Alle inzendingen over oud/levensverhaal

we zien een bijna uitgelezen boek maar het stond vol met personages intriges, dromen, wensen, verdriet afgespeeld in zijn of haar tijd van toen naar nu de laatste pagina ontbreekt nog of is er een cliffhanger…

jong en fris reizen met tijd maken plaats voor oud en wijs niet getreurd want ieder op beurt maakt wel kennis met verdwenen jeugd herinneringen lachen en zullen niet sterven want het levensverhaal wordt fris en jeugdig...wel verder verteld!…

Toen hij geboren was begon het al: zijn moeder had de bijsluiter verloren. Nooit wist hij waartoe dit of dat dienen moest. Hoewel hij toch kon raden liep het steeds verkeerd. Zijn vrienden durfde hij niet vragen: in hun jeugd hadden die goed hun eigen voorschriften gelezen en die toen verbrand. Iedereen hield alles maar geheim en deed…

(van een machinist) nu er anderen rijden in mijn spoor heb ik altijd nog één troost ik ging ze net iets voor…

waarom heeft het licht geen naam en een schaduw geen gewicht nu zijn we verdwaald en ginds loopt degene die de weg zou vragen alle vossen hebben staarten die wijzen naar alle windstreken iemand verbuigt de werkelijkheid om een steen op te rapen moesten we daarom altijd binnenkomen op tijd voor het eten voor het donker en voordat…

in de onderlinge verbondenheid druppel ik naar binnen door de poriën van je zwoele lichaam in de meren van je ogen weerspiegelt nog het levensverhaal en in de schelpen van je oren ruist nog donkere verwarring maar innig onder je wuivende haren bloeien wij op de liefdevolle woorden vanuit mijn mond strooiend over onze handen gevoelens…

Bij de opkoper schrijf ik levensverhalen -- van de inboedels.…

doorgaande tekens haar marmeren huid vertelt levensverhalen…

je levensverhaal is opgetekend in scherpe en in zachte lijnen over de strakke droge vormen van jouw zongetaande verschijning mijn ogen lezen leed en liefde zien je broze handen die ooit krachtig maar ook teder werktuig waren rusten in je moede schoot recht nog de rug op verzwakt gebeente kaatsen je ogen het leven al terug slechts nog in…

verhaal de verborgen levensverhalen, emotionele verpulvering bij aanraking van het lichaam verhaalt zich handwerken stilzwijgend berusten op perkament…

Oma, van de oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Opa op zondag, Wie heeft er nog tijd? Voor hem die vertellen kan Vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Oude mensen op zondag. Wie heeft er nog tijd?…

Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oude mensen op zondag. Wie heeft er nog tijd?…

Levensverhalen. Opvattingen. Meningen. Emoties. Smaken. De kunstenaar en zijn publiek. Samen maken zij kunst. Samen.…

Wikipedia Ooit stond er beschreven Het levensverhaal over je bijzondere leven Het is nu offline En dat vind ik niet fijn Want geloof me Ze keken erop van Amsterdam tot aan Berlijn Wikipedia…

de aarde is rond, fluistert de kameraad Shin lijkt het niet te horen, tuurt onbewogen naar de koeienpoep en peutert de maiskorrels eruit elke korrel telt in deze verborgen schaarste er bestaat nog een wereld, klinkt het zacht, voorbij de hekken van het kamp Shin verbergt zwijgend zijn verwarring zijn leven hangt aan een martelende draad…

of je jong bent of kraaienpootjes oud een moeder hebben we allemaal want een moeder staat aan het begin, de geboorte en ons levensverhaal ze heeft over je gewaakt als kind tijdens onrustige nachten verwen haar dus als ze nog leeft of anders met liefde in gedachten geef haar bloemen of een cadeau waaruit ze jouw liefde voelt schenk haar…

De zon schijnt door de ramen. Wij zitten samen binnen. Ieder zijn gedachten. Ieder zijn eigen verhaal. De lucht is vredig. Muziek galmt in mijn hoofd. Mijn verhaal is lang. Een tragedie van bloed en pijn. Maar met het zonlicht in mijn ogen. En de warme, troostende lucht, Kan ik onmogelijk niet gelukkig zijn.…

(1777- 1861) (1783-1821) Zo’n twintig mijl per benenwagen Ging ik met grote regelmaat Zij was het nichtje van mijn maat Al snel kon ik Maria vragen Ik koos haar om mijn zaad te dragen Aan onze huwelijkse staat -De liefde werd er niet versmaad- Ontsproot een zestal kleine blagen In zes jaar tijd, dat was te rap Een jaar na onze laatste…

Mijn oudste dochters stierven kort nadien Op kostschool heerste toen long tbc God nam mijn kinderen allen voor mij mee Zou ik ze in de Hemel wederzien? Charlot en Emily hadden een pseudoniem Hun meesterwerken maakten hun entree Hun jongste zus had eveneens portee Als vrouw te debuteren was een crime Als Ellis, Currer en ook Acton Bell…

Charlotte trouwde nog een predikant Hoewel ze toegaf hem niet te beminnen Zij werd zelfs zwanger, maar de schikgodinnen Kluisterden al snel haar aan het ledikant Een longontsteking hielp haar uit de brand Ze liet de dood maar wat graag van haar winnen Geen jaar gehuwd en God haalde haar binnen Mijn schoonzoon nam de zorg voor mij ter hand…

Het kind ontkwam niet aan het groeien Het zat vol meegevoel en zilt Heeft visemmers vol traan getild Het wist niet beter dan dat boeien In zee met wind en golven stoeien Het wist niet wat het was; een schild Het werd door dominees bedild Die bleven kortwieken en snoeien Zij, één met duinroos en met meeuw Liep eenzaam langs de havenkade…

Vertel wie je bent, vertel het als een verhaal -- dan valt het wel mee.…

Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oude mensen op zondag. Wie heeft er nog tijd?…

gedaan Hij kijkt terug op zijn leven Met een blij gezicht Ook al was het soms wat donker Hij vond altijd weer het licht Hij heeft vele dingen geleerd Voor hem is het nu ‘af’ Zijn levensverhaal zal met hem eindigen In zijn eigen gegraven graf..…

Het heden met een verleden Een toekomstbeeld zonder kanalen Een auteur zo belezen Bladerend door hoofdstukken zonder te verdwalen Het levensverhaal niet ingebonden Alleen het voorwoord en slot geschreven De rust gevonden Hopend dat iemand het gaat lezen…

het boek is gesloten ik moet jou laten gaan je leest nog voor maar ik kan je niet meer verstaan de bladzijde met letters vormen geen woorden meer zinnen zijn stuk ons levensverhaal is uit zijn kaft gerukt ik lees nog wat verder maar het boek boeit me niet meer…

de letterzetter drukte zijn stempel op de stam nieuwsgierig vroeg ik me af wat de tekst zou kunnen zijn en ging op zoek naar een vertaler maar helaas ik vond er geen doch blijft het gissen voor elkeen…

Jouw levensverhaal. Jouw Grote Avontuur, begint gelukkig hier. In dit veilige wiegje. Bij je moeder. Bij je vader. Bij je zusje. Bij ons. Lief Mijntje.…

in jouw leven, in jouw verhaal, in je eigen levensverhaal…

Letters dwalen, zinnen ontstaan, levensverhalen komen en gaan. Maar langzaam vervagen de letters op papier, verdwijnen alle dagen met het levensvizier. Niet meer beleven, niet hier meer leven...…