Alle inzendingen over niemand stoort zich

in mijn toestand van half beschonken zijn zie ik mensen dansen praten lachen de muziek klinkt luid door de verkeerd belichte ruimte obers rennen af en aan niemand stoort zich eraan een paartje danst op de te kleine dansvloer bewegingen vol sensualiteit en lust niemand stoort zich eraan ogen sprekend zuiver half gesloten het…

Maar niemand, niemand heeft last van haar dwingend gezeur, haar oervervelend gekoer. Vooral in de zomer grijpt zij haar nederige kans met een simpel ritme de stilte te betreuren. Voor muzikale oren soms stompzinnig vals! Maar niemand, niemand stoort zich aan haar melancholieken.…

De bril is koud, gelukkig zo, een warmte zou mij niet bekoor. Het is mijn troon, mijn stille plek, waar ik even rust mag zoeken. Hier hoor ik niets, behalve mij, geen stemmen, geen geluid, geen krijs. Alleen het water dat zachtjes stroomt, en mijn gedachten die vrij rondzoemen. De tegels koud, de deur op slot, hier ben ik even wie ik ben…

zonder idealen , in koude harde wereld schreeuwt een kind in de straten, maar niemand die hem hoort. iedereen loopt hem voorbij, niemand heeft hem in de gaten, en er is niemand die zich aan hem stoort.…

Het spelen met woorden, als lopende akkoorden met luisteren, horen niets en niemand storen. Wanneer men zich aan het geschrevene stoort, het opgeschreven woord duidelijk is, dat men niet hoort hoe het akkoord klinkt.…

Voorzichtig hopende dat zij zich vergist En geen mens haar stoort. Dus Trekt zij vastbesloten de gordijnen dicht. Niemand gezien maar uitsluiting van mogelijk. Blind verheugd vervolgt zij haar spel En geen medeleven dat stoort.…

Maar ik ga door Niemand die me daarbij stoort Tot die tijd blijf ik hier even zitten Even bijtanken De dag wat overdenken…

Als lachen je voorbeeld is, als lachen bij je hoort, als een glimlach je leven beheerst, je niemand ermee stoort, als de dag fijner wordt, van een blij gezicht, blijf dan lachen, en bedenk dat zwichten altijd lastiger is!…

Als ik naar de hemel ga ontsluit zich daar een poort met ongekende schoonheid en niemand die zich stoort. Veilig onder vleugels van onze lieve Heer geen stress en ook geen zorgen en geen pijnen meer. Maar omdat ik hier ben en aan het leven hang heb ik soms mijn twijfels en ben ik wel eens bang.…

al dagen lang staat de telefoon aan maar overgaan ho maar ik lig er uit bij het VU-circuit wat mij persoonlijk stoort tot krenkens toe ontstelt is dat ook niemand belt om te vragen wat ik doe als ze me vragen want mijn antwoord ligt al jaren klaar ze zijn nu aan het schudden en ik ben te vroeg gevallen…

Wachten is een onderwerp, waar niemand graag van hoort. Als je ergens op wachten moet, is datzelfde wachten iets wat je aardig stoort. Die 'stoorzender' kom je overal tegen. Met wachten wordt ook niet verzwegen, wat een irritatie er boven komt drijven. Maar we laten ons er niet onder krijgen!…

Je geheugen laat je in de steek de dag van gisteren is verbleekt maar je ogen gaan weer stralen als je begint aan je verhalen verhalen uit je jeugd het geeft je zoveel vreugd wij hebben ze al zo vaak gehoord maar er is niemand die zich er aan stoort wij zijn blij dat jij je jeugd nog herkent en daarin nog jezelf bent...…

Niemand wordt echt dom geboren niemand hoeft echt dom te zijn mits een deffect is aangeboren is het leven een oefenterrein Zelf zeg ik niet dat ík geschoold ben want ik ben een autodidact maar zeker ben ik niet hautain de nederlandse taal heb ik er zelf echt ingehakt Het stoort mij dan ook vreselijk als ik een brief krijg van een man…

een gewoon mens deed examen engels haar werd gevraagd "what means non-event" de kandidaat kwam niet op het woord raakte van haar kook liep rood aan stamelde ten einde raad 'onklip onklaar als balkenende typisch geval van none-vent wat niet stoort niet went als niemands belang wekkende'…

Ver weg.. naar plekje waar niemand ons stoort, daar komen we er achter dat jou hart bij de mijne hoort. Kijk me aan in m'n ogen, en voel mijn zachte stem. Nu weet jij dat ik de enige voor je ben.…

Waar niemand je hoort, en niemand je stoort. Hoe koud is de eeuwige dood en weg de kansen die je had, die het leven je ooit bood. De kansen die jij vergat. Je koos ervoor, misschien bewust, nog voor ik je gedag had gekust, nog voor ik 'vaarwel' kon zeggen. Waarom? Jij kan het niet uitleggen. Maar ik wéét dat je ervoor koos.…

Men leert elke dag van wat die ziet en hoort ook als het hem stoort.…

Of ben je misschien bang dat ik echt terug zal kijken wat stoort je dan toch in mijn gespiegeld beeld wat stoort je, spiegelbeeld?…

Niemand die het weten kan hoeveel ik van je hou Niemand die mij troosten kan in mijn verdriet om jou Niemand die begrijpen zal hoe vreselijk ik je mis Niemand die beseffen zal hoe erg die pijn wel is.…

Deze kamer is een lege huls Ik woon elders Jouw zijden sluier slingert nog rond Opwolkend, kolkend, kwellend Zwellend in het geheugen Ik blaas naar het grijs gordijn Dat tussen ons schoof De muren kaatsen de kreet terug Er was ooit meer Een rimpelend meer van verwachten Diep en stil Maar waar bleef het? Ik spreid een lijkwade over ons…

in den beginne een woord en een rib uit mijn lijf het was goed zo, dacht ik, maar niet mijn verworven wijf in overdreven beweer dacht zij dat er meer moest zijn diende een andere heer nam een laatste trein zij dacht een kaartje naar het eindstation en verwacht niet dat het anders kon duidt het mij niet euvel alleen Venus heeft de…

ik dacht dat ik je hoorde roepen of wílde ik jou horen, horen zeggen dat je er bent vaak te vaak lijkt niemand daar als tot in het diepst de angstdroom binnendringt…

Ik ben niemand........ Praat niet tegen me........ Praat niet tegen iemand die niemand is........., ,........... Niemand…

een valkuil de buurman een spion de vrouw achter de gordijnen ik sluit mijzelf uit ongevonden ben ik er niet ik kom er niet uit…

En niemand begreep Waarom ik hield van deze Kleine, kwetsbare, in zich Zelf gekeerde en slecht Geklede man En niemand voelde de Kracht waarmee de aarde In beweging werd gebracht De wortels die als dwazen Tekeer gingen En niemand wist van de Snaren, die hij had doen Trillen, maar ook weer Koelbloedig tot bedaren Had gebracht En…

ik ken niemand en niemand kent mij ik zie iedereen en iedereen ziet mij vreemd, ook een niemand is een iemand dit beseffend gooi ik mezelf te grabbel breng ik mezelf te berde is er dan toch een derde…

Nee ik sprak alleen ook met niemand. Was niemand eens liefkozend iemand? Liefkoosde u niemand? En niemand die u ontmoette liefkoosde u? Of als het een zij was liefkoosde zij, de zij niemand u, de hij niemand in jullie niemanddalletje? Nee, ook zij was een niemand.…

de schaduw zonder man kust de regen alsof ik niet zonder kan dit bestaan kunnen wij niet aan bijna sta ik buiten alsof dit werkt korte zinnen huilen de zwerk lijn na lijn breekt mijn leven naar de lever alsof ik ooit op haar leek geen vrouw lijkt beter te zijn oeverloos lijkt de ruis te verdwijnen in de meander opgezet de…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Achter elke deur een opening die gapend staat te wachten op het uitgesteld bezoek Niemand ruikt de pruttelende koffie bij een knapperend vuurtje en strekt zich uit opgeschikt door Tijd die weer eens met harde stappen door het stille huis dendert. Als de bel gaat verdwijnt Niemand naar de tuin achter de deur.…