Alle inzendingen over niemand belt mij

al dagen lang staat de telefoon aan maar overgaan ho maar ik lig er uit bij het VU-circuit wat mij persoonlijk stoort tot krenkens toe ontstelt is dat ook niemand belt om te vragen wat ik doe als ze me vragen want mijn antwoord ligt al jaren klaar ze zijn nu aan het schudden en ik ben te vroeg gevallen…

belt, niemand roept niemand klopt op mijn deur misschien komt er nog iemand af op de geur.…

De wereld wacht op mij maar niemand staat voor de deur, belt aan klopt op het raam en is schouderophalend gegaan. De wereld wacht op mij maar mijn adres is zoekgeraakt en mijn telefoonnummer zoekgemaakt. De wereld wacht zeker op mij maar men kan mij maar niet vinden. Rustig zo.…

De tien geboden doen wij bij liefde bij oorlog de belt op. We sturen God-zelf vaak met een vloek met een kus de belt op. Kinderen, tuig toch, ouders, erger nog: Zij moeten nu ook maar de belt op. En die actrice zonder facelift en die man niet uit dit land en dan die derde Moszkowicz: Losers zeerzeker de belt op.…

zal je wel alleen zijn kijk je naar buiten er loopt bijna niemand misschien staat iemand voor je deur die belt en dan doe je niet open want je wilt niet weten dat je alleen bent terwijl iets van een golf door je heen gaat die je bijna vernietigt…

wie belt er op dit late uur de oorlog is hier al vandaan morgen woont niemand meer voorbij het laatste huis later zijn de ramen toegedekt op een zeker moment valt toekomst steeds verder in de straat, nu zonder mij ooit, achter de tijd in een open veld…

Het is vooral de bedoeling. Het is voornamelijk niet de bedoeling. Het mag en kan écht niet! Maar ik kan mijn gevoel alle gevoelens die je wakker maakt, bij me niet meer verbergen. Ik moet bekennen, dat ik stapeldol van je word, al zie ik je maar een paar secondes. Ik mag toevoegen, dat het zeer zeker niet de bedoeling is, had moeten blijken…

dus dat jij mij belt en ik dan ja knik omdat je vertelt en snapt wat ik en dat het goed is en ik zeg dan gewoon iets als lentegras, herfst of zomerdroom roep: winter was en jij huilt mijn gemis nee, zwijg maar jij bel vanavond niet weet je stil bij mij, mijn lach, verdriet dat alweer bijna over is…

Elk verdriet nog eens gekoesterd, elk verlies opnieuw beleefd Bij alle pakken neergezeten, de namen met pijn er op gekleefd Me dagenlang zo klein geweten, bij elk angstje weer gebeefd Dan bel jij aan, het zwart verwoestend, en roept: kom op, je leeft! Jouw borsten worden kinderduinen, jouw vrolijkheid mijn speelterrein Jij bent, hebt geen…

terwijl ze met haar impresario belt, legt ze haar haar goed…

Mijn zoon belt mij op: ‘Hé, oud, leef je nog?’ Ik moet hem teleurstellen.…

ze belt ze praat langzaam ze zegt niet heel veel maar het is haar stem die ik altijd wil horen…

ze gaat weg een beetje boos boos op mij om niks eigenlijk als je mij vraagt vraag haar en ze is boos en dan belt ze niet en ik ben haast misselijk dat ik niets van haar hoor tot het moment dat ze weer belt in mijn huis overal haar haren op mijn kussen en ik verlies bijna mijn naam om haar, haar stem haar ogen, haar omhelzing…

Deze kamer is een lege huls Ik woon elders Jouw zijden sluier slingert nog rond Opwolkend, kolkend, kwellend Zwellend in het geheugen Ik blaas naar het grijs gordijn Dat tussen ons schoof De muren kaatsen de kreet terug Er was ooit meer Een rimpelend meer van verwachten Diep en stil Maar waar bleef het? Ik spreid een lijkwade over ons…

Niemand die het weten kan hoeveel ik van je hou Niemand die mij troosten kan in mijn verdriet om jou Niemand die begrijpen zal hoe vreselijk ik je mis Niemand die beseffen zal hoe erg die pijn wel is.…

in den beginne een woord en een rib uit mijn lijf het was goed zo, dacht ik, maar niet mijn verworven wijf in overdreven beweer dacht zij dat er meer moest zijn diende een andere heer nam een laatste trein zij dacht een kaartje naar het eindstation en verwacht niet dat het anders kon duidt het mij niet euvel alleen Venus heeft de…

ik dacht dat ik je hoorde roepen of wílde ik jou horen, horen zeggen dat je er bent vaak te vaak lijkt niemand daar als tot in het diepst de angstdroom binnendringt…

Ik ben niemand........ Praat niet tegen me........ Praat niet tegen iemand die niemand is........., ,........... Niemand…

een valkuil de buurman een spion de vrouw achter de gordijnen ik sluit mijzelf uit ongevonden ben ik er niet ik kom er niet uit…

En niemand begreep Waarom ik hield van deze Kleine, kwetsbare, in zich Zelf gekeerde en slecht Geklede man En niemand voelde de Kracht waarmee de aarde In beweging werd gebracht De wortels die als dwazen Tekeer gingen En niemand wist van de Snaren, die hij had doen Trillen, maar ook weer Koelbloedig tot bedaren Had gebracht En…

ik ken niemand en niemand kent mij ik zie iedereen en iedereen ziet mij vreemd, ook een niemand is een iemand dit beseffend gooi ik mezelf te grabbel breng ik mezelf te berde is er dan toch een derde…

Nee ik sprak alleen ook met niemand. Was niemand eens liefkozend iemand? Liefkoosde u niemand? En niemand die u ontmoette liefkoosde u? Of als het een zij was liefkoosde zij, de zij niemand u, de hij niemand in jullie niemanddalletje? Nee, ook zij was een niemand.…

de schaduw zonder man kust de regen alsof ik niet zonder kan dit bestaan kunnen wij niet aan bijna sta ik buiten alsof dit werkt korte zinnen huilen de zwerk lijn na lijn breekt mijn leven naar de lever alsof ik ooit op haar leek geen vrouw lijkt beter te zijn oeverloos lijkt de ruis te verdwijnen in de meander opgezet de…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Achter elke deur een opening die gapend staat te wachten op het uitgesteld bezoek Niemand ruikt de pruttelende koffie bij een knapperend vuurtje en strekt zich uit opgeschikt door Tijd die weer eens met harde stappen door het stille huis dendert. Als de bel gaat verdwijnt Niemand naar de tuin achter de deur.…

iemand trok het zwijgen uit de muur kerfde fragmenten in stenen hing papieren poëzie aan de waslijn beukte op de trom iemand huilde als een wolf in de nacht niemand kwam…

De vuilstort in Hoedekenskerke als John, om ze even te sterken, met Geer en Goor belt. Hij heeft net verteld ‘blijf daar dus voorlopig maar werken’.…

Er is geen levend wezen op deez aard die weet hoe lang ie leeft er wordt geen enkel mens gespaard ‘t is maar dat je ‘t weet! Er is geen hond geen kat, geen paard die weet wanneer ie ‘t leven verlaat er is geen enkel figuur geïmplanteerd met een chip die je zegt: ‘ is gedaan. Slechts een varken opgejaagd zeg maar vermits ie niet ‘t leven…

Ik word gezien en het smoezen vermaakt me al praat er niemand met mij En jij laat me weer wachten tot de receptie belt dat je er bent Dus zit ik hier maar wat voor me uit te kijken Ik ben het gewend, er is niets te zien aan de achterkant van het hotel en het wordt al donker Vroeger was je ongeduldig Mijn opmaak duurde jou te lang…

liggend in een bed dat niet langer wordt, wel klammer danst de depressie rondom haar hoofd een pas de deux in de sluimering belt de hersendokter om te bevestigen dat zij zich nog even ontaard voelt gelijk de week tevoren en die daarvoor, zelfgeschreven woorden in de agenda raken meer verstrikt in mist, zo gaat zij rond in cirkels en belt ze…