Alle inzendingen over rappen

We zijn hier om te vieren Dat vrijheid ons omringt Maar ik kan u zeggen Dat de boodschap stinkt Want vrijheid bestaat niet Vrijheid is een leugen Vrijheid is aangepraat Om je te verheugen Het begint al vroeg Je moet van de borst Moeder heeft genoeg En jij nog steeds dorst Moeder moet gaan werken Jij krijgt een fles Ouderschapsverlof…

Rappen Is vaak op tenen trappen.…

De tong van een hond is ruwer dan de rappe tong van z’n baas, maar voelt veel zachter aan.…

altijd te voet stoot ze enkel adem uit die rappe hinde wie niet belast verdient belastingmindering……

Hij heeft een glazen woninkje, De rappe ratelslang. En beet in zijn Terrarium M’n schoonma in haar wang. De slang was wars van poetsgedoe, Maar zij een kuisneuroot. Zo kreeg ze dus Gegarandeerd Een kusje van de dood.…

blozende kinderwangetjes kloppende hartjes rappe voetjes van spin naar touwtjetrek ballengooien en suikerspin oma’s schoenen zuigen zich dieper vast in de modder maar ogen stralen wie wil er nog een rondje in de draaimolen…

Maar lukt het eens een keer subtiel te rappen… Ik zal de laatste zijn om weg te zappen.…

De taal van onze jeugd spreekt Harde onverbloemde woorden Een spreektaal ongebleekt "Rappend" spreken zij in akkoorden Met de handen gebaren zij Vingers plukkend aan hun broek Zetten zo de woorden kracht bij Dit is "rap" van de straat niet uit een boek De taal van onze jeugd spreekt Het klinkt als een luid protest Toch is dit wat hen…

Ik kan veel ik kan winkelend publiek laten lopen ze zelfs laten marcheren - door stompende muziek in hun buik te programmeren ik kan boodschappen leggen in hun winkelwagentje dat dakloos na sluitingstijd op straat is geparkeerd en ik kan roofvogels uit de stad amuseren met poezemuizen nagemaakt van spelen verfomfaaid - gewapende scholieren hun…

De zalen zitten vol bij elk concert, Als Boef of Kleine Viezerik daar rappen, Ook Nasty, Lijpe weten sfeer te scheppen, En lof voor Rotjoch, die geridderd werd. Ik denk, omdat ik streef naar nog meer roem, Dat ik mij voortaan Stomme Klojo noem.…

Wij plengden Ongemeen gemeende tranen Stonden oog in oog Voelden onze liefde tanen Ons hart nochtans verstoken Van tere, warme liefde Door die rappe, scherpe pijl Die ons dierbaar hart Niet slechts raakte Doch geheel doorkliefde…

een druk op de knop Is niet knap Een lijkend knappe kop Denkt te rap Een rappe kop Drukt snel op de knop Om een bericht De wereld in de sturen Ongestudeerd Het lijkt gecontroleerd Maar het effect Van snelle Berichten Is dat één druk op een knop Ongecontroleerd De wereld tot in zijn diepste vezels Kan ontwrichten…

Vier dunne pootjes bleke huid een schaap de sneeuw ontsnapt maar niet de rappe handen blaat het het is lente weg dat kleed die hete jas wil als de zomer was mijn jas vermaakt wil straks een trui wil er graag een die pas net als mijn afpakte jas graag los gebreid dus als het kan een beetje wollig…

Het is ons niet interessant, als de ander woorden voert, die niet rappen in de black-box, van het zielen-rijm bestand Je bent me uitdagend, Sébastiaan, "Zijn dit alle dingen dan?" Als we al waaiend in vrijheid vluchten, De harte mannen; Komen die van Daan?…

Inheemse herders of cowboys van Siberië zo worden zij genoemd Met hun wel zeer nomadische levens- wijze; duizend kilo- meter lange tochten soms zelfs nog meer Hun slede getrokken door rappe rendieren die zonder problemen wereld ruilen Van hun zomergebied naar de winterweide of zeker omgekeerd van koud weer warm Siberië, zomer…

Of sleept zij menig mannenoog gegázaad en geoekraïend de donkere decemberdagen door naar 't licht waar Vinkenoog Ons allen toe heeft aangespoord, met rappe tong, maar blinde ziend?…

hoeken in de klanken van de gong het tellen is begonnen gezichten zijn nog jong ogen knipperen niet eens ze incasseren ongevraagd de dreunende geluiden die het discodansen vraagt blikken star gericht op verten die oneindig lijken rook verdampt het beetje zicht laserlicht om in te kijken woorden rappen…

's Ochtends vroeg klapt de wandkast open uit die rappe hand suist een sterke starre wil onbezonnen naar de slaapdronken hemel ontmoet dampig voornemen zweeft terug tussen gladde kastplanken verblijft honkvaste kracht aanschouwt alles bedachtzaam beraamt knusse spookarbeid koestert zich in 't morgenrood van doorschenen wijnglazen.…

ze staat in diepe gedachten verzonken te kijken, in 't gras op de heuvel blik gericht op kudde schapen en een rappe zwart witte hond die de schapen kundig bijeendrijft terwijl regendruppels haar stilaan doorweken haren plakkerig kleven aan haar hoofd blijft ze in de regen staan als verdoofd raakt kennelijk op 't tafereel…

De langgerekte gang afstandelijk onsamenhangend onoverbrugbaar steriel licht laag benauwend gehangen schreeuwt de stem van waarschijnlijk vervallen waanzin onmenselijk brandend in rappe etappes van verstikkend draaistaal Wacht en hergroepeer de verstooide gedachten verstrengeld in vaste routes en schaduwberijdende glooiende heuvels…

Hij is als ieder ander en toch meer dan heel gewoon dat is te horen in zijn rappe woord de schaterende lach ook te zien wanneer fluffige uren staren naar een trage start van vroeger dag schapen worden graag geteld hoewel hij zich in maanlicht liever door de nacht laat voeren hij staat voor waarde houdt van puur kan moddersmoelen…

Alles werd anders die ene dag Als een nachtmerrie binnengeslopen toen hij even niet keek Met open ogen geslapen Zwarte beelden opgenomen geluiden bevroren tot negatief werd onwerkelijkheid waar Gebroken woorden zwierven zinloos door zijn hoofd kronkelden rond als slangen Ontregeld, gifspuwend venijnig werd de eens zo rappe tong het zwijgen…

Zijn het eiwitsynthesen en rappe synapsen, duizelingwekkende noorderlichtflitsen, eigenzinnig maar bloedserieus? Wat is een mens die z'n mentale ruimte -z'n wil z'n verstand z'n gevoel - laat koloniseren door privacyschendende likes van een facebookimpuls?…

bij ons in de stokebrandwijk wanen wij ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste bee-em-wee gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

Het virus verliest terrein met rappe schreden zal ‘t zo zijn dat vaccins intreden? De vijand keert om zo hoop ik althans als iedereen niet dom nee zegt tegen de kans?…

Daar in rottende bladeren ontwaakt de ringslang - die lange zinnen verbindt, dat rappe, doortastende woordenlint - door jubelzangen alert gemaakt op warme hapjes in de buurt. Dat smaakt. En heelhuids zijn verstorven prooi verslindt daar in rottende bladeren ontwaakt. --------------------------------- uit: 'Groeiringen', 2002.…

In onze eigen stokerswijk wanen we ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste BMW gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

mijn benen graait sta ik daar, - door vergezicht in oog verdoofd Het hemd dat wabberig mij de armen streelt zo aaien golven mij hun zilte geur maar hoeveel zaliger is hier de kleur van zomerlicht dat warm met de wimpers speelt Soms wil het, dat geluk ontluikt alhier op vreemde stranden nu zeewier tussen tenen sluikt en een stern in rappe…

Gorgelende radiatorgeluiden schemerlampenromantiek op een vroeg aanvangsuur een rappe vleermuisvlucht dringt door het laatste avondlicht. Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten stapelend, speldeprikkend lange songs, minuten wegtikkend 'never ending' zijn strijdlust.…

Ergens in 't eed'le Belgenland klinken nog blijmoedig de rappe hamerslagen van het oude smidsvak de opgewekte maat uit krachtig kloppen wordt warm vergezeld door laaiende vlammen het levendige arbeidsvuur straalt knusse werklust uit verspreidt zijn trillende gloed in de schemerruimte het wachtende glas bier Limburgse Kriek genaamd…