Alle inzendingen over nachtelijke uren

ik speel tikkertje met nachtelijke uren dromen blijven uit…

Voor wie in nachtelijke uren nooit in het donker ligt te turen is slapen gewoon een gegeven in plaats van noodzaak om te leven…

Bejaarden mogen overdag niet sturen En vrachtwagens gaan in de spits op slot (Voor vrouwen geldt altijd een rijverbod) Geen taxi´s meer in nachtelijke uren De rest moet ook maar lekker met de trein Omdat we allen zondagsrijders zijn…

Dochter van de maan in de wereld waarin zij leeft is de vrouw niets waard ze is er om haar man te behagen te verzorgen te verwennen maar in de nachtelijke uren staart ze dromerig naar de maan voelt een zachte kus op haar blozende wangen kan naar zoveel meer verlangen…

Als wachten lang duurt, je in de nachtelijke uren in het donker tuurt, de slaap niet komen wil, denk dan alleen maar, dat de nacht voorbij gaat. Want wachten op de zon, wierp ook zijn zonnevruchten af!…

de vuurtoren seiner van stavast stuurt in nachtelijke uren haar lichtende codetaal over ondoorgrondelijk water dat golven als rollende stenen naar de voet van de duinen stuwt in dit zeelandschap waar lichttoren en duinenrij van geen wijken weten stroomt ondergronds een ongekend verlangen…

nachtelijke uren donkere gedachten pijnvolle momenten niet te verzachten talloze herinneringen achtervolgende figuren moeilijk te ontkomen confronterende uren angstaanjagende dromen in een web gevangen hersenspinsels gestild in verlangen doorwaakte momenten langzaam verglijdend zonnig morgenlicht warm en bevrijdend…

Onrust in mijn hart tranen over mijn wang Klein kleiner kleinst god wat ben ik bang Onrust in mijn hoofd gedachten slaan op hol Kronkels kraken braken nachtelijke uren vol…. Onrust in mijn lijf Stress dat is al er is Dat radeloze gevoel als ik jou weer eens zo mis…

Het dromen begint angstaanjagend in een verborgen wereld waar zwijgende vogels de hemellucht verkennen terwijl je eenzaam uit jouw schaduw stapt niets meer over van de glorie en het geluk stilte neemt je mee naar nieuw dieptes waar het de heimwee is die nu dicteert in de nachtelijke uren van verdriet en wanhoop.…

Het onderschepte licht zal me volgen altijd en overal als ijle lucht doch de pijn is zoet zelfs de nachtelijke uren op witte muren naast mijn te grote sponde verraden in doodse stilte ons innig samenzijn heb een stukje paradijs ontmoet de schaduw van liefde die ik had gevangen was kortstondig doch hemelzoet…

nachtelijke uren soms heb ik schrik van jouw drukkend gewicht verstik me niet ik kan niets anders dan jou ondergaan en stilletjes voor me uit staren geen masker geen grimas hopend dat in de ochtendstond jouw logheid wegsmelt bij het eerste daglicht bij een straaltje zonneschijn en een warm kopje thee lijkt alles weer…

Een krachtige knik zwijgzaam in barre arbeid gebral en gebalde vuist in nachtelijke uren. Aan de uiterste onderrand van het platteland waar mens en woord in steen gehouwen zijn.…

Het schijnt dat het door liefde komt wanneer dauwdruppels op lentebloemen vroeg in de ochtend het zonlicht weerkaatsen en in nachtelijke uren als oren doof zijn is het vriendschap onder maanlicht die ons laat weten dat we mensen zijn misschien heb ik een liefdesband papieren onschuld van mijn dromen kan ik niet anders dankbaar zijn omdat…

Natuurlijk is zijn bewegen vaderlijk gesproken geschreven Franciscus lied in nachtelijke uren vogeltjes in wandelen armen bezoeken Heilig jaar Open deuren ademen Zalig Pasen De laatste krachten begeven de zegen uitspreken in ochtendgloren Paasmaandag 't lichaam verlaten huiswaarts varen hemels ontwaken bladeren die opwaaien…

mag ik je golfslag voelen de zee van warmte koelen met hier en daar een blokje ijs dat snel versmelt bij raken natuurlijk op de heetste plaatsen daar waar de zon je heel gevoelig kust en ik je passie tijdens nachtelijke uren blus ontspan maar in genieten je tepelt eindeloos cool maar straks als vloed het zand weer gaat begieten…

Schaduwen in de nachtelijke uren dwalend tussen sterren en maan ogen die zoeken naar een weg die hen zal leiden naar het eindpunt waar ze vrij zullen zijn van alle pijn.…

Ik hang al jaren aan je lippen onthou steevast jouw gezicht samen dansen we nachtelijke uren tot in 't vroege ochtendlicht langzaam open ik mijn ogen en herinner me onze nacht kleurt mijn buik vol mooie vlinders daar waar jij stilletjes op me wacht ieder jaar opnieuw op deze dag hoop ik dat jij de mijne zou willen zijn om dan samen te…

uren door te brengen waaruit we steeds weer zullen ontwaken want jij bent nog zo jong, liefste…

De smerige vlekken deren niemand soms is het wel een beetje kleurloos maar het dikke bruin gespannen touw dat vreemd gedraaid, oerkracht verbergt slijpt de messen voor het avondmaal haar luidruchtig zuchten begeleidt nieuwe adem en breekt stevige vliezen in nachtelijke uren waar terug naar de natuur door flikkerende kaarsen verlicht…

uren tot een ochtendroes vol dank…

uren kijken wie de ochtend redt dansend door hun dromen steeds verder van hun plek nog raast het bloed in stromen maar hun geest is al geplet…

uren kijken of je nog de ochtend redt dansend door hun dromen steeds verder van hun plek nog raast het bloed in stromen hun geesten zijn geplet…

het is de ochtend die na lange nachtelijke uren klaarheid brengt het dorp en het land weer mooier maakt de vrijheid schenkt waardoor een heerlijk hogelijk geluk het zijn de laatste sprokkels jeugd ze leven in mijn hoofd ze jagen door de dagen en mijn bloed kent nog geen pijn er is de eerste koffie en het honingbrood de wijze raad van Spinvis…

uren zonder slaap…

Majestueus doordringen in de nacht twee priemende ogen onverwacht, naar al wat tijdens de nachtelijke uren met huid en ziel zijn weg moet sturen langs de koningin van de nacht; het angstig sluit- stuk van een nacht, die ongevraagd wacht.…

uren tranen dagelijkse strijd…

Hij was het achterlijk geblaf en diepe huilen meer dan zat van die verlaten hond die achterbleef in nachtelijke uren en dus sloop hij op een nacht naar het daarnaast gelegen pad en gooide losjes uit zijn hand iets door de bus nog van de buren Het was een chocoladeletter die hij ooit gekregen had nog van zijn moeder -maar niet lustte want…

het volhouden met een glimlach een diep berusten de volgende dag En toch als je roept sta ik klaar alles vergetend ben ik wéér bereid tot het vullen van de nachtelijke uren ach 'k heb wel gestaan voor hetere vuren Ik houd van de nacht met al zijn charme ook al kun je me niet echt verwarmen Het zit in het leven niet altijd mee Eens stopt…

De kus, de vingers en 't genot, blikken die me doen verlangen, de nachtelijke uren in overschot, maakt dit door niks meer te vervangen.…

Nachtelijke uren kunnen een vrouwelijke eer niet bewaken; laten haar niet ongemoeid tot aan het ontwaken. Lucretia, klassiek thema van een vrouwelijk leven aan schreven. Lucretia, romeinse zeden waarvoor zij schaamtevol wenste te sterven.…