Alle inzendingen over nieuwbouw

Zwevend achter de ruit zijn wij in onze slaapkamer vissen in lamplichtwater, kleden ons schichtig uit. Betasten angstig het lichaam, buiken, ruggen en benen: nog niets gebeurd. Behoedzaam durven wij ons weer te kleden. Op een avond, vroeger of later, als we ons lichaam zien is het zover: vinnen, water- vingers. De eerste kieuw. ---…

Steen en stoffigheid. Betonnen blokken worden woning. Kooi verrijst op kooi. In de volte waar wij zullen hokken loert de leegte nu al op haar prooi. Krantenschrijvers fronsen. De neurosen druipen straks als vocht de muren af. Kroon der schepping, wilt gij hier verpozen Op uw speurtocht…

Hijskranen, zand Een bord en muren Nieuwbouw Stegen, lanen Een kerk en klinkers Oud centrum Daartussen: ik Een huis en een tuin Overige…

In Diepenbeek (parochie Lutselus) Vraagt men zich af hoe straks de nieuwbouw wordt Sinds plotseling de kerk is ingestort En daar iets soortgelijks moet komen dus Welk plan loont hier de moeite van het pogen? Een kleine kerk die sneller vol zal ogen?…

Ronde na ronde vliegen ze de duiven in een vlucht Ze hebben weet van zon blauwe lucht en vrijheid Ze hebben alle tijd hun cirkeling te maken Acrobatiek tegen een herfstblauw decor en de nieuwbouw aan de IJssel Ze zitten goed in hun vel deze gevederde vrienden.…

steriele straten ogen niet alleen verlaten de bewoners verslapen in haastig opgetrokken wijken jaren die zonder betrokkenheid vreugdeloos verstrijken in weekenden rapen de gapende massa’s moed voor verplichte werkweekritten ontladen dan het onbehagen door zich stevig te beklagen vittend op verzuurde buren uren turend naar de buis…

Doorleefde bomen wisten niet van wijken Die glashard hun geboortegrond bestrijken Het grauwe vergezicht groeit zienderogen Een groen verleden is voorgoed vervlogen En platgewalst tot aan het laatste blad Gaapt dat hiaat in mijn geliefde stad.…

De wolken spelen er hun spel met wind als kornuit Fluit vals door de kieren van nieuwbouw die op oud moet lijken Nieuwbouwwijken aan de rivier zorgen op terrassen voor stemming en vertier Het Ridderbier vloeit rijkelijk langs oevers lage wallen Hier weten rijkaards hun rijkdom 'in blik' uit te stallen ondergronds…

ze heien stampen nieuwbouw uit de grond waar slechts één generatie het bestaan in een naoorlogs leven vond ze groeiden bloeiden in de tijd van flower power beattles en de rolling stones krakers en het maagdenhuis zijn nu een mooie droom de huizen zijn gesloopt waar eens de muizen op de tafel dansten bij vertrek worden nu de duurste…

De maas vertelt er van bruggen tussen verleden en heden De maas verzwijgt niet de nieuwbouw die uit wil torenen boven de oude kerken waarin God nog huist in 'bovenkamers' Op het Vrijthof hebben ze er blijkbaar vrede mee Op de terrassen nemen ze een pint slobberen hun wijn nippen aan hun thee Of peinzen er uren-met…

Nieuwbouw steekt zijn kop uit de terreinen op. Wij gaan langs het skelet, de stalen reigerpoten. Het land dat wordt ontsloten begint een stil verzet. Allerlei groen venijn - distels en chichorei, hondroos en varkensgras - loopt in ruigten te hoop tegen bouwplan en waterpas, koop en verkoop.…

langzaam verdwenen dat deel uitmaakte van mijn jeugd en leven nog zijn er muren dak en schuren buren waren al gegaan welig onkruid bleef hoog op de paden staan het familiehuis van meerdere generaties bewoond met werk en deugd het spelen van de kinderen in een toch zorgeloze jeugd die horizon van vele jaren wordt nu snel geslecht nieuwbouw…

Wind had er vrij spel speelde met plastic bekers en verpakking snoep-wikkels, rietjes achteloos weggeworpen In steden en dorpen vind je pleinen en plaatsen waar nieuwbouw aarden moet Meer zuur dan zoet de woorden eraan gewijd, gesproken in dag- en weekblad Een vloek, een kat aan het adres van bestuurders & ontwikkelaars…

Rechts, een paars-zwarte asfaltweg Met evenwijdige witte strepen en lijnen, Met nog meer rechts modale kubistische nieuwbouw. Terug naar de duisternis van het bos is geen optie. Om mij heen is het rustig, warm en zonnig. Ik realiseer mij dat ik eindelijk thuis ben.…

Het leven sloopt de geschiedenis van een polder en bouwt zichzelf een slaapplaats een sprinter passeert onderbroken grijs De Wadden een half affe verzameling woonblokken waarvan zelfs de voegen rood zijn gekleurd op de grens van vertier liggen sloten aan de erfgrens straks achter elke woning een boot heet wonen aan het water als…

heimelijk verkent een kind het nieuwe woonterrein op zoek naar een belofte vindt er laffe grauwe bouwsels van koud beton en ijzig staal eigen geluid klinkt hol en kaal vanuit een puiloos huizenblok beklommen langs dofgrijze trappen lijkt leegte om zich heen te happen bedroeft de bodem zonder kleur waarin geen plant wil groeien en geen…

Alles wat van het vijfjarenplan kwam ligt hier verloren Stilgevallen wat hydraulisch werd aangedreven wat mechanisch Het valt niet mee de overgang te verlichten het staal te plooien als weleer Zou dat kunnen beton afgrazen de koepel opengooien en de was drogen in het neon? --------------------- uit: 'Thuis', 2014.…

in lege huizen waait de wind in fluisterende tonen soms hoor je nog de gil een kind dat daar ooit lag te dromen zie de vlekken op de muren een schande voor de buren voel het stil gekraak dat generaties weer volwassen heeft gemaakt op kale trappen die nu zwijgen en hun geheimen nooit verklappen samen met de stilte in portaal…

er zijn geen sloten meer vol kikkerdril en stekelbaars het schepnet ligt te rotten hoor alleen de nieuwbouw weer na sloop nu voor de tweede keer geflipt was ik door tiel het etiket hadden we afgeweekt natuurlijk niet het punt dat uitgeknipt en opgestuurd iets heel verrassends voor ons deed wat kroos en waterblad we dachten zo de wereld…

het is van papier en jullie foto’s al af te lezen er is geen ruimte criminele jongeren hangen iedere avond en nacht buiten en intimideren iedereen met gedrag geschreeuw vernieling en vuurwerk voor hen is er niets goed dan publiek en fast food de chaos die zij achterlaten is voor meeuwen en de talloze ratten die lachen naar mannen…

rijken" voor de niet zo welgestelde verbeeldt dit plaatje een vervlogen tijd van voeten om de haard bij moeke die de appels van de pluk bewaart als winterkost de bonen zij laat de kippen scharrelen het zwijntje op het hok de geiten bij de bok rijk en vertrouwd dit beeld van rustiek Drenthe vooral voor hen die zoals ik al lang in nieuwbouw…

Daar men bij Vindicat voor ‘nano’ koos Als coating voor de splinternieuwe muren, Zal schoonmaakwerk nooit lang meer hoeven duren, Ze kunnen vrijuit kotsen in de soos. Je hoeft ze daar nou ook niet te moveren Nog meer dan ze gewoon zijn te vomeren.…

de sloop waart in de wijk nog staan er naoorlogse karkassen uit de snelle nieuwbouw toentertijd wat ooit een warm en intiem thuis is geweest wordt nu zonder enig mededogen uiteengereten gedoemd om te vergeten nog resten sporen op geverfde muren en behang zij openbaren stukjes leven uit verstreken jaren hun wereld was niet bang…

langvergeten warmte van voeten om de haard bij lieve drentse moeke die bewaart de appels van de pluk de boontjes uit de tuin herinneringen aan één stuk zij laat de kippen scharrelen voert het zwijntje in het hok en brengt de geiten bij de bok laat de herfst weer dwarrelen het voelt nog zo vertrouwd voor wie mijn generatie kent ik die in nieuwbouw…

Woonde ik maar in een oud huis zonder opsmuk met gammele kasten, bedden, ramen en kieren, waar soms muizen door kwamen maar ook de zoete geur, van vergeten geluk Nee het is nieuwbouw waar ik in woon strakke hoeken, tafels, wanden alles volgens een uitgemeten patroon ik kan er mijn hart niet aan verpanden Doe mij een pittoreske boerderij…

gedomesticeerde koeien maar ook Przwalski paarden en Heck-runderen bij steppeachtig aangevreten struiken hooiberg zag ik graag en de dorsers schuiven, het rieten dak gedekt, de luiken kleurig, linden verstrengeld wortels duwen m’n pad omhoog maar m’n hitte verkoelen bladeren molen, oude molen op plek als de straaltoren lila, oranje, roze nieuwbouw…

Ooit was de Herenstraat in Gouda een idyllische sfeerstraat met talloze inspirerende winkels en olijke mensen, maar dat is inmiddels voorgoed verleden tijd en de nieuwbouw zorgde voor starre patronen en identieke onbenulligheden. De sociale woningbouw zorgde eveneens voor saaie uitzichten en macabere sferen.…

de vraag uiteraard waarom nog nooit nu wel wij van zee afgeleid over het rechte dijkpad met zicht vanuit den hoge op vernielzucht nieuwbouw villa's doorzonwoningen kris kras garages in wit grijs steen nieuwe barbarij de geest verdreven uit ruige landen even later ging ik vreemd prikkeldraad wegblokkades voorbij op kijkduin naar strand…

overal is braak van landschap boerderij natuur pleinen geschiedenis vaak nog in wording nauwelijks nog kristal geen vorm in herinnering men ziet 's anderen daags aanleg van grote leegten voor de toekomst grote kantoren glas grote planten men wurmt zich door storm en wervelwind glazen draaigevallen die mensen vangen onzichtbaar daar…

In 1961 werd het officiële startschot voor de nieuwbouw gegeven en kwam op 420 hectare een hoogbouwwijk tot stand, die de principes van de optimistische visie van de jaren zestig wenste na te streven.…