Alle inzendingen over natuur bewondering

Af en toe kijk ik door jouw wijdopen blik als ik vol verwondering de schoonheid van de natuur bewonder Vaak ga ik op zoek naar jou als ik de grote mensenwereld beu ben of als alles er kleurloos uitziet. Telkens als jij er bent, voel ik geluk, dan ben ik zo dankbaar, voor jou, het Kind in mij.…

aard van mijn liefde gevoel van bewondering eerbied van natuur…

Ik bewonder de natuur ze is zo mooi zo puur lach naar de hemel en dan krijg je dat och het oog wil ook wat en zo´n meeuw heeft zat.…

gulden zon drijft goudsculpturen in de zee weerspiegeld blauw als rode robijn in de trillende schemering streelt een nachtegaal de lucht met gezang groen groeiend gras gehuld in gesluierde nevel kleurt vol schitterend diamantgruis de maan hoog hemelend verblind de nacht als een straalkrans de wereld…

vuur en van licht Wolken van verbeelding drijven mee met de rivier kreten van verrukte verwondering beantwoorden blikken verzadigd plezier Onvermoeibaar stroomt hij verder Glinsterend als een melkweg Met de hemel wakend als herder Transformeert hij de ruimten op zijn weg Tere parelgrijze wazen Vlechten zich in het vochtige gras De natuur…

Het schijnt licht te zijn tegen zo’n achtergrond van meer dan spectrum alleen en geen palet drukt zich meer in kleur dan hier deze ochtend dit pijnlijk mooie landschap waarvan de zon haar mond open- valt en een gelukkige ziel zich wandelaar mag wensen.…

In dat veld van rood en groen Waar de wind De bloemen in vervoering brengt Je haar golft mee Op de deining Van de groene zee In dat veld van wilde bloemen Waar jij je Liefkozen laat door de natuur…

Ach schone bloem Ontvouw je nog eenmaal Opdat wij Voor de allerlaatste keer Jouw kleurschakering Mogen aanbidden Sluit het licht Voor eeuwig op In je groenende blaadjes Voordat het duister Zijn intrede doet Dag schone bloem Genoten hebben wij Van je schoonheid Die nu verwelkt Maar in onze ziel Eeuwig groeiende is…

door de regenval staat er nog één laatste zomerse volbloeide rode roos in de tuin al haar andere metgezellen zijn verwelkt, verwaaid een schemering van droefenis zucht in mij geen enkele rozenknop kan ik meer zoenen heel eenzaam en alleen sta jij nu in volle glorie te bloeien nog eenmaal schijn jij met je rode gloed je kleurenlicht…

iedere dag zie ik ochtend dauwdruppels ademt water in meervoud uit eigen kracht is van onschatbare waarde waarlangs nieuw leven blijft groeien om geboren te worden voor het voortbestaan zo perfect zo volmaakt maakt het onmogelijke mogelijk zonder een mensenhand het blijft een miraculeus wonder dit wonderproces zal zich eindeloos…

de zee blijft parelenschelpen geven als sieraden aan het strand geliefden blozen als de rozen verstrengelde innigheid loopt hand in hand kringelrondjes drijven rond zilte vissen die krioelend wachten tot het tij zal keren de zon zakt langzaam weg zeilen manoeuvreren, laveren in rood gekleurde sferen tientallen vogelvleugels…

de sering staat in bloei veilig is de inhoud lila gekroond tegen een helderblauwe lucht vogels zingen nog steeds lovend hun lied met liefdevolle aard over de aarde er is vrede in hen met magie en beweging (wolken vliegen rustig over het jaargetij, met nooit een onvertogen woord) en ik voel me blij, rond mijn vaste stappen waar 'k mijn…

stille stappen laten huizen van persoonlijkheden achter relaxed in de regen ontdek ik met eigen ogen het weelderige weidelandschap van Friesland tussen mijn vingers gloeien gekozen woorden het begeleid de pen gebogen op papier van het moment van beelden om het leven op de geur van regen zintuigen trillen, ik weet het en ik weet waarom…

Maurice de Hond, die is niet voor de poes Die is er voor u en ook voor mij Ik ben apentrots op u Een aap op de rots Die zich niet laat vallen Die zich wel veel moet herhalen Het gaat u niet om de rangorde Laat staan de pikorde U zit al boven op die rots En daalt regelmatig af Het gaat niet om uw waarheid Het gaat zeker niet om de…

van leven wat als eerste klonk is in menselijke bewondering onze stem door God gegeven natuurlijk aan Haar alle lof laat onze reactie alle dagen zijn ja tov…

zoals ik hier lig op mijn rug naar boven kijkend kaatst hun licht terug zoveel sterren die weer stralen je steeds afvragend waar blijven ze het halen iedere dag aan ons firmament schitteringen vreemd maar ook bekend vele levens lang mogen ze blijven zo kan ieder mens ze lezen en beschrijven…

mijn karveel van nevelslierten meende ik jou te zien in de spiegel van mijn dromen op een verre weg langs het tijdloze water helder en diep In jouw verten vond ik verborgen parels de omhelzing van pure magie het dagen van tere extase de tover van het onbekende een pas ontloken bloem nooit eerder aanschouwd En ik was verbaasd in bewondering…

Heel langzaam daalt het veertje neer Tot in de palm van mijn hand Ik zie de volmaaktheid van dit stukje schepping waaraan geen andere hand te pas kwam dan die welke in bewondering was uitgestoken om het op te vangen…

Zon, zand, oceaan Golven golven af en aan Vanochtend dacht ik even In woorden weer te geven Waar geen woorden voor bestaan…

zij die in taal wordt herboren kan mijn bewondering ervaren zij baart zichzelf door metaforen die nog steeds weeën verklaren die Bewunderung Sie, welche in Sprache neugeboren wird kann meine Bewunderung erfahren sie gebärt sich selbst durch Metaphern welche noch immer Wehen erklären…

Liefde is als een eiken boom. Hij heeft minstens... 1000 jaar nodig om bewonderd te worden.…

Toen ik heel erg klein was, was mijn moeder heel erg groot, daarom zat ik op haar arm en heel vaak op haar schoot. Dan kon ik haar haren strelen die zacht waren als satijn en haar ook even knuffelen dat vond ze fijn! Ik kon haar hart horen kloppen, dat gaf me veel plezier en daardoor weet ik: dat van mij zit hier... Dan voelde ik haar…

Voor mijn lieve Vader(12-09-06) Het leven dat je leidde, het was geen leven meer. De beestjes in je lichaam vraten meer en meer. Ik zag je pijn, je onmacht, je ongelijke strijd. Dat ik niet kon helpen, dat is wat me spijt. Toezien tot het einde, het kwam steeds dichterbij, Maar ondanks deze ziekte was je soms nog blij. Voor alles…

hoe omschrijf je warmte als je gedichten leest die je raken het mystieke geflirt met de dood als vriend het wad, als wonderlijk waarin jij wadend vanuit oog en hart je dromen beleeft stap voor stap je vriendschap deelt en schoonheid laat parelen kleurrijk met inkt op ’s mensenhuid in diverse sjablonen gedragen door jouw hand in…

leunend tegen vergane glorie van strijkers omlijst door koperen blazers vanuit het midden klinkt de donkere stem van Nat King Cole de geur van oudheid vermengt vergane glorie innemend zijn met galantheid het ritme aanstekelijk uitdagende pianoklanken zo smaakt pure verleiding…

Bewondering(tanka) voor de nachtegaal... die elk jaar opnieuw, de weg naar mijn tuintje vindt om mijn glimlach te vangen in ruil voor zijn prachtig lied!…

Bewonder je inzet, bewonder je moed. Je bent stoer, je bent dapper. Wat je doet doe je goed. Met compassie, met liefde. Vaak op zoek naar de grens. Uniek en bijzonder, een prachtig mooi mens!…

jij schenkt stukjes hemel aan de aarde je bent te goed je bent te gek het blijft een wonder hoe je soms zo liefelijk in zeven sloten tegelijk loopt en hoe het sorry's regent als je lacht als je me kust groeit ons geluk naar ongekende hoogten echte liefde bestaat ik heb ze gevonden voor altijd bij jou…

Ik zag je vermoeide ogen, ik zag de vele pijn. Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

Zouden vlinders dan zo kwetsbaar zijn omwille van het ongelooflijk mooie dat hun vleugels in zich dragen zij hebben hun geheim weten te verstoppen en spreken toch uitbundig over hun verandering zich tot vlinder te ontpoppen tijdens het geduldig wachten en intussen trachten krachten te reserveren voor de metamorfose hoe de natuur ons…