De Octoberwind
Als de octoberwind
zijn stervenslied zingt
doorheen bomen en hagen
zuchten en klagen
rukt hij aan ieder tak en blad
keert kermend terug
als hij iets vergeten had.
Hij raast en hij tiert
om wat lente en zomer
met licht en warmte
paradijselijk had gesierd
- ook jij een schattig kind, in volle bloei
en niet eens voorbereid
ons houden en smeken ten spijt
als een bezeten beest
hield hij jou in zijn greep.
Meedogenloos en laf
sleurt hij alles mee in zijn graf
hij voelt zich machtig en groot
en kent geen genade
als de adem van de dood.
Geplaatst in de categorie: afscheid