Alle inzendingen over natuur geeft en neem

in holland leefde ooit één kreeft nu wonen en werken er al minstens acht je kunt ze voor wie er om geeft zo eten in rotterdam uit de gracht neem roofblei donaubrasem smurfslak zwommen stilletjes binnen zijn reuze op hun gemak tussen vissen geen kinnesinne sommigen komen met verwarming mee aan zoals via bretagne tijgermuggen uit de tropen…

De stilte, excentriek zo fraai bewustwording rust geeft een mens voldoening om weer verder te mogen in het dagelijkse ritme van de dag. De natuur is zo onwaarschijnlijk prachtig Het geeft je kracht..…

Terwijl moeder natuur waakt en ik een zucht van verlichting slaak.…

Je geeft me liefde, Je geeft me kracht, Je geeft me warmte, Het straalt van je gezicht. Je geeft me je gulle lach, Je geeft me je stille verdriet, Je geeft me een liefdevolle dag. Je bent zo mooi als een liefdeslied. Het is goed je naast me weten te hebben. Je gaf me wat een ander me niet kon geven.…

De zomer ademt alweer haar laatste adem vurig brandt de koperen bol door geen zoektocht meer ontwikkeling in ieder nieuw kasteel zielsverwant in een vlak overvloedig groen land leuk is gewoon plezant en het zand danst net als ieder in dit leven die dit leven leeft een engel geeft.…

Vrijheid is nodig en fijn alleen zijn is niet naar het geeft mij ruimte te zijn wie ik ben en te kunnen blijven. Natuurlijk voel ik liefde uit aandacht niets tekort maar nu is het ongepast genoeg te willen genietend bovendien je blijft me echt wel zien!…

de natuur geeft zo veel en wij bedanken haar met pesticiden…

Ik ben volkomen in de bonen, ik ben compleet in de war, ik ben helemaal de weg kwijt, is te bezopen is te bizar! Ik ben helemaal hotel de botel ik ben knots en een beetje meer, ik ben het gras doorgekropen en nou zie ik het niet weer. Ik ben met vlinders bijen bloemen, gras en kiezels aan de slag, terwijl ik zomaar loop te zoemen…

Het geeft je een kick, dat kan bijna niet anders. Als dichter en fotograaf denk ik weleens: "kon ik het ook maar, het lijkt mij fantastisch." Het risico neem ik natuurlijk niet, want ik ben daar te oud voor. Aan de kustlijn neem ik het wel waar, en dat is ook prachtig.…

Wij nemen nooit een bank Wij nemen nooit een bed met steeds een ander kussen Hij had het haar verteld dat het niets voorstelde en natuurlijk had hij spijt…

De natuur Helpt me De ingewikkelde tijden Enigszins te ontwikkelen De natuur laat me de liefde en schoonheid zien van het leven De natuur helpt mijn levensweg begaanbaar te maken De natuur helpt me Brengt me naar De stilte en vrede Van mijn hart Geeft me vrijheid Om te zijn Brengt mij naar Mijn natuurlijke staat De…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

De natuur geeft je een gezicht dat je hebt op je twintigste. Maar je moet zelf het gezicht dat je hebt op je vijftigste verdienen.…

De natuur is oogverblindend, zo mooi. De stilte overheerst en je raakt geëmotioneerd, door dieren die op fraaie manieren met elkaar om gaan. Soms ook niet, want in de natuur kan het er stevig aan toe gaan. Het geeft je te denken, dat de natuur bewonderenswaardig is en blijft. Foto Dick Voogd…

Wie zwijgt stemt toe, maar als je niet praten kunt, geeft dat niet het recht om klakkeloos aan te nemen, dat je toestemt!…

Toen Judith Holofernes' donker hoofd Zag in de tent op 't gouden praalbed stil, Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil En 't oog van laatste leef-glans was beroofd, Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt, Veilig bezittend wie zij 't leven nam, Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…

een klein fijn korreltje van zand verloor zijn hechte band toen de wind hem even meenam en hij zo in woelige zee terecht kwam… verzwolgen door klotsend water, aangezogen met veel kracht, naar bodemloze diepte gebracht, waar een schelp zich wel ontfermde over het verloop van zijn verdere lot… de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…

opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…

schoonheid veredelt haar blotebillengezicht geeft glanzend bewijs van nature jezelf zijn ligt werelds aan je voeten…

Heerlijk al de strelende momenten van de liefde die ik nooit heb gekend, de herfstzon geeft de warmte weer. Heerlijk het feesten van diepe pracht, het natuurlijke beleven dat wacht. Ik wil zo graag bij jullie horen.…

Ik wandel Bijna Dagelijks In het bos In de duinen Of aan het strand Langs de zee Tijdens zo een wandeling Word ik vaak stil Van al het moois Dat ik zie De natuur Brengt me tot rust Stelt me gerust Ik voel me daar thuis Deel van En dus nooit alleen Een rijk mens De natuur Die nergens om vraagt Zoveel moois geeft En ik…

maar voor mijn gevoel was het uren later De zon had mijn bleke huid gekleurd en in het water bungelden mijn benen het was weer tijd huiswaarts te gaan en met mij waren ook de eendjes verdwenen 'k Heb genoten van de stilte in de zon het water en alles wat er leeft het is ook elke dag opnieuw een wonder wat de Heer de mens aan schoonheid geeft…

bomen blazen winter uit het is voorspelbaar om mij heen, ook de sneeuw en het trotseren zelfs de eenzaamheid die in de onverschilligheid kerft met dit late uur binnen is het warm tweehonderd lichtjes fonkelen ooit lagen ze in mijn hand, onbekommerd jij wortelt nog dieper in je trots en de champagne cadeautjes stapelen de leegte, hoe duur…

het geeft niks zeg je en dat is ook zo je huilt maar even alleen…

haar ring geeft haar net die extra klasse of juist extra ordinaire aantrekkingskracht, dat hangt ook af van de vrouw natuurlijk…

elke stap die ik neem brengt me verder van iets vandaan maar daarentegen steeds dichterbij naar waar ik heen wil gaan afstand nemen is vaak goed om dingen te verklaren maar soms raak ik uit de koers en geeft het enkel blaren…

Je geeft me liefde, Je geeft me licht, Je geeft me warmte, Het straalt van je gezicht. Je geeft me je gulle lach, Je geeft me je stille verdriet, Je geeft me een liefdevolle dag, Je bent mooi als een liefdeslied. Het is goed je naast me te weten, Je gaf wat anderen niet konden geven. En wat je deed zal ik niet vergeten.…