Alle inzendingen over open grenzen

zou het kunnen dat ik een treurwilg ben aan de rand van een rivier waarin ik mijn armen kan laten rusten alsof regen aan het eind van het water begrijpt dat de vlinder die erop drijft een natuurgedicht is met open grenzen…

De open grenzen zijn verleden tijd, Dat is weer nieuw beleid van de regering, Het is een poging tot asiel bezwering, Ook ik werd aangehouden, tot mijn spijt. ....... [Vandaar dat - de bewaking was alert - Mijn distichon niet toegelaten werd]…

Nu aandacht graag voor al die open grenzen die ruimte geven aan de rittenpikkers! Ze schijten in de berm, die oostblokflikkers Toch moet ik stoppen over hen te drenzen Op wie ik eigenlijk moet schelden, kijven Zijn Shell, IKEA én transportbedrijven…

Met open grenzen door ‘t verdrag van Schengen Komt straks Bin Laden zelf wel euro’s brengen.…

wolken witberen helder als ik de horizon aanschouw aan het verlaten strand alleen diverse vogels vergezellen mij op de wandeling er is een zoutzilte zeelucht dat zweeft in de lucht als een trotse veer ik wandel met voeten in maanwitte duinen met open grenzen dat maakt iets los in mij en ik herdenk: nu blijde de wonderlijke magie van…

Het vers werd opgenomen in 'Open grenzen' over 50 jaar vrijzinnig hervormde gemeente te Rotterdam (Rotterdam 2005)…

grenzen wonend in mijn hart uitlegbaar in taal op een heldere meeslepende wijze voel ik het geluk aan m'n zij glimlach lieflijk naar het aquarel van waterpracht vlak voor mijn gezicht…

Soms lopen grenzen niet zichtbaar Door het landschap van een mens Maar gaan er onvindbaar En ongrijpbaar tekeer Een veelvoud van valse hoeken Door kromme rechtlijnigheid Maakt een wirwar in het landjepik (Grenzen stellen zich aan) Boze woorden uit de doeken Maken muffe stof tot praten Over eenzaamheid, vermoeiend Als slechts de verteller…

De wereld lijkt verkleind tot jij en ik, jouw en mijn waar in de koele schaduw van een volle geurenstruik ik warm je rozenmond weer kus Met slechts als getuigen een vlinder en een bij verklaren wij de liefdesgrenzen definitief voor geopend het liefst voor eeuwig maar in elk geval voor nu…

Diepgaande lijnen In de geschiedenis Verfijnen Ons wereldbeeld Want we zoeken naar harmonie Naar evenwicht In de verstoorde Balans Is het Europa dat zwicht Voor de stromen Van buitenaf Of is Europa laf Grenzen open Of grenzen dicht Wat is het dat Europa ontwricht…

Je stootte mijn korsten open niemand kon dat beter dan jij en droeg me naar Golgotha toen bloed de wonden schoonde daar stierf ik in de open ruimte waar grenzen van de doolhof waren neergehaald en ademen weer voelde als toen…

Wat ik mijzelf te zeggen heb verneem ik pas als het op papier staat, niet altijd tot algemeen genoegen, uitgedrukt in een idee of daad. De taal als betaalmiddel is beperkt om dit verhaal te kunnen spreken, de woorden zijn wat leeg, missen het gevoel van richting en wat in de geest verdwaald, slaan bruggen te ver en te vrij vertaald,…

Hoe nabij, Hoe als eerst, Glanst het bosje en straalt de wei, Schalt de leeuwrik die met zang de lucht beheerst. Zorgenvol Liep ik uit, Eer ik 't wist kwam Lente en zwol De ogen vol met groen me, de oren vol geluid. Wie bleef jong? Wie werd oud? Lente lachte en MIJN hart zong De eigen tonen over die ze een knaap vertrouwt.…

grenzen blijven achter het veld ligt open je ademt ruimte elke stap geeft tijd om verder te lopen dan je eigen horizon…

De grenzen worden constant overschreden We tasten af hoe ver we kunnen gaan Want zonder dat zouden we niet bestaan Die strijd is voor de mensheid nooit gestreden Maar soms is er een grenzeloos vertrouwen En kunnen we alvast een feestje bouwen…

Ik lijn: wig tussen binnenhouden, buitensluiten. Ik steen: tussen toen, nu, straks. Ik muur een grens: tussen plusminus niemand en een ongeveer mens.…

in de kamers van mijn tuin lopen mensen van niet hier voorbij de grenzen van bestaan figuren met hun hoofd in slaapstand een denkbeeldige pauze in beeld op zwart wit soms praten ze met iemand die aan het sterven is mijn hand is wel eens geweest het voelde groots ik dacht mijn naam te horen het was de wind die sprak…

buurman betalen kan hun spiegelbeeld doet zeer ze komen ,die mijn stad verkrachten niemand pakt ze aan een lesje hier ,een lesje daar en ook Jezus wordt gekocht ze noemen het paradijs hier moet je zijn voor een rijk leven met elkaar maar vergeten het refrein we kunnen eerlijk delen zonder een verdriet te stelen want er zijn geen grenzen…

Buiten zinnen plagend drong hij zonder vragen in haar wereld binnen wat zij zou verdragen daar de zwijgplicht vanzelfsprekend was Als een vlieg in 't web gevangen liet zij hem gevoelloos toe Liet zich strelen zonder schreeuwen hield zich stil en krijste niet In zijn macht die liefde leek bevangen overschreed hij grenzen zonder…

Zo veel onnodige overlast ondergaan Tot de grens meer dan bereikt was - Als ik je daar mee confronteer Haal je alleen maar je schouders op En zegt dan slechts Dat ik daar wel zelf bij ben geweest En had je misschien liever wel gehad Dat ik je voorgoed de rug had toegekeerd, Dat was tenminste duidelijk geweest En had je tenminste geweten…

Was tegen alles en iedereen, Met hand en tand tegen hen verzet Zonder het ooit te uiten, Ingesloten door zelf opgelegde Grenzen die ik voor geen geld Wilde openstellen - Oorverdovend het lawaai In het brein dat alle Gedachten hierover bestuurde; Oorverdovend rebels, Door anderen nooit opgemerkt, Alleen in mezelf aanwezig, Onhoorbaar…

Worden bewandeld Overschreden met gedrag Ook als dat eigenlijk niet mag Ongezien vaak gebeurt Ieder zijn tijd, ieder zijn beurt Er wordt grenzeloos veel gehandeld In Babylonische verwarring Zorgt dit voor verstarring Je kent het wel of niet Wat in het vat zit, zit in het verschiet Wat niet verzuurd is wanneer je ervan geniet Wat wel…

Alles heeft zijn grenzen. Vooral als het om de liefde gaat. Een mens is veroordeeld tot de eenzaamheid. Waar de schone vriendschap in zijn slapen nimmer in jouw dag ontwaakt.…

Toch zeker al centennia geleden Leek onze aarde op een sprookjeswoud Men was nog niet op zoek naar klatergoud En leefde lustig in die hof van Eden De man werd door de vrouw nog hoog geacht Hij was voor haar de krijger en de jager De paringspartner en trofeeëndrager De held en hoeder van hun nageslacht Men wist van links noch rechts…

In Azië staan vele grenzen open om de vervuilde massa te gaan slopen Omstandigheden zijn er uiterst pover Wat asbest, gif? Men heeft er geen bezwaar Zelf loopt u lekker dumpend geen gevaar……

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt bij mij de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt…

Soms is het huwelijk drama, wat blijkt, en dat is waar; er zijn grenzen aan je incasseren, Je past gewoon niet bij elkaar!…

Waar ligt de grens Hoe ver kun je gaan? Teveel, té intens Op het randje staan Voor ik een grens Volledig herken Moet ik als mens weten wie ik ben Moet ik ontdekken Waar ik zélf wil staan Welke muren en hekken Ik over wil gaan Ik zal op mijn bek gaan Foute dingen proberen Ik zal ook weer opstaan En hier ook van leren…

Onverwacht zonder waarschuwing heel alleen over. Het intense verdriet als woeste golven. Traag ontworstelend aan de kolken. De kust ruw en vrijwel eindeloos langzaam in zicht. Stap voor stap struikelend vallend en weer opstaand. Een weg zoekend langs smalle paden vaak onbegaanbaar. Plotseling onmetelijke vlakten vol kleuren…

samen zwijgend met ons gezicht naar de zon zonder woorden zonder gebaar een ontloken stilte genietend van een warm verbond mijlenver van elkaar gewoon twee mensen gelukkig kent warmte geen grenzen voor een engel…