Alle inzendingen over omlijsting

de mussen komen weer er liggen altijd wel wat kruimels tussen kieren van het huis en de boom draagt vertrouwen in zijn kroon zo schoon, zelfs als er winter valt rond oude takken binnen, achter zichtbaar glas, verschijnt de dag rond leven, doorgaans warm veredeld door de thermostaat dan gaat geen uur voorbij in vinden willen meer nog…

hij legt zich neer in wind, in de tijd waar hij om vroeg en in die dagen reist hij door het leven, luistert naar alles wat stilte hem geeft het gras verstaat zijn verlangen het lief en leed, het hebben en houwen het geruis van het heelal en al de andere plekken die in een antwoord naar binnen keren vogels, zwartglimmend, krullen zich…

Lied van een merel omlijst helder het avondrood meeslepend leven…

Een zwarte akker, groen omlijst; achter de ploeg een spoor van vogels.…

Zon door wolk omlijst zet de flat in vuur en vlam brandgeschilderd glas…

Omlijst silhouet spiegelt door dauw langs mijn wang op het laatste doek mijn emotie van de dag blijvend in de schijnwerpers.…

Gekocht Rode lippen kleuren het wit van haar zwart omlijstte gezicht een glimlach betovert zijn hart tweeduizend yen glijdt door vingers…

Eigenlijk is elk gedicht elke hartenkreet alle geschreven zielenroerselen als een schilderij: een taalschilderij Op z´n minst een mooie lijst waard; een degelijke bijpassende!…

Week, tot mijn bot geen spierkracht verplaatst nog jouw beeld van bureau zonder pijn Week, door jouw gift alleen de knop bloeit volop jouw geur duidt het fragment haar, contouren haar woord geprijsd door, het venster vol passie ingelijst nu haar geschrift het inkt over het beeld vloeit zie ik haar traan zonder pijn…

Alleen met de omlijsting van de avondgloed verwatert mijn beeld in een brede horizon waar alleen het geluk schittert van euforie. Het podiumlicht dat mijn wens hypnotiseert met herinnering die als een metronoom gaat en glinstert joviaal als een eeuwig portret.…

Lange tijd naar een schoon schilderij kijken kan verwende ogen speurzin geven: steeds meer ontdekken, wellicht zelf beleven wat op dat kleurrijke doek mag prijken. Over het kunstwerk wil een lichtstraal strijken, blijft er soms vele uren aan kleven om naar nieuw verrassend aanzien te streven. Wat zal eveneens de pracht verrijken? Ommanteling…

Bewaakt in een omlijsting met goudblad antiek gevormd belicht door sterren drijft jouw passie nooit weg zoals mijn droom jou markeert met het drijven naar het licht bevestigen contouren van jouw silhouet mijn leven nu wat door jouw respons mijn poëzie illustreert.…

Spring van steen naar steen In de rivier van muziek De an'dre oever Bestaat uit slechts rock Die zeer zeker glibberig Weer, rivier trotseert Bruce from Normandy Dit wil dus zeggen zijn naam Door muziek omlijst…

onderdoor tussen bomen die als omlijsting van een natuurlijk schilderij diepte suggereren wit landschap ton sur ton schimmen 't zijn schaapjes op het droge…

ik ken je niet ik geef je een naam, een mooie naam & heb een beeld een heel mooi beeld, 'n moment uit je leven getekend met woorden gekleurd & muziek omlijst…

de wei lijkt wel een symfonie van kleur de wind een dirigent die bloemen wiegt in geur het gras subtiel gevat als zachtgroene omlijsting de zon licht warmte bij op dit zomerschilderij…

Grote bonte specht In een rood broekje gehuld Hakt zij berkenhout In een blanke stam Omlijst door zonnestralen Begint zij haar nest April dient zich aan Tot haar lege nest syndroom Zal dit haar thuis zijn...…

zij grazen vredig deze zondagmorgen hun huid licht op glanst in de voorjaarszon een suizelwindje voert uit de verte klanken aan van de oude dorpskerk als oproep tot gebed het groene lover omlijst koeien in hun wei…

kostbaar kwetsbaar mens naweeën van geboortepijn omlijsten je gezicht kom te voorschijn hoog opgericht laat je zien aan wie je verwachten morgen vandaag misschien geef je krachten spiegel van je Schepper bloei als een roos…

hij heeft de spiegels te hoog gehangen geen kijk meer in het omlijstend zelfportret het geheugen wordt bevroren wat het vasthoudt dooien en craqueleren als een oud schilderij terwijl de dood op schootsafstand kwam vroeg de oude man zijn zoon hoe ziet mijn gezicht…

ontneem jij mij de woorden en vult ze in met strijkers van grote klasse die snaren beroeren vanuit hun ziel blazers vallen bij het geheel wordt omlijst door meervoudige stemmen die het pijnlijk duidelijk maken wat ik je al die tijd had willen zeggen…

zit je hier aan tafel nooit gedacht dat ik je zo zou weerzien twinkelende ogen verraden jouw gemoedstoestand die geen naam dragen mag een lieve glimlach omlijst jouw gelaat dat woordeloos veel meer zegt dan er over de lippen rollen zal vooralsnog…

Als ik je met kleuren inkleuren zou, met oker en met hemelsblauw en je omlijsten met een zweem van teder licht cyclaam, mijn god, dat lukte me niet gauw. Blijf maar gewoon een mooie vrouw in zwarte lijnen: mijn pen die jouw naam schrijft verlicht de pijnen.…

onbewogen staan de bomen als skeletten hun takken een smeken hemelhoog gericht zonder schaduw werpend op in het naakte verstilde land waar de lucht van dode wintersloten ons beroert als wij de grijsheid weerspiegeld zien in een zwarte omlijsting van vergangkelijkheid.…

onbewogen staan de bomen als skeletten hun takken als een smeken hemelhoog gericht zonder schaduw werpend op het naakte verstilde land waar de lucht van dode wintersloten ons beroert als wij de grijsheid weerspiegeld zien in een zwarte omlijsting van vergankelijkheid.…

Waar adembenemend mooie vergezichten en betoverende muziek wrede dodenakkers onbegrijpelijk omlijsten. Als ik nu straks weer wakker word, ben ik dan ergens, of wordt het opnieuw...nergens ?…

De rozenkrans omlijst haar fraai gelaat Het paars gewaad laat grote delen bloot Een tweeling kwam uit haar serene schoot waar slechts een enkeling naar binnengaat En op de achtergrond toeft kalm de zee Devote prent: Maria Beyoncé…

ontembaar rende je blootsvoets door de velden achter de vlinders aan honden dansten om je heen kastanjebruine haren omlijstte jouw gezicht wie jij was het beschadigde kind wiens huis geen thuis bleek verborg jij je in gedichten van vloeibaar goud…

zacht is de interactie tussen huid en de zon het lichte rood van een klein touche tekent op bloot accentueert lieflijke details in een omlijsting van de scheppershand waar een scala gelegenheidsbruin te vinden is uit onderhuids binnen hangt de keuze aan de tijd waarin het kleurenschema zal worden bereikt…

Soms waan ik mij in springweides met schapen en dat soort liefdesdieren Of gevaarlijk ingeklemd op jubeltribunes juichend, juichend voor wie weet ik niet En dan het zwenken van goud omlijst naar zwarte gronden zonder randen En daar het houvast weggerukt uit mijn handen uitgeblust Of het leven houdt zich dood en nee ook geen…