Valse hond
Hij was het achterlijk geblaf
en diepe huilen meer dan zat
van die verlaten hond die achterbleef
in nachtelijke uren
en dus sloop hij op een nacht
naar het daarnaast gelegen pad
en gooide losjes uit zijn hand
iets door de bus nog van de buren
Het was een chocoladeletter
die hij ooit gekregen had
nog van zijn moeder -maar niet lustte
want het bleek weer eens een pure
maar nu kwam die goed van pas
want als die hond er iets van at
wist hij heel zeker dat zijn hondenlijf
het gauw hier zou bezuren
En hij lachte in zijn vuistje
toen het stiller werd die nacht
alleen bij daglicht zat hij vast
gevangen achter dikke muren
waar zijn moeder hem toen zag
en nog die ware woorden sprak
Quirinus -denk toch aan je naam
voordat je brandt in vagevuren-
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 23 maart 2009
Geplaatst in de categorie: humor