Netgedichten

netgedicht (nr. 47.565):

de aarde is rond (2)

de aarde is rond, fluistert de kameraad
Shin lijkt het niet te horen, tuurt onbewogen
naar de koeienpoep en peutert de maiskorrels eruit
elke korrel telt in deze verborgen schaarste

er bestaat nog een wereld, klinkt het zacht,
voorbij de hekken van het kamp
Shin verbergt zwijgend zijn verwarring
zijn leven hangt aan een martelende draad

in dit helse universum waar waan, achterdocht
en angst elkaar op de hielen zitten
moet hij de volgende dag halen
zuinig zijn met woorden

en nu, nu vertelt hij zonder ophouden
over die helse, wrede wereld
die hem achtervolgt in slapeloze nachten
ik heb meer tijd nodig, zegt hij