loper Oneindig ver wordt Uitgerold - Waarbij de tijd Verdwijnt, mijn tijd Verdwijnt, en naadloos Overgaat in de eeuwigheid…

een stoel, een bed onbeslapen zo vredig ik ga op zachte tast langs naadloos ledig een avondmerel bezingt het uur van eendagsleven de ochtend is ogenschijn mijn brief ongeschreven…

naar regels zoeken die naadloos in elkaar overgaan als bij de daad en dan wellicht nog tot een hoogtepunt komen ook…

De kijker van Jeroen is 60-plusser Hoogopgeleid en doorgaans ook nog man Tja, ik pas naadloos in zijn achterban Dus zoek ik haastig een gewetensusser Want ik ben ook nog anti-RTL-ig Maar bij Umberto is het zo gezellig…

Onze liefde past precies wij sluiten in perfectie naadloos op elkaar aan onze liefde Jouw handje past precies in mijn hand Mijn liefde omvat jou…

de bewustheid van een ander bestaan projecteert nu al kristallen schaduwen naadloos transparant en zonder kleuren voorouders wachten lange eeuwigheden waar ooit ik ook wacht op mij misschien zelfs doen wij dit samen…

Geprezen zij het goede woord, maar kan het beste woord niet overtreffen dat naadloos past bij wat geschreven staat. Het klein verschil verhult dus levensgroot wat u, tot meester van het woord kan maken indien dit hoog bij u in 't vaandel staat..…

Omdat ik niet kon zwemmen Ben ik visser geworden, Veilig aan wal Met de grond onder Mijn voeten Kan ik genieten Van al het moois Dat het water te bieden heeft, En leer ik mezelf Beter kennen doordat Zijn glanzende oppervlak Mij zo naadloos weerspiegelt, Mij zonder gewicht dragen kan…

Hoe vaak zeg Ik het niet, Die laatste Twintig jaar Staan me wat Jou betreft nog Heel helder voor De geest - Mijn geest, bedoel Ik, die naadloos Opslaat wat ik Met jou heb Meegemaakt - Alle ervaringen Opgeslagen in Een bron - Die de bron is Van mijn ziel…

Ik zie zo graag zo’n nevelige lucht die alles wazig maakt, wanneer het heiig is en naadloos berg in wolken overgaat, niet scherp omlijnd maar open, vaag wanneer je enkel duiden kunt en niet in woorden vangen dat, wat je ervaart.…

De kruin open als een bloemkelk de huid die naadloos aansluit op het drumvel van het heelal draagt de huivering van verre langs de ruggengraat van de melkweg een supernova barst extase en achter deze façade onbegrijpelijk het brandgat van de schepping het doorgronden te gronde aan eigen vuur.…

Voortdurend verlies ik Het gevecht tegen de slaap Die het mij onmogelijk maakt Wakker te worden - ontwaken wil Ik uit de boze droom die Mij het leven beneemt - Alleen op spaarzaame momenten Bereik ik het oppervlak van Matig waakzaam zijn, maar ben Niet sterk genoeg de waterdeken Die mij naadloos omsluit Van me af te gooien…

Meer dan zeventig Jaar heb ik gewoond In jou, naadloos Met elkaar verbonden, Maar nu de elementen Hebben toegeslagen En de natuur jou Op de bebouwde Wereld heeft herwonnen, Lijkt het alsof jij Mij nooit gekend Hebt, groene wildernis Die mij niet meer kent Zoals ik jou altijd gekend heb…

Naadloos in elkaar overgaan. Gangbaar in'n rood paarse omgeving. Eerbaar in 'n samenspel is noemenswaardig en nimmer ontdaan.…

De bandjes van haar b.h. naadloos over haar schouder dragen haar prachtige borsten als: Wat ben je sexy, wat ben je mooi! Meer vrouw word jij niet als in lingerie bij mij.…

Bijna niet te harden op de radio niet alleen vanwege welk onderwerp er nu weer aan de beurt maar veel meer dat het ene naadloos over in het andere verteld lijkt door een computer van een oorlog naar honger naar het koningshuis dat geen belasting naar het salaris van een bankdirekteur naar een drugsimporteur naar overconsumptie naar kinderhandel…

mijn zwervend hart verlangt ernaar als deze schilder eens de plek te vinden waar eindige verhalen worden prijsgegeven zodat mijn kleurend wereldbeeld daar naadloos in kan passen…

het voelde bevrijdend en als zoete pijn om eindelijk onder gelijken te zijn de hemel was leeg toch gevuld met ons allen geen opzien meer naar of voortdurend aanbidden nooit meer het kijk en licht jaloers vergelijk in het stralende licht vibreerden wij samen namen deel aan het eeuwig geheel waar wij zonder naam naadloos in pasten…

Hoe hun dichterlijke zinsverbanden naadloos om de boezem passen. Gelouterd trekt de wonde dicht. Hoe we zo in hun begrip geborgen weer slapend wachten op de morgen. Een nieuwe dag, een ander licht.…

in stromen zweet belijd ik liefde nee geen sex het was wel heet je onderkoelde in verzachten mijn drift om jou nu eindeloos te pakken zag de glans van chaos in je ogen je hebt het roer op tijd weer omgebogen in naadloos raken van elkaar kwam lieve lust in harmonie met verder leven klaar…

ik vleugelde het licht van de zon beteugelde liefkozend haar warmte door met schaduw en wind regulerend de natuur te bedelen met de benodigde golven groen die naadloos pasten in het jaargetijde van het seizoen juist daar waar de zon moeilijk door begroeiing de aarde bereikte flitsten helende stralen langs stammen en takken…

mijn dochter is blond beslist niet dom stelt zich vragen over leven en dood dromen als bindweefsel daar tussenin op school heeft ze verteld dat het hele heelal naadloos in een emmer past vanwege de leegte zo langzamerhand verliest zij haar geloof in mij door een suikerklontje op te lossen in de thee is ze toch weer aan het twijfelen…

mijn geest is vrij maar kerkert in de ketens van mijn lijf naadloos aangesloten op het protocol van leven waarin de lentebloei is vergeten in schuren en dwingen proberen we meer eigen invloed af te dingen losgelaten blijkt dat vrijheid is begrenst geen nieuwe horizonnen kent godzijdank is er verlangen zijn er dromen in ontsnappen…