Alle inzendingen over raast

Wat is tijd, staan we erbij stil? Nee, hij is alweer verleden. Één minuut, zestig tellen met een zucht ertussen. Één uur, lang als je wacht kort in gelukkige uren van de nacht. We plakken slechts een etiketje, een terugkomend ritueel de tijd gaat gewoon verder Ja, weet hij veel… Dagen, jaren, eeuwen we kijken erop terug. Soms gelukkig…

Storm raast over grijsgroen land waar Sperwer heerst en Visch gespijkerd aan een paal uitkijkt over gele stroken zand. Hij droomt van diep blauw water Mensch op weg naar heuveltop schreeuwt in cadans van voet voor voet dat hij het landschap is. Boven mag hij één seconde kijken. Dan slaat hagel zijn ogen dicht.…

Hij raast en hij tiert om wat lente en zomer met licht en warmte paradijselijk had gesierd - ook jij een schattig kind, in volle bloei en niet eens voorbereid ons houden en smeken ten spijt als een bezeten beest hield hij jou in zijn greep.…

Blijf thuis en sluit de ramen en de deuren Het leven ligt sinds vrijdagmiddag plat De weerman waarschuwt opgewonden dat Er nog wel meer rampzaligs gaat gebeuren Ik hoop dat als het straks weer code groen is Het toch nog meeviel, dat bezoek van Eunice…

kleine droefheid roept en raast als regen in de duinen kleine droefheid kijkt verdwaasd naar de bramen neder. zwarte vrucht van droefheid in de regen, zoet en koud roept en raast, verdwaasd en teder.…

alle glazen zijn leeg buiten waait een storm over het bewoonde boerenland snelle auto's over de provinciale weg denk ik aan haar altijd haar, ze is er niet we roken een paar sigaretten terwijl de storm raast en raast denk ik aan mijn liefste…

de wind raast en de wind blaast ze verwaait de zorgen uit m’n kop ze bolt de rokken op doet jassen omkrullen honden veegt ze van de stoep de wind raast en de wind blaast ik heb haar uitnodiging tot dans maar wat graag aangenomen…

De intercity raast zijn schaduw achterna Wie zal er winnen?…

dansende wolken wind raast over de duinen zee in beroering…

Als de stormgod raast buigen jonge twijgen diep doch zij breken niet…

Terwijl de storm raast, besluipt me binnenshuis een rust, ik ben geaard.…

Water schudt en springt Hoog tegen de oevers op Terwijl de storm raast…

Elke ogenblik raast de tijd buiten zinnen telt elk ogenblik…

Zoals de stilte schreeuwt de wind raast de regen valt zo huilt m'n hart om jou.…

Zoals de stilte schreeuwt de wind raast de regen valt zo huilt m'n hart om jou.…

De storm die raast over het zand. Hij pakt alles mee, behalve mij. Want ik wacht, op die storm. Die storm van het strand.…

De snelweg raast, op de achtergrond. Een trein dendert voorbij. De wind die blaast, het geluid verstomt. Ben alleen, maar vrij.…

De storm die over het land raast, is bijna iedereen de baas. De storm die in je hart woedt, treft alleen jezelf.…

De tijd raast wij hebben haast nee, nu even niet en dan heb je verdriet want het is te laat als de klok voor eeuwig stil staat.…

Woeste rotsen Een grijze Kolos Stampend en stampend Een landrug Tart zijn lot Raast Breekt En schuift op…

Storm raast over stad en land - boom in water. Arme oude eik geveld door de storm brak als een lucifer.…

hij is niets meer dan de schaduw van wie hij zou willen zijn als hij bewonderend kijkt hoe zij haar schoonheid draagt want zij is de vraag die geen antwoord kent en woelig raast in zijn gedachten zij, die niet weet dat ze zijn muze is…

De herfstwind raast te zeer gehaast weer langs onze daken ik krijg geen kans in deze rondedans mijn zomer af te maken.…

Communicatie langs de lijn die tè snel voorbij raast doch met reden, secuur geëxposeerd alsof men iets lijkt te willen zeggen…

Het wilde water raast door de nauwe geulen van de rotsen. Hagel slaat in ons gezicht. Toch vermoeden van lente: soms de roep van de tjiftjaf.…

Van binnen raast mijn hart en angst dat elke slag de laatste is.…

koud als marmer de oneindigheid waarin ze zwerft zo tergend teer onaanraakbaar in de volkomen stilte van de dood uit de wolken raast de storm…

Buiten Raast De wind Om het huis In jou Mijn kind Een nieuw begin Een wonder Lief en leed Delen Verbinden Groeien Mens Worden…

Zoals de wind door hoge bomen waait, raast de tijd aan hen voorbij Er is niets zo baldadig doch curabel als de tand, de tand des tijds…

het stormt het raast het is anders dan vandaag het is weer anders dan leven alleen ik kies liever alleen ik leef niet graag met het idee dat ik vandaag of morgen verloren ben…